Device - Device (2013)

Kijk hier wel naar uit. Ben "groot' fan van Disturbed en toen bekend werd dat deze band tijdelijk een "pauze' hield had ik hier wel vrede mee aangezien hun materiaal met het album "matiger" begon te worden. een pauze zal ze goed doen. Toen bekend werd dat zanger David Draiman aan een nieuw project werkte was mijn enthousiasme groot. En niet alleen bij mij, ruim 50,000 likes heeft de band al gekregen en een paar dagen geleden werd de eerste single uitgebracht "Vilify".

Hoe je het ook wend of keert: je hoort Disturbed, hoewel de sound op zich slechts kleine gelijkenissen heeft, is het qua zanglijn en techniek net Disturbed, op sommige momenten dacht is zelf stukjes van het album "Believe" uit 2002 te horen.

Toch ben ik zeer benieuwd, en zeker naar de gastrollen "Lzzy Hale, Serj Tankian en met name M.Shadows". met name de laatst genoemd maakt bij mij veel blijdschap los sinds het al een paar jaar een droom is om deze twee helden samen te mogen horen.
laat 9 April maar komen!

Het tweede nummer "You Think You Know" is uit. Klinkt best lekker. Inderdaad nogal á la Disturbed. Duidelijk dat Draiman nogal wat invloed had op de band.

Penance en Close My Eyes Forever zijn ook vrij gegeven. Dit wordt een puike plaat! Jammer dat er hier weinig enthousiasme voor is op MuMe.

Device, het debuut album van de gelijknamige band, ook wel bekend als het zij-project van de Disturbed zanger David Draiman. Toen het album werd aangekondigd zette ik zo mijn vraagtekens. De welbekende zanger heeft een heel eigenzinnge en unieke stem en vroeg me daarom af of het project niet teveel naar Disturbed zou neigen.
Wel: het heeft zo zijn raakvlakken met het hoofdproject van de zanger. Zowel vocaal als in sommige muzikale stukken heeft het veel overeenkomsten. Gelukkig zijn er genoeg vernieuwingen om hier doorheen te kijken. In samerwerking met Ex Filler gitarist werden nieuwe riffs geschreven en is de unieke Disturbed sound niet op elk nummer te horen. Daarnaast is de toevoeging van Gast artiesten een hele warme verandering. Met name de nummers met Serj Tankian (van System Of A Down) op "Out Of Line" & M. Shadows (Avenged Sevenfold) op "Haze" zijn uitschieters. Echte missers kent het album niet, hoewel "War Of Lies" mogelijk meer te bieden had. Wellicht lijkt dit nummer minder omdat het tussen twee sterke nummer staat. Verder miste ik af en toe een dikke breakdown of een snerpende solo. Maar de plaat weet genoeg te vermaken om dit niet als 'te erg' te beschouwen.

Device- Device is breed genoeg om zowel de harde Disturbed kern als nieuwkomers te vermaken. Ik vond het in ieder geval een sterke plaat en kijk alweer uit naar hun volgende.

De zang van David Draiman is uit duizenden herkenbaar, zo ook op het debuutalbum van zijn industrial metal-project Device. Het geluid is wat logger en zwaarder, maar qua songopbouw en zanglijnen lijkt dit veelal als twee druppels water op het werk van Disturbed, Draiman's andere band. Is dat erg? Welnee. De songs zijn prima en de aanwezigheid van een imposante reeks gastartiesten zorgt voor flink wat variatie. Niet alle songs zijn even sterk, zo is War Of Lies een beetje een misser door de vervelende zanglijnen, maar het album is verplichte kost voor fans van Disturbed.

Moet zeggen dat ik toch wel meer had verwacht van de samenwerking met Lzzy Hale en Serj, gezien de muziek die ze zelf maken vind ik dit nogal rustige nummers.
Wel zorgen die nummers voor een lekkere afwisseling.

Ik wacht nog eventjes met een cijfer, vind het tot nu toe wel een fijne toevoeging op het oeuvre van Disturbed

Het overschaduwt wat mij betreft met gemak de laatste twee albums van Disturbed. Het doet mij zoals ook al eerder aangehaald af en toe ook aan Belief denken. Wat ik prima vind.
Leuke toevoegingen van de gast artiesten ook. Ik ben tevreden!!

Er staan maar 5 nummers op die ze zelf spelen, en bij de overige nummers word er gebruikt gemaakt van gastartiesten. Is dat dan zo erg? nee totaal niet, het zorgt voor een lekkere afwisseling tussen de nummers, waarbij Out of Line & Through It All er toch het meest bovenuit steken.
Daarbij moet ik wel vermelden dat ik van deze samenwerkingen toch wat meer verwacht had, zo is het nummer Close My Eyes Forever wat zeikerig, en dat terwijl Lzzy toch aardig goed kan rocken.
Ook bij Serj Tankian & Tom Morello hoor ik niet echt iets heel bijzonder anders dan de standaard kunsten.

Dan hebben we natuurlijk ook nog de nummers zonder gastartiesten, en meteen blijkt dat de Disturbed sound overgenomen word. Tenminste dat dacht ik de eerste keer dat ik het album hoorde, maar toch weten ze zeker een andere sound te creëren.
Waar de eerste 3 nummer nog redelijk voorspelbaar klinken, weten ze met Hunted en (persoonlijke favoriet) War of Lies toch echt een ander geluid voort te brengen.
Ook de 3 bonus nummer zijn erg aan te raden trouwens.

En hoewel er meer in de samenwerking had gezeten, en de sound van disturbed erg herkenbaar is, is het wel een album wat zeker wat toevoegt aan zijn oeuvre. En van mij mogen ze hier nog wel een tijdje mee doorgaan.
3.5*

Eindelijk dan eens het volle album goed kunnen beluisteren, maar ik zie niet zo in wat dit album voor David Draiman toevoegt aan zijn carrière. Enerzijds wil hij iets nieuws, weg van Disturbed, en komt hij aan met Device, dit dus, een schijnbaar industrial project. Maar zelfs als hij een andere backing band heeft die anders speelt dan Disturbed, dan nog gaat het als Disturbed klinken, omdat Draiman vrijwel nooit buiten zijn comfort zone treedt, en dus gewoon altijd dezelfde trucjes uithaalt, die na drie, vier nummers ook wel gaan vervelen. Hij laat gelukkig meer zien van zijn stem op 'Close My Eyes Forever', maar dat is een cover. Neemt niet weg dat 'You Think You Know', 'Penance' en 'Vilify' lekkere nummers zijn, maar dat komt alleen omdat die het eerst voorbij komen. De gastartiesten doen over het algemeen goed hun best en zingen leuk enzo, maar het is Draiman die de boel een beetje verpest, samen met de ook niet zo super originele riffs en songs. En dan potverdrie hoor je dat bonusnummer 'Wish' en dan is die opeens te gek! Kennelijk had hier toch meer ingezeten als ze wat meer tijd hadden genomen en als Draiman iets meer had geëxperimenteerd.

Close my eyes forever is op zich al geen hele sterke track van Lita Ford en Ozzy Osbourne maar het duet van Draiman en Hale vliegt wat mij betreft flink uit de bocht.