The Cats - Cats (1968)

Een prachtig album met juweeltjes van nummers.
1968 was achteraf gezien een van de beste jaren in de popmuziek.
The Cats hebben daar voor de nederpop aan bijgedragen.

Eindelijk eens een reactie.
Hiervan ken ik alleen de hits.

Geweldig album, van geweldige muzikanten. Het begint al goed met Lea. Ontzettend mooi nummer dat in Nederland de #1 spot wist te vinden. Net wat beatlefan zegt, The Cats hebben enorm bijgedragen aan de nederlandse popmuziek. Naar mijn idee bereiken The Cats net zo'n hoog niveau als The Beatles & The Rolling Stones, maar helaas door hun komaf nooit een doorbraak in de Verenigde Staten. Dit album is wel echt de moeite waard.

4,5

Eindelijk eens mensen die dit album top vinden. The Cats ken ik van m'n ouders en ik kan er prima naar luisteren. De muziek is écht en er zit veel emotie in de zang. Inmiddels zijn al hun platen geremastered, inclusief met songteksten in de boekjes. En dat voor maar 8 eurootjes... Die Tribute band (ken je die Elvistheking? ) zorgt er kennelijk toch weer dat deze groep weer in de publiciteit komt.

ja, heb de DVD gezien
nog steeds waanzinnig populair in Volendam, maar ook hier
en die geremasterde cd's klinken als een klok (heb ze als setje van 6, de eerste 6, gekocht voor nog geen 30 Euro)

Tributeband is mij helaas niet bekend. Ik heb wel eens een tributeband van de beatles gezien, echt verschrikkelijk. Ik geloof dat de band Penny Lane heet. Moet je maar eens intikken bij google.

http://www.musicmeter.nl/album/36161

Dit is een live CD+DVD van de mannen.

http://www.tributetothecatsband.nl/html/frames.html

En hier de officieële website. Hier is het (drukke) tourschema te zien en nog veel meer.

Ik heb iets met muziek uit de periode 1967 t/m 1972... en toen ik week deze een doosje met de eerste 6 albums van The Cats zag staan voor nog geen EUR 25.00 heb ik de gok gewaagd en tot nu toe heb ik er nog geen spijt van.

Dit is verschrikkelijk melodieuze muziek tot op het zoete af soms maar het zit ook ontzettend goed in elkaar. Tot nu toe de eerste drie albums beluisterd en deze vind ik tot nu toe het mooist.

Wat ik wel opvallend vind is dat de band nooit echt een psychedelische periode heeft gekend zoals zo veel groepen uit deze tijd, hoewel je op basis van de hoes zou verwachten dat dit juist wel zo'n album is.

Je hoort heel goed dat de stem van Piet Veerman heel dicht in de buurt komt van die van Otis Redding.
Ik vind die cover van Lemon Pipers 'Rainbow Tree' heel geslaagd.

Wat doet die muis daar op de hoes?

Ik kan dit enkel beamen; Yes! Lang leve The Cats!
****1/2

Het is zoetgevooisde pop (zgn. palingsound uit Volendam) maar ik vind het wel mooi, vooral vanwege de vocalen en de vakkundige begeleiding en productie.
De songs vind ik ook degelijk tot prima, "Lea" en "Times Were When" werden grote hits in Nederland en België, "I Gotta Know What's Going On" vind ik het beste nummer hieruit.

Dat is het zeker en daar moet je wel tegen kunnen, maar dan is het idd wel mooi.

Op fuiven en feestes onmisbaar voor het "schuifelen" onmisbaar in ie tijd. Maar ik beet nog liever mijn tong af dan te zeggen dat het mooie muziek was., want dan was je het "watje"van de groep. Tegenwoordig ben ik nog steeds allergisch voor het hoofd en de stem van Piet Veerman.

Vanaf mijn jeugdjaren luisterde ik zowel naar softpop als keiharde rock, misschien dat ik veel muziek kan verdragen, zolang het maar goed gemaakt is d.w.z. melodieus, met emotie en eigenheid.
The Cats klinken inderdaad zoet, maar dat is ook hun stijl en ze brengen daarnaast ook degelijke melodieën en vocalen en een natuurlijke productie. In tegenstelling tot die vele latere boysbands wier muziek gelikter is dan gelikt en mijn tandglazuur aantast.

Ik kan de muziek van de Cats ook wel wat beter verdragen, maar dat komt omdat er nu ook leuke herinneringen uit je jeugd aanplakken. Twee nummers vond ik vroeger stiekem wel leuk: Times Were When en Sure He''s A Cat, maar dan ook stiekem , zoals ik op een andere pagina "bekend" heb De Carpenters goed te hebben gevonden. Ook een jeugdzonde, maar die hoor ik tegenwoordig op zijn tijd weer graag terug. Viel eind jaren 60 begin 70 niet mee hoor. Je hoorde bij het langharig werkschuw tuig (spijkerkleding), Kuiven (leren pakken en de discofiguurtjes (Dat was he lemaal niks) en alsje van Gert en Hermien hield kon je beter dood zijn. Ja, het waren zware tijden.

The Cats waren ook jeugdherinneringen, mijn ma hield er erg van, maar ik hoorde ze ook graag. Hoewel ik in mijn tijd het liefst rock hoorde (Creedence Clearwater Revival bv. of glam- en hardrock) kon ik artiesten als the Bee Gees, the Cats, the Carpenters, Demis Roussos en Neil Diamond (allemaal favorieten van mijn ma) ook waarderen, ik hield van melodieuze muziek en mooie stemmen. Zelfs van klassieke muziek hield ik, hoewel het destijds stoer stond om zich daartegen te keren.
Alleen van schlagers en die hoempapa-muziek (destijds als zeer commercieel bestempeld) moest ik niet veel van hebben, temeer omdat dat grijs werd gedraaid op de radio en TV bv. het programma "Op volle toeren" met Chiel Montagne dat daarin was gespecialiseerd en waarin o.a. Gert en Hermien vaak te zien waren.

Ik denk wel dat de muziek wel op zijn minst je beoordeling wat kleurt omdat je ermee bent opgegroeid (niet altijd natuurlijk).

Ik vind dat laatste erg zwak uitgedrukt. De fase in je leven kleurt de smaak altijd en verkleurt met de loop der jaren ook weer bij de meesten. Voorbeeld; Vroeger hielden mijn ouders van Jim Reeves, James Last Glen Campell en ouwe stijl jazz en wat nederlandstalig ( het dorp van Wim Sonneveld enz).Alles wat ik goed vond in die jaren vonden ze herrie, gekrijs en weetikveel watvoorgedrocht. Naarmate hij ouder werd werd hij een stuk milder en vond bijv, de Beatles toch niet zo slecht en telkens kwam er wat meer bij bij grote fan Dire Straits). Nu jij er niet meer is brand ik voor mijn ma cd's. Zij is 74 en is fan van Paul McCartney, Ierse Folkpop (Waterboys) en heel veel muziek uit de sixties. Leuk toch? En ik: Ik vind Het Dorp van Sonneveld een erg mooi nummer. De circel is rond!!!!!

Volgens mij wel 1 van de betere bands die uit Nederland kwamen toen in de tijd.Toch ook wel lekkere muziek van The Cats. Vooral het nummer Lea vind ik erg goed. Ook opmerkelijk overigens dat uit Volendam erg goede zangers weggekomen zijn. Ik heb mij laten vertellen doordat het een vrij strenge geloofsgemeenschap is, dat er veel kerkkooren waren in het verleden, en dat er velen in een kerkkoor zingen geleerd hebben. Dat zou verklaren dat Volendam meer dan gemiddeld veel zangers voortgebracht zou hebben.

Lea Blijf ik een prachtig nummer vinden

Of je Lea nou wel of niet mooi vindt, dit is de moeite van het kijken absoluut waard. Een schitterend stukje tv over de zéér tragische achtergrond van het nummer:

YouTube - Top 2000 filmpje - 'Lea' van The Cats

Mooie filmpje, Herman. Vind het een zeer mooi en emotioneel liedje. De compositie is ook erg emotioneel en past perect bij de tragische achtergrond.

Lea gaat door merg en been. Het is zo puur en oprecht gezongen.

Is ook zo.... piet veerman heeft iets van een soort snik in zijn stem
Vooral de grote hits geschreven door Arnold Muhren vanaf Lea waren heel goed
Dit album is zoals de meeste Cats albums beetje 50/50
Matig werk afgewisseld met goed werk
Een meer onbekendere favoriet van mij hierop is een nr geschreven en gezongen door Cees Veerman
Remember The Good Times