Samson - Shock Tactics (1981)

Nog geen berichten geplaatst bij dit album? Dit album is toch wel een aanrader voor de Bruce Dickinson-fans onder ons. Klinkt anders dan Maiden, maar uiteraard is Bruce duidelijk herkenbaar. Lekker album!

Een goed Samson album, met Bruce Dickinson op de lead vocals. Dit album is het laatste album, waarbij Bruce bij deze band zat, hierna stapte hij over naar Iron Maiden, nadat Paul Di' Anno zijn ontslag had gekregen.

Tekstueel zit dit heel anders in elkaar dan bij Maiden. En muzikaal is dit ook heel anders, meer "normale" hardrock, met soms een bleusy tintje eraan. Het album opent lekker met het door Russ Ballard geschreven "Riding with the angels". "Go to Hell" heeft zelfs een beetje vrouiwonvreindelijke tekst. Andere sterke nummers zijn "Bloodlust", "Earth Mother", "Bright lights" en de afsluiter "Communion".

Oorspronkelijk uitgebracht op het RCA label. Op vinyl.

zeker een album dat de moeite waard is om eens een keertje te beluisteren. echt geweldig om bruce in zijn pre-maiden jaren te horen!

ligt het aan mij of lijkt het begin van riding with the angels sterk op het begin van 2 minutes to midnight?

destijds op lp nu een mooie download van bemachtigd.

Nog steeds een erg krachtige plaat met een zeer spontaan en fris klinkende Bruce.

Op de versie die ik heb, staan trouwens 3 bonustracks: Little Big Man, Pyramid To The Stars en Losing My Grip. Persoonlijk vind ik Head On iets beter, maar hier staat dan wel weer mijn favoriete Samson song op: Communion! Ik heb ooit eens ergens gelezen dat Communion als basis gebruikt is voor Revelations. Of dat waar is, zouden we aan de brave man zelf moeten vragen...

Ik heb dit album pas gisteren voor het eerst gehoord. Ik kan nog niet echt stemmen. Niet echt opzienbarend, maar ik hoor wel een betere Bruce Dickinson dan op Head On, Dickinsons eerste plaat met Samson.
Wat me opvalt is dat het intro van Blood Lust me erg bekend voorkomt. Een gitaarriff van The Aftermath (1e couplet) van het album The X Factor van Iron Maiden lijkt erg veel op het intro van Blood Lust.

Wat mindere opvolger van Head On, vind ik. Er staan goede nummers op, maar ook wat minder originele songs, in AC/DC stijl. De productie is wel beter.

Er zit inderdaad een vette snuif AC/DC in deze plaat. Een AC/DC drive en het AC/DC meezing gehalte hoor ik er zeeer zeker in terug.

Lekker mee kwaken op Riding With The Angels. Een nummer dat per direct blijft hangen. En ook weer niet gaat vervelen als je het vaker hebt gehoord. Simpel en effectief. AC/DC dus als in hun beste dagen. Dat gaat helaas niet op bij nummers als Nice Girls, Go To Hell of Bright Light. Vooral Go To Hell is me te simpel en te cliché. Die nummers blijven nog enigzins overeind door het uitstekend gekwaak van Bruce Bruce. Die trouwens op de hele plaat puik staat te zingen.
Behalve Angels en Blood lust zijn vooral Earth Mother en Communion mijn favorieten nummers.

Shock Tacticks is minder orgineel en eigengereid dan Head On. Toch 3 pingels. Komt louter door Bruce Bruce zijn Uitstekende zang.

Earth Mother en Communion steken door hun melodramatische inborst met kop en schouders boven de rest uit. Vooral Bruce Bruce speelt hierin een glansrol met zijn theatrale zangwerk.

De rest lijkt inderdaad op AC/DC leest geschoeid. Een stuk simpeler en niet vies van clichés. Niettemin best fijn. Van tijd tot tijd.

Wederom een goede plaat van Samson met Bruce Dickinson als zanger.

De productie van deze plaat is beter tegenover de voorgangers. Ook klinkt Bruce beter. Hierna zou hij vertrekken naar Iron Maiden.

Riding With The Angels is een prima opener en het bekendste nummer van de plaat (bracht Bruce in de jaren ’90 ook solo bij live optredens)

De eerste 5 nummers zijn sterk, daarna is het song materiaal iets minder sterk maar het luistert lekker weg.

Moeilijk te vinden album, als ik Before the Storm eens zou kunnen bemachtigen op cd zou ik blij zijn. Dat album werd met een andere zanger (Nicky Moore) opgenomen en klinkt meer richting bluesrock maar is ook heel goed zo te horen op Youtube.

Nu ik de autobiografie van Bruce Dickinson aan het lezen ben zie ik deze plaat toch in een iets ander licht. Mooi om te lezen hoe dit album gemaakt is onder invloed van alle mogelijke geestverruimende middelen,dat Bruce na een compliment van Ian Gillan (en na 4 bier en een jointje) de weg naar het toilet nog net wist te vinden.

Neemt niet weg dat dit best een lekkere plaat is, niet heel spectaculair, maar ook zeker niet slecht. Bruce is hier in top vorm, maar het ontbeerd een beetje aan goede songs. De nummer zijn veelal van een zeer middelmatig niveau, er zitten wel goede flarden in elk nummer maar over het algemeen zijn het de vocalen die de plaat redden. met een andere zanger had deze plaat volledig in de vergetelheid geraakt ben ik bang.

Vandaag binnen op lp. Besteld bij de Large samen met Head on voor een schamele 22 euro. Zijn de heruitgaves van Back on black. Die krijgen volgens mij weleens kritiek maar deze lp's zien er prachtig uit (beide in gatefold) en klinken ook prima! Shock tactics bevalt me tot nu toe iets beter dan Head on. Dat zit 'm met name in de productie. Het is overigens niet alleen Dickinson die zorgt dat dit album (maar ook Head on) de moeite waard is. Gitarist Paul Samson speelt namelijk een prima potje gitaar. De man heeft een fijne sound en speelt lekker. Ook drummer Thunderstick (ja echt!) kent z'n klassiekers. Komt met innovatieve fills. En die zijn best welkom in de over het algemeen rechttoe rechtaan nummers. Tot slot een mooie hoes met gelukkig niet meer dat foeilelijke en kinderachtige bandlogo die de vorige albums (ont)sierden.

Een erg vermakelijk album. Het is leuk om Bruce bij een andere band te horen. Muzikaal klinkt het verder ook lekker, een beetje losjes en heerlijk gitaarwerk.

Okay raar verhaal.
Op voorganger Head On had ik geen idee dat Bruce zong, zelfs niet na 4x opzetten.
Vond dat ook helemaal geen goed album, maar toch besloten om deze ook nog te luisteren en daar ben ik best erg blij mee.
Stond te klapperen met m'n oren bij het eerste nummer, Bruce bij een andere band.
Op nummertjes Bloodlust en Grime Crime zingt ie zoals ik hem nog nooit gehoord heb, wat een genot.