Tja. Hij blijft heerlijk, dit live album. Na lange tijd zet ik 'm weer op, en direct zit ik met een brede glimlach op mijn gezicht. Dat komt vooral voor de Deense aankondiging, gevolgd door het inzetten van een vurige Dust my Broom.
Pure bluesliefhebbers hebben het niet zo op Walter Trout. Voor mij was het een verademing: een action-jackson gitaarspeler, die met 100% passie en energie zijn liveoptredens verzorgde. Een waardige opvolger van Stevie Ray Vaughan, die ik weer de opvolger van Rory Gallagher beschouwde.
Dit album 'no more fish jokes' is daar een heel goed voorbeeld van. Een wisseling van snelle, bluesrocknummer (Dust my broom, False Alarm, Prisoner of a dream) afgewisseld met rustigere nummers (If you just try, Girl from the north country) of bluesrock met enige popinvloeden (Life in tje jungle, motivation of love). Met 70 minuten: waar voor je geld. Als je muzikaal een peper in je bibs nodig hebt, gebruik dan dit album.
Trout zijn versie van Girl form the north country is prachtig. Hij speelt het behoorlijk ingetogen, en zingt vooral het nummer goed.