Het mooiste van deze verzamelaar vond ik de hoes, want na
We Sold Our Soul was dit de tweede verzamelaar van Black Sabbath die in de fonotheek stond en door mij werd geleend. Waarom twee compilaties lenen? Tja, iets met superfan zijn en met het weinige (zak)geld dat ik had toch nieuwe muziek van de groep willen ontdekken. Niet kunnen wachten tot ik een nieuwe plaat bij elkaar had gespaard.
De titel is misleidend, de enige hitsingle is Paranoid. Maar dit was ook geen band die singles uitbracht, de mannen wilden geen gillende tienermeisjes achter zich aan, vertelt gitarist Tony Iommi in zijn bio.
Weinig muzikale verrassingen waren er dus voor mij, maar dat wist ik van tevoren: hierop stond vooral werk wat ik al kende. Nieuw waren het ingetogen
Changes en
Laguna Sunrise en het iets steviger
Tomorrow's Dream, want de debuutplaat had ik inmiddels zelf gekocht en
N.I.B., die eveneens op die andere verzamelaar ontbreekt, was daarmee bekend.
Desalniettemin een prima verzamelaar van de band. Met zijn voorproefjes van de albums die ik nog wilde gaan kopen, bood het een eerste geluidsbeeld. Hier en daar mopperen luisteraars op die rustiger tracks, ik vond ze echter hartstikke mooi.
Changes kende ik al snel uit mijn hoofd, goed voor mijn karige Engels bovendien.
Heel bijzonder ook hoe Pieter Breughel de Oude de sfeer op dit album had voelen aankomen... Voor wie de band wil leren kennen en deze plaat ergens tegenkomt voor een schappelijke prijs: meenemen!