Neil Finn - One Nil (2001)

Zeer goed album van de jongste van de Finn Brothers. Ik vind Neil zowiezo veel steker dan Tim. Ik ben al benieuwd naar zijn derde solo-album

Ik vind Neil ook de veel betere dan zijn oudere broer; Prima songschrijver komt met een verzameling mooie liedjes, prima teksten ook. Aanrader van formaat;
****

Deze week aangeschaft, klinkt goed en vertrouwd zoals je van een songschrijver van zijn niveau zou mogen verwachten.
Ik zet hem ( voorlopig ? ) na 2 luisterbeurten op 3.5
Prefereer de rustige nummers.

Een groeier dus, nu meerdere malen beluisterd en de plaat bevalt steeds beter, Neil Finn komt zowel muzikaal als tekstueel met dit album uitstekend uit de verf.
Vooral Rest Of The Day Off is een heerlijke catchy song, andere favorieten: Wherever You Are & Last To Know.
Wat een Songsmid die Neil!

Helemaal eens met Tompie en EvansHewson.
Voor mij zijn Last to Know, Turn and Run en Into the Sunset de prijsnummers.

Bij nader inzien even goed, misschien wel beter dan Try Wistling This. Met nummers zijn een een stuk rauwer, voor het gemiddelde publiek, die meer van het zoetigere Crowded House houden, minder toegankelijk. Ik hou toch meer van deze rauwere Neil. Melodieus klopt alles en verveelt me nog geen moment, integendeel. The Climber, Rest Of The Day Off afgewisseld met het wat zweverige Last To Know (heeft ies heel erg lennon geluid). Geweldige cd. Gauw kopen. Zeker Lennon fans zullen deze goed vinden en staat ook nog eens op het Parlophonelabel!!! Oh, ik was Secret God vergeten mmmmGeweldig!

Een hele sterke plaat, dat is waar. Try Whistling This was al heel goed, misschien vind ik dit album nog wel een tikkie beter; Hoogtijd trouwens dat we anno 2010 eens nieuw werk van deze klasbak mogen horen, toch? About time!

Gerucht uit down under: Er zou een nieuwe Crowded House in de maak zijn, maar pas later dit jaar uikomen.

Die nieuwe CH plaat komt in juni uit, net voordat hun Tour begint. Het album
gaat 'Elephants' heten en zal 11 tracks bevatten.

Bedankt voor de info, rkdev. Fijn om te weten, zeker voor deze CH-fan

Als jongere broertje van Tim Finn maakte de jonge Neil zijn opwachting in Split Enz in 1977.
Naarmate de jaren vorderde bleek hij met gemak even talentvol als zijn oudere broer.
We kennen het succesverhaal van Crowded House waar Neil de lijnen uitzette.
Ook solo blijkt hij boeiend.
Zijn songwriting is oorspronkelijk. Melodieus met een Beatlesque invloed, maar met de nodige eigenzinnigheid.
Op One Nil freewheelt hij wellicht wat meer dan met Crowded House.
Een fijne pure produktie. Neil stoeit wat met vervormingen uit de gitaar. Rockt lekker, zweeft hier en daar fijn en pakt wat lichtere modernere invloeden bij de lurven.
Het voelt als een warm bad. Hij blijkt altijd in staat om dé perfecte melodielijnen te bedenken die gelijk in het hoofd gaan nestelen. Zonder echte commercieele doeleinden.
Opmerkelijk is de combi met Sheryl Crow die een fijne 2e stem in petto heeft op het fraaie Turn And Run.
One Nil blijft als geheel boeiend. Een dubbel en dwars bewijs dat de jongste Finn eigenlijk niemand nodig heeft om een uitstekende plaat te maken.
Neil Finn is een hele grote.

Dit album vind ik zelf wat aan de saaie kant. Ik luister dan toch liever naar zijn broer, die is wat avontuurlijker met zijn muziek. Of Crowded House. Maar het is wel een eerlijk album, dat wel.

Fijn album van Finn. Je hoort de lome ritmes die waarschijnlijk door Wendy en Lisa zijn ingebracht. Ze hebben dan een flinke vinger in de pap op dit album. Ook worden de drums op sommige nummers beroerd door Jim Keltner en die mag ik ook graag horen .Het Beatlesque wat Crowded House zo kenmerkt is hier ook ruimschoots aanwezig en vind ik altijd erg prettig om te horen . Het is al weer veels te lang stil rond de Finn(s) .Al vond ik de laatste Crowded House albums nou niet zo heel erg geweldig. Moet me binnenkort maar eens gaan storten op het Split Enz werk , want buiten de twee hitsingles is dat voor mij onbekend terrein. Wel mooi om daar eens in te gaan duiken de komende maanden. Voor deze heb ik 4 sterren over met mogelijkheden voor meer .

ik las .. 'Ome Neil'

Ome Neil en lome ritmes . Tja ook dat is weleens voorgekomen .:P

Time and Tide ... die is echt ontzettend mooi en heeft al enigszins een Crowded House vibe.

Mee eens dix. Nogal onderschat trouwens, maar dat zijn wel meer albums van Split Enz trouwens.
Maar dit is een fijne plaat van Neil.
Vakmanschap t/m.

Prachtig! Weergaloos optreden in de Melkweg toentertijd

Blijft een fraai album.
Bij sommige nummers is Crowded House dichtbij maar hier heeft Neil Finn ook een hele eigen stijl.
Zijn solowerk spreekt mij meer aan dan van zijn broer Tim.

Ook solo staat Neil Finn zijn mannetje. Ik heb slechts 2 albums van Neil. Dizzy heights en deze one nil. Deze One Nil is toch mijn favoriet. 4 *