Om te beginnen vind ik dat Collections aantoont dat Delphic in elk geval moed heeft. Van het geluid dat te horen was op Acolyte blijft er niets meer over. Dat zegt natuurlijk helemaal niets over de kwaliteit van de muziek, maar het bevalt me wel dat ze gewoon doen waar ze zin in hebben. Van de manier waarop ze heel wat verschillende stijlen samen gebracht hebben op 1 plaat zonder dat het echt geforceerd klinkt en toch klinkt als een geheel ben ik onder de indruk. Ook vind ik dat er zeer veel aandacht gehecht is aan allerlei kleine dingen en details. Delphic klinkt hier echt professioneel in mijn ogen (of oren). Misschien verliezen ze daardoor wel wat spontaniteit. Ik kan er inkomen dat er veel mensen teleurgesteld zijn. Ik had ook zin in wat meer nummers in de stijl van Acolyte. Hier ben ik zeker ook erg tevreden mee. Maar daar ben ik bijna de enige in.

Ik doe er zelf nog een halfje bij!