Talib Kweli - Prisoner of Conscious (2013)

Valt me toch ietwat tegen. Heel lang dezelfde sound die me niet erg kan boeien, heb moeite om mijn aandacht er bij te houden daardoor. 3,5,6,7 zal ik misschien nog wel eens een keer luisteren, 8 sowieso, maar daarna vind ik het weer erg inzakken tot we bij de topper 11. Rocketships komen. Eindelijk weer eens een productie die ik wel kan verdragen, en wat klinkt dat goed! Daarna vind ik Upper Echolon wel oke, maar ook niet heel speciaal ofso, Vervolgens krijg je het afschuwelijke nummer ''Favela Love'', wat ik het grootste gedeelte erg slecht vind, tot ik Kweli wel wat teksten de atmosfeer in hoor spuwen die ik wel goed vind verder. En dan hoor je dat laatste nummer, wat eigenlijk nog 1 van de beste van het album is. De J. Cole productie op dat nummer bevalt me goed.

Nee productiegewijs valt het me verder erg tegen, had er veel veel meer van verwacht.
Het zal waarschijnlijk gewoon niet mijn ding zijn, en ik ben ervan overtuigd dat er voor deze man wel degelijk een markt bestaat, maar ik heb het in elk geval erg moeilijk ermee gehad om door dit album te komen.

Zijn stemgeluid vind ik altijd wel oke, en lyrics heeft hij zeker. Kende tot dit album enkel wat losse nummers van hem. Wat raden mensen me aan van deze man, is het op 1 van zijn andere albums anders/beter? Vind het erg jammer want had best wat verwacht.

3.0 hou ik het op nu, wil het nog wel een kans geven over een tijdje.

Dan komt hier een coole reactie:

Prisoner of Consciousness is een erg fijn album. Bij de eerste luisterbeurt kreeg ik meteen weer het oude Talib-gevoel, iets wat ik bij Gutter Rainbows miste. De beats zijn stuk voor stuk sterk (RZA!), ook die van Harry Fraud (natuurlijk!). Voor de rest was mijn vrees voor de gasten niet terecht. Refreintjes als die van Miguel, Melanie Fiona en de Franse Seu Jorge passen simpelweg goed bij Talib Kweli, maar ook Busta Rhymes en Nelly leveren gewoon sterke bijdrages.

Talib Kweli stelt mij eigenlijk zelden teleur, alleen soms met bepaalde keuzes om er juist wel of niet bij te horen. Hier doet hij precies wat ik hoopte wat hij zou doen, dus ik ben blij! En ik zeg het nogmaals, maar High Life is echt, maar dan ook echt HEERLIJK! Zowel de rumbelende raps, als de beat van Oh No! Heerlijk!