Jimi Hendrix - Blue Wild Angel (2002)

Vroeger had ik de LP Live at the Isle of Wight. Zo slecht opgenomen niet om aan te horen.

Nu de complete set remastered op CD klinkt een heel stuk beter.

Volgens mij is hij een Beatle fan.

Een fan van maar 49 seconden.

wel een snelle, dacht dat Sgt. Peppers toen hij dit speelde nog maar 2 dagen uit was.

Wel raar, ik heb de film hiervan. Mitch Mitchell zit hier aan de drums terwijl Jimi toch al een Buddy Miles ingelijfd had?

Band of Gypsys en dit optreden zijn nochtans beide van dezelfde periode?

Dat is niet zo raar Iron_man. Je maakt een tijd/ denk foutje.

Het klikte niet met de Band of Gypsys in de samenstelling met Buddy Miles op drums en vooral zang.
Wel was hij zeer blij met zijn ouwe jeugdgabber Billy Cox op bas.
Ik vind dat je dat ook kunt horen ( en zien o.a. op de recente Woodstock DVD) op live opnames; die twee voelden elkaar perfect aan.

Dus toen de samenwerking met Buddy was gestopt vroeg Jimi Mitch weer terug.

Met die samenstelling zijn ze toen op tournee gegaan.
Uit die tour stamt dus ook het Isle of Wight optreden, ook zijn ze te zien in o.a. de Rainbow Bridge film, die uit de zelfde periode stamt. Op foto's e.d. is die periode makkelijk te herkennen omdat Mitch toen zijn baard had laten staan.

Vrij aardige liveplaat, vrij goede opnamekwaliteit, vrij geslaagde cover, héél goed gitaarspel!

****

Bij de " kenners" staat dit Isle of Wight optreden te boek als één van de minste van Jimi.
Technische problemen, vechtpartijen op het festivalterrein, uren later dan gepland pas op kunnen, de gitaren die hun stemming vanwege de kou niet konden vasthouden.
Hoewel deze versie inderdaad stukken beter is dan verschillend eerdere uitgaves, is het niet echt om vrolijk van te worden.

Ik heb zelf vijf versies, maar een beginnend Hendrix ontdekker doet er beter aan deze voorlopig maar even te laten liggen. Dit is meer voor de 'completisten'.

Geheel akkoord, Oldfart, een beginnend Hendrix ontdekker kan beter met de reguliere platen beginnen, dat zijn er toch maar enkele, en dan volgt de rest toch gauw, als hij/zij ook maar een beetje fan wordt...

Vreemd, ik heb op mijn cd versie maar 11 nummers staan , de eerste 9 van hierboven plus Hey Baby + In From The Storm .
Is hierboven soms de dubbel lp versie toegevoegd?

Er bestaat in ieder geval een 2 cd set, met in totaal 18 songs, en een Highlights uitvoering met 11 songs.

Dit hier is dus inderdaad die dubbelceedee.

Vooral de moeite waard omdat hij hier 'All Along the Watchtower', 'Midnight Lightning' en 'Hey Baby' speelde.

Aangevult met knallers als 'Red House', 'Machine Gun' en 'In From the Storm' vind ik dit een vrij goed concert.

De beelden van dit optreden waren vandaag op televisie te zien en ik kon het niet uitkijken, wat een slechte geluidskwaliteit. Het klonk als een incoherente brij en Jimi gooide de structuur van elk nummer om (mogelijk miste hij gewoon veel omdat hij helemaal stoned was) waardoor het al helemaal onoverzichtelijk werd. Zoals Oldfart zei, ook serieus wat technische mankementen en de gitaren klonken de helft van de tijd kattevals. Ik kreeg er jammer genoeg hoofdpijn van, en dit ondanks wat toch een lekkere selectie nummers was.

Dit ga ik snel even doorspoelen met de studio-albums.

Jimi Hendrix op tv?

Zit ik nu wel op de goede planeet?

Het was te zien op "Acht", een zender die je in België krijgt bij Telenet Digital TV.

Eerst was er van dit Isle of Wight concert van Jimi Hendrix in 1971 1 LP met maar 6 nummers en 34 minuten muziek. In 1991 gingen we vooruit, met een CD met daarop 9 nummers met 62 minuten speeltijd. Eindelijk in 2002 was het dan zover: het complete concert op 3LP of 2CD onder de noemer Blue Wild Angel met maar liefst 18 songs en een totaaltijd van bijna 2 uur. Het vreemde is wel dat er ook weer één 'highlights CD' kwam met 11 nummers, waar bovendien niet alle highlight op staan. Verder heb ik het hier dus over de 3LP of 2CD, het enige echte complete concert.

Jimi Hendrix trad samen met Mitch Mitchell op drums en Billy Cox op bas op in de vroege uren van 31 Augustus op een festival waar naar schatting tot 700.000 (!) mensen op af kwamen. Hendrix had tijdens dit concert technische problemen, maar het geluid op deze uitgave is bepaald goed te noemen. Omdat hij zo laat op kwam en door deze problemen lijkt het erop dat hij in het begin van het concert even zijn draai moet vinden.

Vanaf All Along the Watchtower begint hij los te komen. Machine Gun is een lange indrukwekkende versie en Red House één van de beste die hij heeft gespeeld. Daarna gaat het tempo verder omhoog en speelt hij mijn favoriete live versie van Foxey Lady van bijna 9 minuten. Hey Baby is een bijzondere en de finale van achter elkaar Hey Joe, Purple Haze en Voodoo Child (Slight Return) is echt geweldig. Oké, af en toe kraakt en piept het. Maar LP2 en LP3 zijn geweldige live platen van Jimi Hendrix.

Na toch niet onverdeeld positieve commentaren hierboven en het simpele feit dat er vele Jimi Hendrix liveplaten beschikbaar zijn, heb ik Isle of Wright lange tijd links laten liggen. Maar na er vandaar eindelijk naar geluisterd te hebben moet ik zeggen dat deze opnames zeker hun charme hebben. Qua geluidskwaliteit zijn er vele betere opnames bevinden, maar het ruwe ongepolijste geluid van dit concert heeft ook wel wat. Na een wat moeilijke start komt de band er vanaf Machine Gun steeds beter in en wordt er gewoon goed gemusiceerd.
Essentieel is het wellicht niet, maar als je Monterey, Woodstock, Winterland, Band of Gypsys en LA Forum gehoord hebt zou ik Isle of Wright zeker niet aan je voorbij laten gaan.