Aldo Nova - Subject (1983)

Een waanzinnig goed AOR/hardrockalbum met symfonische invloeden.
Mooi warme ondersteunende synthesizers en fantastisch gitaarwerk van Aldo Nova die op de drums na alles zelf inspeelde.

Goede pakkende nummers zonder ook maar enige keer commercieel te klinken, KOPEN !

Jammer, dat het eerste album van hem niet hier vermeld is. Vind ik nog iets even beter.

Voeg je 1e album toe aan MuMe dan, Rinus?

Ik heb net de gegevens van dat debuutalbum ddorgegeven aan MM om toe te voegen.....

Ik kan me niet meer herinneren hoe ik aan die plaat kwam maakt ook niet uit. Maar wat heb ik er van genoten in 83. Samen met mijn beste pal heb ik hem menig keer gedraait. Ouders de deur uit en de volume knop naar rechts. De buren moeten deze cd ook van binnen en buiten kennen ha. In mijn ogen de beste aor lp die er na mijn inziens gemaakt is. Luister maar na de 3 korte intro's heerlijk. Direct gevolgt door het prima monkey on your back ALRRRIGHT ha. Toch heeft die iets aan kracht ingeboet maar ja we zijn ook alweer 28 jaar verder. Ik heb hem nog live in essen gezien als voorprogramma van blue oyster cult. Prima uurtje nova gehad een 30 min naar oyster gekeken en naar huis gegaan HA. En ik maar denken deze dude gaat het helemaal maken. Dat is dus nooit gebeurt zelfs in us of a heeft hij bij mijn weten nooit potten kunnen breken best wel raar. De rest van zijn ouvre vind ik niet in de schaduw kunnen staan van deze cd. Omdat ik mijn jeugd sentiment laat mee tellen 4 pingels

Lekker opzwepend rock album van Aldo Nova. Subject is alweer uit 1983 maar nummers als Victim of a Broken Heart, Monkey on Your Back en Hold Back the Night klinken nog steeds goed. Onbegrijpelijk dat Subject niet bekender is.

Het eerste en dit (tweede) album plus de mooiste nummers van de opvolger 'Twitch' staan compleet - en in de juiste volgorde - op het album 'Under the Gun....a portrait of Aldo Nova.'
Heb deze plaat nog niet zo lang geleden aangeschaft voor een leuke prijs; heeft niet aan kracht ingeboet. Nummers en productie staan nog als een huis. En wat een fantastische gitaarsound!
Verder veel jeugdsentiment, maar helaas nooit live gezien.

Prima in het gehoor liggende pomprock zoals de canadezen dat zo lekker kunnen (Saga, Triumph, Rush, Harem Scarem, Honeymoon Suite)...

Grote ster is natuurlijk de multi-instrumentalist Aldo Nova.

De muziek ligt tussen de licht-progressieve rock en hardrock in. Zijn gitaarspel vind ik redelijk uniek.

Heerlijke opvolger van een toch al niet misselijk debuut. Op dit album is de produktie wat beter in orde. Alle instrumenten klinken beter vind ik. Samen met Blood on the bricks vind ik dit toch wel zijn beste geloof ik. De man is in staat om geweldige refreinen te schrijven. De nummers blijven tijden in je kop zitten.

Ik denk niet dat een 5 minuten durende instrumentale intro goed is voor de albumverkoop maar het is 80's heavy rock op zijn best. De lancering van de space shuttle heeft er in ieder geval voor gezorgd dat de monotone gecomputeriseerde space stemmetjes niet achterwege konden worden gelaten. De electronische drums en de futuristische album art verraden in ieder geval dat er een digitale revolutie ons te wachten staat en dus worden er te pas en te onpas bliepjes en sound bites in de Canadeze rock scene verwerkt. Gelukkig is er nog genoeg ruimte voor het gitaarspel en leads van Aldo op dit lekker vlotte album. Bij de tranentrekker Victim of a broken Heart blijkt toch wel weer dat Nova niet zo een geweldige zanger is.
Helaas voor hem staat er geen billboard hit als " Fantasy" op deze plaat anders was deze ook platinum geworden.
Voor fans van 80's AOR en Canadese heavy rock uit die tijd een must hear. Nou ja must, warm aanbevolen, laten we het daar op houden.

Voortreffelijke plaat. Extreem eighties, dat wel en soms hoor ik Foreigner en zelfs Starship, maar ook met fantastische gitaarsolo's en grappig synthesizerwerk.