Ik moet eerlijk zeggen dat dit album enorm is gaan groeien en dat ik het nu haar beste vind sinds Innamoramento uit 1999. De middelste tracks (6 t/m 9) vielen bleven voorheen nogal op de achtergrond omdat ze niet zo opvallend zijn, maar ook die tracks kan ik nu zeker waarderen. Ook de ''inspiratieloze'' ballad 'Quand'. Het nummer mist nog steeds wat maar het is wel mooi in z'n eenvoud (en de lyric video vind ik ook mooi gemaakt).
En 'Love Dance' dan

. Ik vind het echt geen nummer voor Mylène, die normaal toch best wel moeilijk te doorgronden teksten weet te schrijven. Komt ze met zo'n plat nummer. 'Do you love me, love me do, me do love you, me too!'. En dan midden in het nummer komt er random 'Happy birthday to you' voorbij. Ik kan er nu wel om lachen hoewel ik de eerste keer toch raar opkeek.
'Nuit d'hiver' blijft wel met afstand het beste nummer op dit album. Totaal anders qua structuur ook. Twee regels tekst (waarin een verwijzing zit naar haar nummer 'Chloé' uit 1986) en een prachtige opbouw waarna het nummer uitbloeit tot een donkere en sterke electronisch geinspireerde track. Volgende album mag wel vol staan met dit soort experimentjes
