Jefferson Airplane - Jefferson Airplane Takes Off (1966)

Wat een laag gemiddelde? Dit is allesbehalve een slechte plaat. Staat vol goede nummers: 'Blues from an Airplane', 'Run Around' en vele andere. Alleen een beetje kort. 4*

mooi dat korte, latere platen zijn onverteerbaar. die grace slick kon echt niet zingen.

Het eerste Jefferson Airplane-album is geen slecht debuut.
De songs klinken nog erg folky en ik moet ook een beetje aan de muziekstijl van bands zoals The Monkees en The Byrds denken.
Op de eerste plaat deden Marty Balin en Signe Anderson hoofdzakelijk nog de zang, maar toen die moeder werd, gaf ze het stokje over aan Grace Slick die uit de groep Great Society kwam.
Toen ging het balletje pas echt rollen. De stem van Anderson lijkt wel heel veel op die van Grace Slick.
Alexander Spence deed hier nog de drums, maar zou later naar Moby Grape vertrekken en daarin de gitaar ten hand nemen.
Het album begint met het mooie, rustige en melancholieke 'Blues from an Airplane' dat door Marty Balin gezongen wordt.
Andere uitschieters zijn het wat snellere 'It's no secret' en 'Don't slip away'.
De melodie van 'Come up the years' lijkt heel veel op die van 'Norwegian wood' van The Beatles.
Ik vind 'Chauffeur blues' het mooiste nummer dat door Signe gezongen wordt.

Erg lekker plaatje, ligt allemaal lekker in het gehoor

Ik heb hem net binnen, heb alleen nog de 1e 4 tracks gehoord dus ik kan nog niet beslissen over een cijfertje. Maar mijn versie telt 24 tracks! (alle nummers in Stereo en dan nogeens in Mono)

Grace Slick zat toen nog niet eens in Jefferson Airplane!

Fijne starter dit!

Uit een Crawdaddy van augustus 1967:
"Regardless of how many better albums have recorded since "JA Takes Off", that album still glows with the beauty of the first trip, the birth cry of a new era in music. "Between the Buttons" was the definitive last statement of an earlier age: "JA Takes Off" is the first of a new generation of rock albums of which "Sgt. Pepper" is only the latest and best".

Runnin' 'Round This World is het b-kantje van de single It's No Secret, maar staat niet op de originele LP-versie van Takes Off.
Het nummer kwam in 1974 als bijzonderheid op de rarities-compilatie Early Flight terecht.
Op CD zijn verschillende versies van dit album verschenen: met 11 en 12 tracks en later weer met zowel de stereo als de mono-versies.
In 2003 verscheen Takes Off weer als 19 tracks-versie, dus het originele album met 11 tracks aangevuld met de volgende bonus tracks:

Runnin' 'Round This World
High Flying Bird
It's Alright
Go To Her (early version)
Let Me In (original uncensored version)
Run Around (original uncensored version)
Chauffeur Blues (alternate version - previously unissued)
And I Like It (alternate version - previously unissued)

Bij Jefferson Airplane gebeurde het heel vaak dat sommige teksten bij het platenlabel RCA niet mochten en dat er nieuwe versies gemaakt moesten worden.
Voorbeeld: het nummer We Can Be Together is het b-kantje van de single Volunteers en is ook de openingstrack van het album Volunteers. Paul Kantner was geinspireerd door de Black Panther Party's kreet "Up against the wall, motherfucker" en gebruikte het in de song.
Het nummer is ongecensureerd op plaat verschenen, maar de single-mix is anders dan de LP-versie waardoor het minder opvalt. Op het album Takes Off waren de nummers Let Me In en Run Around de dupe van de censuur. Begin jaren 70 heeft Jefferson Airplane het eigen label Grunt opgezet. De albums werden nog steeds gedistribueerd door RCA.

Wat een heerlijke zanger was Marty Balin toch ...... Hij trekt de kar hier op overtuigende wijze. Jammer dat High Flying Bird deze plaat niet gehaald heeft, had ik liever gehoord als koffer dan Tobacco Road. Niet dat ik die laatste slecht gedaan vind overigens, maar de definitieve versie uit dat tijdsgewricht blijft voor mij toch die van Blues Magoos.

Wat is Come Up the Years toch een mooi nummer, net als Let's Get Together. Voor mij de twee topsongs van dit ook verder best wel fraaie album. Er staan geen slechte songs op dit album, maar wat minder aantrekkelijk is hooguit afsluiter And I Like It.De rest scoort een ruime voldoende.
Op 42 in de 100 Greatest Albums of 1966 en op dit moment op 62 in de Best Ever Albums van 1966.
3,5*

Ik had ineens weer eens zin om deze plaat op te zetten en ik was behoorlijk onder de indruk, met name van het geweldige spel van Jack en Jorma op deze plaat, naast uiteraard de fraaie, meestal meerstemmige zang. Wat een energie en wat klinkt die plaat fris. Vreemd dat je zo'n plaat jarenlang niet draait en dat ie dan ineens zo binnen komt. Mijn waardering maar eens even flink verhoogd.