As I Lay Dying - Shadows Are Security (2005)

Strakke band, maken gebruik van jaren 80/90 metalachtige riffs. Dat geeft wel een unieke sound. Hun sound is overigens wel erg hard en alleen weggelegd voor metalliefhebbers...Daarnaast kan die leadsinger ziekelijk hard en goed grunten. Dit soort muziek zorgt in elke tent wel voor een mosh pit

Strak album. As i lay dying heb ik gezien op Gmm. Was echt een bruut optreden. Strak snelle riffs geweldig. Ook het niveau behouden van het vorige album en niet het welbekende trendymuziekstraatje ingeslagen. 3.5*

Leuke cd, maar leunen wel erg aan tegen de bekendere jaren tachtigg bands. Wel erg goed geproduceerd en live ook zeker de moeite waard. Maar voor de echte liefhebber raad ik toch de vele duitse bands aan die een iets eigener geluid hebben. Het is echt op amerikaanse leest geschoeid.

Na nog eens een paar keer luisteren geconcludeerd dat dit uitstijgt boven het gemiddelde metalcore-bandje niveau.
van 3,5 naar 4*

Normaal gesproken ben ik niet zo van de metalcore, maar dit is toch wel aardig. Best leuk album om af en toe eens op te zetten.

Wát zei ik op 5 maart? Dit ontstijgt het gemiddelde metalcore-bandje niveau helemaal niet. Sommige nummers zijn leuk (vooral #1, #2, en #7), maar verder is het toch vooral hippe nepcoremeuk geblazen. Vanwege die goede nummers toch een 3*. Het hele album zal ik echter nooit voor m'n plezier uitzitten.

Normaal gesproken ben ik erg van de metalcore.
Ook dit bandje, en dit zeer toffe album.
Ik verhoog naar 4*

Vroeger was ik hevig fan, daarna is hij samen met de andere cd's wat onder het stof terecht gekomen. Maar nu hij dan toch weer eens uit zijn doosje tevoorschijn is gekomen constateer ik dat hij nog niets van zijn kracht verloren is. Mooi zo!

Magnifiek album! Heerlijke pakkende melodieuze gitaarriffs, loeistrakke drums, en het intense gekrijs van Lambesis (wat een beest van een vocalist) maken van deze plaat iets bijzonders.
Het eerste nummer Meaning In Tragedy windt er geen doekjes om en valt direct met de deur in huis, een brok intensiteit wat de rest van de album gewoon wordt volgehouden.
Een zeer geslaagde toevoeging vind ik de cleane zanglijen van toenmalige bassist Clint Norris, op precies het juiste moment zet hij in waardoor de nummers net dat beetje emotionele lading meekrijgen die ze verdienen, kippenvel.
Ook na 100X luisteren zul je plaat gewoon opnieuw willen opzetten. Een absolute must voor mensen die van extreme metal houden maar die melodie niet uit de weg gaan. Volle 5 sterren

Een album wat niet echt opvalt. Goed gespeeld maar wel zeer eentonig. Na 6 nummers zet ik dan ook lekker weer iets anders op. 2,5 ster.

Prima amerikaanse metalcore, maar de band heeft het perfecte geluid hier nog niet gevonden. Vooral de zang laat te wensen over. Het voortdurend zwalkende gebral/ gebrul doet wat mij betreft afbreuk aan de muziek, die overigens superstrak is. De albums die de band hierna zou maken, met zanger Tim Lambesis wel in vorm, zijn een stuk beter.