Bob Marley & The Wailers - Rastaman Vibration (1976)

Johnny Was is later nog door Stiff Little Fingers gecovered

Voor velen is dit bob's zwakkere album, ik vind hem eigenlijk best goed, hij is misschien wel wat ingetogener maar er staan wel wat goeie nrs op.

zoals Rat race, War, Positive vibration en crazy baldheads

goed voor 4 sterren

Nooit begrepen waarom dit minder zou wezen in Bob's oeuvre ?

Luister en ontdek; Who the cap fit!
Rat Race.
Toch veel Positive Vibrations, ok, niet zijn beste, maar beter dan middelmatig hoor!

***

Dit is een prima album. Misschien niet heel spannend en vernieuwend, de songs staan stuk voor stuk als een rots.

Bij Rastaman Vibration heb ik eigenlijk het tegenovergestelde dan wat ik bij Natty Dread had;
De muziek klinkt ontspannen, geluid is goed en er word prima gespeeld. Dit keer zijn het de teksten die mij niet echt kunnen bekoren.
Daarnaast is het wederom een album waarop Onkel Bob maar een paar nummers heeft geschreven. De rest is door andere bandleden of zijn vrouw Rita gedaan.
Veel nummers handelen over Jah en de onderwerpen zijn algemener en minder politiek getint.
Niets mis mee, het ging in die periode ook al wat beter in Jamaica dan een paar jaar daarvoor.

Toch heb ik het gevoel bij een aantal nummers dat ik niet Bob hoor maar degene die de tekst/nummer heeft geschreven. Bijv. bij Johnny was. Het klinkt dan meer als Rita dan Bob. Dit had ik helemaal niet bij de 1ste twee albums waar het prima in balans was. Maar hoe goed de anderen ook zijn...het zijn geen Peter Tosh en Bunny Wailer kalibers.

Als ik verder kijk in zijn oeuvre zie ik dat na Bob Live en Babylon by Bus, het pas echt begint voor het talent van hem. Kaya, Exodus en albums daarna staan bol van zijn nummers, waarbij die typische Marley sound en vibe zo goed naar voren komt, die goed bij hem past en mijn hoofd doet tintelen van plezier.

Edoch, vind het geen slecht album, maar samen met Natty Dread komt deze dan meer in de onderste regionen van Bobs officiele albums. Nog steeds een ruime voldoende, met nummers die lekker klinken, prima wegluisteren, maar mij minder begeesteren.

Een lekker relaxed plaatje van Bob Marley en The Wailers.

Voor mij is dit het favoriete Marley album.Erg sfeervol en songs met mooie teksten.

Nummer 2 en 6 blijven voor mij het beste. Wat is Crazy Baldheads een grandioos nummer.

Erg mooi album ban bob. Het is misschien niet zo goed als Kaya of Exodus maar dit is zeker een goed album!

War... mijn favoriet BM-song!

luister even naar de speech van haile selaisie en denk aan Gadhaffi

War Lyrics
Artist(Band):Bob Marley Review The Song (3) Print the Lyrics




Send "War" Ringtones to Cell


Until the philosophy which hold one race superior
And another
Inferior
Is finally
And permanently
Discredited
And abandoned -
Everywhere is war -
Me say war.

That until there no longer
First class and second class citizens of any nation
Until the colour of a man's skin
Is of no more significance than the colour of his eyes -
Me say war.

That until the basic human rights
Are equally guaranteed to all,
Without regard to race -
Dis a war.

That until that day
The dream of lasting peace,
World citizenship
Rule of international morality
Will remain in but a fleeting illusion to be pursued,
But never attained -
Now everywhere is war - war.

And until the ignoble and unhappy regimes
that hold our brothers in Angola,
In Mozambique,
South Africa
Sub-human bondage
Have been toppled,
Utterly destroyed -
Well, everywhere is war -
Me say war.

War in the east,
War in the west,
War up north,
War down south -
War - war -
Rumours of war.
And until that day,
The African continent
Will not know peace,
We Africans will fight - we find it necessary -
And we know we shall win
As we are confident
In the victory

Of good over evil -
Good over evil, yeah!
Good over evil -
Good over evil, yeah!
Good over evil -
Good over evil, yeah! /fadeout/

Ik vind dit niet zo'n goed album.

De beste nummers zijn
-War
-Rat Race
-Roots, rock Reggae

Afgrijzelijk Want Moore

Maar weer eens gedraaid, een heerlijke lome/relaxte plaat van Bob. Luisterd zo lekker weg.....

Een iets mindere Bob Marley maar toch zeer genietbaar. Het klinkt relaxed en zwoel ook wat minder geïnspireerd dan zijn andere albums, niet alle songs weten mij (tekstueel) in hoge mate te boeien. Positive Vibration, Cry To Me en War vind ik wel de beste nummers hierop.

"Rastaman Vibrations" is een zwoele zomerse reggaeplaat. Eigenlijk niet zoveel mis mee. Wel vind ik hem minder dan bijvoorbeeld "Catch a Fire", "Natty Dread" of "Exodus". Waar dat aan ligt weet ik eigenlijk niet zo goed. Misschien zijn het de teksten en thematiek. Muzikaal klinkt het allemaal erg vertrouwd en zijn de reggaeklanken meeslepend en hypnotiserend. "Rastaman Vibrations" luistert gewoon heel relaxed weg, zoals alle albums van Bob Marley.

Ik lees hier regelmatig dat het een weinig spannende plaat is, zijn mindere album..
Ik hoor alleen maar een lekker album met een prettige sfeer. Bob zijn lps (in leven) zijn allemaal wel sterk vind ik. Confrontation was een zwakker album, maar dat was dan ook postuum.

Lekker zomers album

Ik had nooit veel met Bob Marley, totdat ik er in 2012 achterkwam dat ik dol ben op zijn vroege werk met The (originele) Wailers. De vraag voor mij is; waar tussen Soul Rebel en One Love gaat het voor mij precies fout?

Deze plaat komt vlak na de Britse doorbraak van de Live-versie van "No Woman No Cry", en wat ik interessant vind is dat Marley hier eigenlijk gewoon kiest voor hele strak gespeelde, maar relaxed en loom aandoende reggae. Geen grootse pogingen om anthems of hits voor een groot publiek te schrijven, maar gewoon nummers die goed in elkaar gestoken zijn maar nooit het originele genre verloochenen door een te gladde sound.

Who the Cap Fit en Johnny Was springen eruit. Verder zijn Positive Vibration, War en Night Shift sterke nummers. De andere nummers springen er voor mij wat minder uit, maar slecht is het nooit.

Deze wel paar keer beluisterd. Ik de A-kant het sterkst , maar niet top . De B-kant heeft zijn momenten. Waardering zo 3 sterren denk ik. Mijn favorieten hier de eerste 3 nummers.

Ik heb the Wailers hoog zitten, maar deze plaat luister ik zo goed als nooit. Ik vind de nummers niet zo zoals ik dat van de andere albums van deze groep vind. Roots rocks is dan wel weer een goed nummer.
Who the cap fits heb ik altijd ook leuk gevonden maar dan draai ik die toch liever als ik luister naar het album Bob marley & Peter Tosh (die ik overigens eerlijkheidshalve alleen op mp3 bezit).

voor vandaag geef ik 2 sterren (en ik hoop dat dat eens goed gaat want ik loop eeuwig te kloten als ik sterren geef, dan druk ik te snel en moet ik dat weer herstellen ) (of ik ben te wispelturig, dat ook nog)