The Cure - The Head on the Door (1985)

Dan doe ik deze even hier.
THE CURE - MTV Unplugged 1991 - YouTube

Zal ik mij ook even tot richten.
Een wedstrijd tegen de tijd hier.
Ik heb al een weektaak aan de top 20

Je wil nie weten. Door alles op MuMe ligt mn eigen leven zowat plat

Ik heb m'n baan al bijna moeten opzeggen.
Alles voor de kunst!

Ga ik zsm even luisteren deric.
Ik moet eigenlijk naar bed.
Wekker gaat op een zeer onchristelijk tijdstip.
Dank voor de link
Ik wist niet eens dat The Cure ook aan Unplugged deed toen.

Met Let's Go To Bed sluiten ze af

If Only Tonight You Could Sleep...

En als je nu de vier b-kanten uit dezelfde sessies beluistert, dan zal je merken
dat de plaat vier songs langer had kunnen duren zonder aan kwaliteit in te boeten.

Mag ik nog heel even een kaarsje plaatsen op het heerlijke taartje dat Six Different Ways is?

THE HEAD ON THE DOOR (1985) 2CD deluxe edition repair shop

Van The Cure verschenen 9 albums in een 2CD deluxe verpakking.
Maar geen enkele van die releases had alle bijhorende bonustracks aan boord.
In plaats van de reguliere b-kantjes koos men liever voor demo's en live (bootleg) versies.
Dat vind ik best goed. Maar in mijn optiek horen dergelijke versies thuis op een derde schijf.

Ik maakte mijn eigen 2CD deluxe edition met de bijhorende b-kantjes en remixen.

Sinking is het mooiste nummer dat ik in tijden heb gehoord. Tot gister kende ik het nog niet, maar sindsdien al zo vaak geluisterd. Die geweldig lange intro, de bass, de geniale tekst en emotie in de stem van Robert Smith. Echt genieten.

In Between Days, Kyoto Song en Six Different Ways komen voor mij daarna als favorieten van dit album, al is eigenlijk deze hele plaat geweldig. Ik merk wel bij The Cure dat ik minstens twee luisterbeurten nodig heb om tot een goede beoordeling te kunnen komen. Na de eerste luisterbeurt zat ik namelijk op 3,5*, maar na de tweede en derde op 4,5*.

Opnieuw een smaakvol album van de heren. Hoogtepunten: In Between Days, Six Different Ways en Kyoto Song.

Mijn volgorde:

Sinking
Push
Kyoto Song
A Night Like This
In Between Days
Close to Me 
The Blood 
Six Different Ways
The Baby Screams
Screw

Ach, ik zie wel zes verschillende manieren voor een lijstje.

Alle zes keren staat dat nummer ws hoger dan bij mij

Na jaren weer eens integraal beluisterd. Halfje erbij, vooral vanwege Sinking dat op Desintegration had kunnen staan.

Aan deze dansbare The Cure moet ik op z'n zachtst gezegd wel een beetje wennen. De stijl gaat de band wel goed af, maar mijn interesse neemt hier wel af. Het is nog wel herkenbaar als The Cure en dat komt voor een groot deel door frontman Robert Smith. Ook het instrumentale deel is nog vrij typisch voor de band. Het is alleen toegankelijker en minder deprimerend. Vrolijker zou ik het niet willen noemen.

Dat Close To Me van The Cure is, verbaast me echt ontzettend. Ik ken het best goed, maar ik heb het nooit echt speciaal gevonden. Ik had nooit erachter gezocht dat dit van deze band kon zijn. Dit album is al een logischer vervolg op Pornography dan The Top is. De instrumentatie is wederom rijkelijk aanwezig, maar de gothic maakt duidelijk wat plaats voor een meer poppy alternative geluid. Ik merk wel dat ik het lastig vind om The Cure langer dan een half uur te draaien.

Tussenstand:
1. Pornography
2. Faith
3. Seventeen Seconds
4. The Head On The Floor
5. Three Imaginary Boys
6. The Top

Grappig, ik vind The Top wel aansluiten bij de broeierigheid van Pornography. Mede omdat de band hier helemaal uit elkaar viel en dat stabiele factor Simon Gallup op The Top ontbrak. Zelf vind ik The Head On The Door over het algemeen vrij optimistisch en hoopvol, met uitzonderingen voor Sinking en Kyoto Song.
Mooi dat een ieder een plaat totaal anders beleeft.

Prima album. De frivoliteit van The Top is niet compleet weg, maar de songs zijn wel beduidend beter uitgewerkt. Een compleet popalbum is het niet te noemen, aangezien nummers als Kyto Song, The Blood en Sinking nog best wel wat van de oude The Cure-sound hebben. Wonderbaarlijk genoeg kende ik nog een hoop songs ook. In Between Days, A Night Like This en vooral Close To You heb ik echt al vaker op radiozenders voorbij horen komen. Laatstgenoemde lied ergerde me eigenlijk altijd, maar in de context van deze albumlijst valt de genialiteit in zijn minimaliteit eigenlijk toch wel op. Een oorwurm met die xylofoon en vrolijke blazers, maar toch wel erg fijn. A Night Like This vind ik persoonlijk nog iets beter en het met mooie gitaarklanken overladen Push gaat er ook echt prima in.

Sinking is dan weer zo'n The Cure-lied dat van ongekende schoonheid is.

"So I trick myself
Like everybody else"

Een mooie afsluiter van een sterk album dat commercialiteit en kunstzinnigheid prima mixt. In dat opzicht vind ik hem ook nog iets sterker dan Seventeen Seconds, omdat dit album in zijn gestroomlijndheid wel gewoon echt heel erg goed in het gehoor ligt. Ook lang niet o geniaal als een Faith of Pornography, maar met een dikke 4 sterren ben ik ook prima tevreden.

Tussenstand:
1. Pornography
2. Faith
3. The Head On The Door
4. Seventeen Seconds
5. The Top
6. Three Imaginary Boys

Vanavond weer eens op repeat gezet.
Blijft een voor Cure begrippen luchtige plaat terwijl de plaat afsluit met het duistere Sinking wat ik direct tot een van de hoogtepunten van dit album benoem.

Sinking is een van hun mooiste songs ooit, ik draai 'm vaak, vooral 's avonds aan zee
Zal voor altijd een dikke top 10 allertijden zijn voor mij

Een voorloper voor Disintegration al, Sinking

Nooit eerder zo over gedacht

Heeft bij mij het sterretje te pakken! Het andere is voor Push!

Dito

Kijk!

Push en A Night Like This

Je mag maar 2 sterren zetten, The Blood en Sinking, al had ik net zo goed Push en A Night
Like This kunnen zijn, het ontloopt nauwelijks