Boz Scaggs - Memphis (2013)

Hey een nieuwe Boz Scaggs. Very nice. Ga op zoek naar dit album. Iemand al geluisterd?

Ja, Lekkere voorjaarsplaat.

Boz met een cover van Rainy Night in Georgia. Daar moet ik even aan wennen. Ga het album nog niet scoren maar echt warm loop ik na een eerste luisterbeurt nog niet. Creatieve armoede na jaren wining and dining van Boz

Heb altijd een zwak gehad voor Boz. ZIjn vorige jazzy albums konden me niet zo bekoren, maar deze CD met voornamelijk covers passen erg goed bij hem. Qua productie zit het echt lekker in elkaar. Hopen op een europees bezoekje nu...

Zo'n europees bezoekje zou idd geweldig zijn. Heb Boz nog nooit zien optreden maar ben al erg lang fan. Zijn laatste hoogtepunt was voor mij Dig. Een prachtalbum. Deze Memphis is leuk maar ook niet meer dan dat.

Ik had hier meer van verwacht. Nog steeds een wereldse stem, maar niets in de trent van Silk Degrees (mocht je dit verwachten). Nogal sober product en ga mee met Broem z'n analyse

Potverdikke. Krijgt die Boz het toch weer voor mekaar. Afgelopen dagen weer een paar keer geluisterd. Zitten toch wel echt mooie nummers tussen. Nummers die de stijl van Boz typeren. Corrina, Corrina, Love on a 2 way street en Can i change my Mind halen toch wel een dikke voldoende. Omhoog naar 4 sterren. Boz kan t nog steeds. Te snel geoordeeld. Leer t ook nooit.

Eindelijk weer eens een album met "normale" muziek ipv American Songbook gedweil ! Gelijk besteld dus ........... ome Boz die 2 Mink DeVille nummers doet, ik ben benieuwd !!



Volgens mij is hij pas 2 keer in NL geweest: in 1977 op de Silk Degrees-tour ( met wat Toto zou worden als begeleidingsband ) en in 2004 op North Sea Jazz in z'n "candlelight & wine" fase ........ Na Dig heeft hij wat mij betreft niks beluisterenswaardigs meer geproduceerd .......

Heb laatst nog een mooie dvd van hem op de kop getikt. Live concert waarin hij in topvorm is en veel oude songs speelt. Heerlijk. Ik houd zijn site goed in de gaten. Hij treedt nog wel op maar niet buiten de states. Jammer.

Er worden de afgelopen jaren steeds meer goeje radio optredens op CD uitgegeven ( o.a. Ry Cooder, Bonnie Raitt, Gene Clark, Allman Bros, Little Feat etc etc ) en ik zit stilletjes te hopen dat Boz daarbij ook nog een keer aan de beurt gaat komen. Er zijn namelijk prima radio opnames van hem in z'n "And Band" periode.

Hier nog eentje... De Boz van Silk Degrees was ook niet verkeerd

Eén luisterbeurt is hier ook niet genoeg, maar dat kan 2 dingen betekenen: Of ik moet gewoon nog wennen aan Boz' benadering van sommige nummers / de overall atmos van het het album of het is gewoon minder ..........

Als moeilijk stervende Boz fan ga ik het gewoon de tijd geven ...... Anders dan bij Broem bevalt zijn uitvoering van Rainy Night me meteen al ......... over zijn benadering van de Mink DeVille nummers is de jury nog niet uit ....

Na een weekje moet ik helaas konstateren dat het gewoon minder is. Het klinkt allemaal heel laid back ( om maar weer eens een ouwe jaren 70 kreet uit de sloot te vissen ), dat is natuurlijk wel z'n normale modus maar hier grenst het resultaat regelmatig aan gemakzucht en krijg ik de indruk dat hij er, met nèt even wat meer aandacht voor het materiaal, veel meer uit had kunnen halen. Mixed Up, Shook Up Girl en Pearl Of The Quarter worden bijvoorbeeld nèt even te snel gespeeld waardoor het je het gevoel krijgt dat hij ( het spannende element in ) de songs totaal niet begrijpt.........

Met bijvoorbeeld Gone Baby Gone, Dry Spell en ( Jimmy Reed's ) You Got Me Cryin' staan er evengoed nog nummers op die wèl aan de kwaliteitseisen voldoen maar, als ik z'n "American Songbook" platen even buiten beschouwing laat, is dit z'n zwakste plaat sinds Down Two, Then Left .......... Jammer.

Ik ken Boz Scaggs eigenlijk alleen van Silk Degrees en had hem al lang afgeschreven. De serie covers op Memphis klinkt echter buitengewoon overtuigend. Een voor het grote deel interessante serie covers, geweldige muzikanten en een zanger die nog geweldig bij stem is. Memphis heeft mij heel makkelijk overtuigd.

Lees mijn volledige recensie op:
De krenten uit de pop: Boz Scaggs - Memphis - dekrentenuitdepop.blogspot.nl

Erwin

Alleen Silk Degrees ? Jij moet dus nodig eens op zoek naar Boz Scaggs ( Atlantic 1969 ), Boz Scaggs & Band en My Time om te horen hoe hij dat vroeger een stuk beter deed .......

Wat te denken van het prachtige Dig album. Toch wel constante kwaliteit die Boz laat horen.

Ik ga zeker op zoek naar de platen die ik gemist heb. Bedankt voor de tips.
Erwin

Wel aardig, maar ook niet meer dan dat. Steely Dan coveren loont de moeite, veel cover-nummers klinken totaal anders dan het origineel (check soundtrack Me, Myself and Irene, echt top). Als je dit leuke muziek vindt, probeer dan eens zijn album Come on Home (1997), beetje zelfde sfeer.

Dat vind ik een lekker blues-album van Scaggs met iets meer pit dan dit overwegend slome wekstuk. Vocaal is Scaggs goed in orde maar de keuze van en manier waarop de covers zijn bewerkt, bevallen me minder.

volg de muziek van Boz Scaggs al vele jaren, waarbij mijn voorkeur naar zijn albums uit de begin 70's gaat. hij droeg als songwriter en zanger in niet geringe mate bij aan de eerste 2 albums "Children of the Future" en "Sailor" van de Steve Miller Band, waarna de gelijknamige klassieker "Boz Scaggs" (1969) werd uitgebracht.

slechts 2 eigen nummers van Boz Scaggs, "Gone Baby Gone" en "Sunny Gone" op dit album, waarvan de eerste 1 van de sterkhouders is, samen met de prachtige, ingetogen cover van de aloude traditional "Corrina, Corrina" en de meer up-tempo tracks "Dry Spell" (Jack Walroth) met een fraaie slide dobro partij van Keb'Mo' en "You Got Me Cryin' (Ewart Abner/Jimmy Reed) met een heerlijke harmonica partij van Charlie Musselwhite.

de covers van "Mixed Up, Shook Up Girl" (Willy DeVille), "Rainy Night in Georgia" (Tony Joe White) en "Pearl of the Quarter" (Steely Dan) bekoren een stuk minder dan de originelen, uitgezonderd het up-tempo "Cadillac Walk" van de Amerikaanse singer/songwriter Moon Martin.

de wel erg mainstream klinkende nummers "So Good to Be Here", "Can I Change My Mind" en "Sunny Gone" bevallen eveneens een stuk minder.

zijn albums "Come On Home" (1997) en "Dig" (2001) klinken wat dat betreft een stuk vitaler en energieker dan dit "Memphis", dat vooral gedragen wordt door de prachtstem van Boz Scaggs en minder door de kwaliteit en uitvoering van de songs.

Album werd geproduceerd door Steve Jordan
Recorded at Royal Recording Studios, Memphis, Tennessee

Boz Scaggs: lead vocals, acoustic & electric guitars
Steve Jordan: drums, percussion (inderdaad, die van The Rolling Stones)
Ray Parker Jr.: acoustic & electric guitars
Willie Weeks: upright & electric bass

plus o.a. Charles Hodges (organ), Spooner Oldham (Wurlitzer piano), David Hungate (bass), Jim Horn (baritone saxophone) en Rick Vito (guitar).

Ik heb zes albums uit de periode 1976 - 2015 van Bob Scaggs in de kast staan, maar heb dit album eigenlijk nog niet eerder voorbij zien komen. Lekkere plaat hoor. Prima slagwerk van Steve Jordan (inderdaad, die van het John Mayer Trio ).

Blijft een aangenaam stemgeluid van Boz. potjandosie dank voor het vestigen van de aandacht op Memphis. Prima begin van deze dinsdagochtend.

Ik moet ook nog eens aan een inhaalslagje beginnen inzake Boz Scaggs. Ik heb aardig wat ouder materiaal van hem liggen, maar dan vooral uit die blue eyed soul-periode (zeg maar Slow dancer t/m Some change). Zijn meest recente albums lijken me vooral blues-georiënteerd en die combi spreekt me in eerste instantie niet zo aan. Maar ik heb ook de dubbel-CD My Time/The Anthology, en daar staat zowel ouder als nieuwer werk op dat ik wel degelijk blijk te kunnen waarderen. Ik ga om te beginnen eerst de kennelijke aanrader Dig maar eens aan een luistersessie onderwerpen. 'Ns kijken of ik een bluesy Boz ook kan 'diggen'.