menu

The Cure - Disintegration (1989)

mijn stem
4,30 (1598)
1598 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Fiction

  1. Plainsong (5:17)
  2. Pictures of You (7:28)
  3. Closedown (4:18)
  4. Lovesong (3:28)
  5. Last Dance (4:43)
  6. Lullaby (4:08)
  7. Fascination Street (5:15)
  8. Prayers for Rain (6:07)
  9. The Same Deep Water as You (9:22)
  10. Disintegration (8:19)
  11. Homesick (7:06)
  12. Untitled (6:30)
  13. Prayers for Rain [RS Home Instrumental Demo] * (3:01)
  14. Pictures of You [RS Home Instrumental Demo] * (3:29)
  15. Fascination Street [RS Home Instrumental Demo] * (2:39)
  16. Homesick [Band Instrumental Rehearsal] * (3:12)
  17. Fear of Ghosts * (2:57)
  18. Noheart * (2:40)
  19. Esten * (3:13)
  20. Closedown [Band Instrumental Demo] * (2:48)
  21. Lovesong [Band Instrumental Demo] * (3:39)
  22. 2 Late [Alternative Version] * (2:50)
  23. The Same Deep Water as You [Band Instrumental Demo] * (6:04)
  24. Disintegration [Band Instrumental Demo] * (6:34)
  25. Untitled [Alternative Version] * (3:37)
  26. Babble [Alternative Version] * (2:58)
  27. Plainsong [Studio Guide Vocal Rough] * (4:44)
  28. Last Dance [Studio Guide Vocal Rough] * (4:41)
  29. Lullaby [Studio Guide Vocal Rough] * (3:46)
  30. Out of Mind * (2:58)
  31. Delirious Night * (4:30)
  32. Pirate Ships * (3:38)
  33. Plainsong [Entreat Plus Live 1989] * (5:19)
  34. Pictures of You [Entreat Plus Live 1989] * (7:04)
  35. Closedown [Entreat Plus Live 1989] * (4:21)
  36. Lovesong [Entreat Plus Live 1989] * (3:24)
  37. Last Dance [Entreat Plus Live 1989] * (4:37)
  38. Lullaby [Entreat Plus Live 1989] * (4:14)
  39. Fascination Street [Entreat Plus Live 1989] * (5:10)
  40. Prayers for Rain [Entreat Plus Live 1989] * (4:49)
  41. The Same Deep Water as You [Entreat Plus Live 1989] * (10:03)
  42. Disintegration [Entreat Plus Live 1989] * (7:54)
  43. Homesick [Entreat Plus Live 1989] * (6:47)
  44. Untitled [Entreat Plus Live 1989] * (6:44)
toon 32 bonustracks
totale tijdsduur: 1:12:01 (3:36:25)

Links

WikipediaSpotifyLast.fmApple Music
zoeken in:
123...616263
1...6263
OMIT
geplaatst:
goh, wilde ik net schrijven dat ik dit een goed album vind, maar de eerste paar nummers niet kan uit staan wegens een te hoog suikergehalte, blijkt dat ik dat al gedaan heb. Nou ja, dat was dus geen oprisping, maar gewoon een eerlijke mening.
avatar van RonaldjK
4,5
RonaldjK
geplaatst:
OMIT, andere keren ben je toch ook eerlijk geweest, neem ik aan?
OMIT
geplaatst:
RonaldjK schreef:
OMIT, andere keren ben je toch ook eerlijk geweest, neem ik aan?


Soms schrijf ik een mening over een artiest of album als ik dat aan het luisteren ben tijdens een lekker flesje wijn of whisky. Dan kan er wel eens een mening verschijnen waar ik het in nuchtere toestand niet helemaal meer mee eens ben.

Maar aan de andere kant: als ik het in beschonken staat zo ervaar, dan zal dat dan ook wel weer waar zijn. Muziek ervaar je niet altijd hetzelfde.
avatar van Roxy6
Roxy6
geplaatst:
Dit album in 1989 op cd gekocht in New York. Indrukwekkend, maar het had op mij niet de impact die Seventeen Seconds had. (bij de release op LP gekocht in 1980)

Seventeen Seconds is voor mij wel het fundament waarop het hele Cure oeuvre is geëvolueerd.
Smiths ging toen nog niet als een Noord-Europese Eucalypta door het leven en ook zijn föhn was nog niet ontploft. Maar de bijna panische sfeer van dat album is altijd goed geconserveerd gebleven.

Knap hoe Smiths door alle jaren en alle albums heen dat duidelijke Cure-kenmerk overeind heeft weten te houden. Voor mij zijn The Cure en Siouxsie and the Banshees de pioniers van de Gothic music.
avatar van Arjan P
2,0
Arjan P
geplaatst:
Ik kwam er net achter dat dit het eerste Cure-album was dat ik niet kocht. Ik had Kiss Me, Kiss Me, Kiss Me nog wel aangeschaft, maar eigenlijk was het toen al wel een beetje klaar voor mij met The Cure. Maar na Songs of a Lost World (2024) las ik op meerdere plekken dat deze dus tot de beste 3 van de band zou behoren (uit de eighties), samen met Faith en Pornography. Nou, daar kan ik me niet echt in vinden.

Ik vond The Cure met Kiss Me.. en dit album eigenlijk een beetje te poppy worden, met titels als Why Can't I Be You, Just Like Heaven en van deze Lullaby en Lovesong. Zeker komt Disintegration qua zwaarte niet in de buurt van die andere twee (en ja, die twee zijn ook nu nog loodzwaar). En nu ik deze weer zo hoor ben ik het nog steeds eens met mijn toenmalige ik; te poppy naar mijn smaak...
avatar van lennon
5,0
lennon
geplaatst:
Arjan P schreef:
te poppy naar mijn smaak...


Ik hoor niet wat er aan dit album meer poppy is in vergelijking met zijn voorgangers?

Deze plaat is nog steeds donker (iets waar de massa niet mee om kan gaan), en dat Lullaby een hit werd, zegt niks over dat ze ineens te poppy waren? Daarvoor hadden ze ook immers al hits?

Maar goed, het is persoonlijke smaak, maar ik vind het wel opmerkelijk.
avatar van Aazhyd
Aazhyd
geplaatst:
Volgens mij heeft The Cure altijd een duistere en een poppy kant gehad. Regelmatig zelfs beide in één song.
avatar van musician
4,0
musician
geplaatst:
The Cure moet op dit gangbare album even op stoom komen, persoonlijk vind ik de eerste twee songs haast niet om door te komen.
Maar als dan eenmaal track 3 begint wordt het feilloos in Cure stijl afgemaakt.
Neemt niet weg dat ik voorganger Kiss me kiss me kiss me beter vind, mede vanwege die eerste 12,5 minuten.
avatar van Johnny Marr
5,0
Johnny Marr
geplaatst:
musician schreef:
persoonlijk vind ik de eerste twee songs haast niet om door te komen.

WTF, hoe dan? Bizar... mooier krijg je het niet.
avatar van orbit
5,0
orbit
geplaatst:
Weer een keer beluisterd (is het de 3000e keer of 3056e?) en ja, this has no equal! Vergeet bijna alles wat in de 80s is gemaakt, dit is ongeëvenaard goed. Waarom? Laat je oren en de rest van je brein volgen.
5,0
henkjan2016
geplaatst:
Arjan P schreef:
Ik kwam er net achter dat dit het eerste Cure-album was dat ik niet kocht. Ik had Kiss Me, Kiss Me, Kiss Me nog wel aangeschaft, maar eigenlijk was het toen al wel een beetje klaar voor mij met The Cure. Maar na Songs of a Lost World (2024) las ik op meerdere plekken dat deze dus tot de beste 3 van de band zou behoren (uit de eighties), samen met Faith en Pornography. Nou, daar kan ik me niet echt in vinden.

Ik vond The Cure met Kiss Me.. en dit album eigenlijk een beetje te poppy worden, met titels als Why Can't I Be You, Just Like Heaven en van deze Lullaby en Lovesong. Zeker komt Disintegration qua zwaarte niet in de buurt van die andere twee (en ja, die twee zijn ook nu nog loodzwaar). En nu ik deze weer zo hoor ben ik het nog steeds eens met mijn toenmalige ik; te poppy naar mijn smaak...


Ik zou het inderdaad niet 'zwaar' willen noemen. Op dit album word ik vanaf het begin in een soort van draaikolk gezogen. De eerste keer dat ik het album hoorde was ik dan ook bekaf, maar zeer voldaan. En ook bij mij is luisterbeurt 3056 inmiddels al aangebroken.

Zoals orbit aangeeft: Laat je oren en de rest van je brein volgen.
5,0
Trail
geplaatst:
Voor mij persoonlijk is dit met mijlen voorsprong het allerbeste The Cure-album (een wereldplaat zelfs), gevolgd door Songs of a lost world. Een aantal andere albums van de band kan ik nog wel smaken maar sommige albums zijn voor mij ook echte tegenvallers.

Gast
geplaatst: vandaag om 14:06 uur

geplaatst: vandaag om 14:06 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

*

* denotes required fields.
123...616263
1...6263