Millencolin - Home from Home (2002)

Vind het een lekker album, vrolijk, maar ook weer niet. Sommige liedjes slaan echt op hoe het vaak is in het leven.
Mijn favorieten zijn Afghan, Fingers Crossed, Greener Grass, en Home from Home. Happiness for Dogs gaat volgens mij over iemand die ziek is, en toch steeds door blijft vechten. Vind die ook wel mooi.
4*

Black Eye vind ik ook vet. 4*

Ik vind dit toch niet hun beste album. Black eye, Punk rock rebel en battery chek zijn goede nummers, maar het geheel is toch iets minder als oudere albums

Het beste van Millencolin. Stuk voor stuk heerlijke nummers, met als persoonlijke favo Afghan. 4,5*

Als dit het beste is wat ze kunnen zijn het zeker en vast GEEN muzikanten. Man Or Mouse is het enige echt coole nummer, voor de rest een typische punkplaat zoals er al honderden van bestaan. Sum 41 heeft hier wel het een en het ander afgekeken, denk ik.
3,5*

Als ze zeven albums maken zijn het vast en zeker geen muzikanten indd..;x Maar goed, het gaat om de kwaliteit van de nummers op dít, en die kwaliteit is uitermate hoog vind ik.

Op deze cd staat geen enkel nummer dat me verveelt. Vooral Kemp vind ik schitterend. Het énige nummer dat voor mij wat minder is is Punk Rock Rebel. Desondanks toch 4.5*

Wat betreft het begrip "muzikanten": Punk is nu eenmaal Punk, en dat zal het altijd blijven... En dat is maar goed ook!

Als PUNKER kan je ook muzikant zijn, denk maar aan de "geniale" jongens van NOFX.

Maar waarom zijn deze gasten geen muzikanten en die van NOFX "geniaal". Veel verschil hoor ik niet in de twee groepen.

Ik ook niet meteen. Nuja, misschien kleine verschillen. Er zijn trouwens wel meer punkgroepen die muzikaal dik in orde zijn. Denk maar even aan Bad Religion.

Ik vind trouwens dat muzikant een vreemde term is. Een muzikant is toch iemand die muziek maakt? En dit is toch muziek?

Voor mij hoeft een muzikant de gitaar niet perfect te beheersen ofzo. Kijk naar Kurt Cobain. Het is niet enkel wat je kunt, ook wat je ermee doet. Als je bij wijze van voorbeeld met 3 akkoorden niets dan prachtnummers maakt, voor mij geen probleem!

@JJ_D: Ik vind dit niet hun beste werk. Pennybridge Pioneers is nog net een tikje beter naar mijn mening. Wordt algemeen ook aanzien als beste van Millencolin...

Al de nummers van deze cd zijn stuk voor stuk briljant. Dit vind ik toch wel het beste van Millencolin tenminste tot nu toe. Deze cd zal me absoluut nooit gaan vervelen

4*

stuk voor stuk geweldige nummers.
botanic mistress en vooral happyness for dogs hebben zo'n geweldig pakkende melodie.
4*

Ik vind deze stukken minder dan de opvolger. Daar hebben ze er tenminste nog snelheidsduivels als Biftek Supernova tussen gezet.

Ik vind dit juist de beste plaat na Pennybridge Pioneers. Misschien is het ook wel omdat dit het eerste Millencolin album was dat ik had.

Happiness for Dogs blijft een schitterend, maar ook aandoenlijk nummer. Het gaat over Nikola's broer die aan een psychische aandoening lijdt en het af en toe niet meer ziet zitten in de inrichting waar hij zit. "What's to discuss when, you almost lost your will to live at all" is toch een aangrijpende zin als het over je eigen broer gaat.

Verder een leuke plaat die ik de laatste tijd regelmatig draai. Inderdaad niet zo goed als Pennybridge, maar de lat lag ook wel erg hoog.

Ik vind dit wel een leuke punkrockplaat. Niet zo goed als Pennybridge Pioneers maar een album met 13 goede nummers. Het ligt wat in het straatje van de laatste plaat van No Use For a Name en sommige platen van Lagwagon. Punk Rock Rebel en opener Man Or Mouse voorlopig als favoriete nummers aangestipt.