Clan of Xymox - Clan of Xymox (1985)

Clan of Xymox heeft ON Nederlands goede albums gemaakt.
Ook ik werd getroffen door hun debuutalbum. Ze hadden vooral in Engeland destijds veel succes.
Heerlijke muziek van een groep, die ondankshun muziek enigszins op andere groepen lijkt toch een eigen stijl hanteert

Stomtoevallig vannacht weer eens op deze gestuit, en zag dat mijn 3,5* een veel te lage waardering was / is voor wat ik hoor. Kan deze zo in een rijtje zetten met Faith / Pornography van The Cure ook als Clan of Xymox meer Synthpop invloeden heeft. Overweeg daarom om deze zelfs met 4,5* te waarderen.

Vandaag dan maar een weemoedige dag, wordt volgens mij ook wel opgewekt door de inhoud / stijl van de nummers.

Samen met Medusa is dit album, ondanks de duidelijke datering, nog steeds draaibaar. Dit boek http://pitchfork.com/features/paper-trail/9281-facing-the-other-way-the-story-of-4ad/ besteedt aardig wat pagina's aan Clan of Xymox, samen met Richenel - surprise, surprise - een van de weinige NL acts die ooit voor 4AD wat opnamen.

Zag de band paar jaar geleden als slot-act van een van de eerste edities van Summer Darkness, maar moest toen - helaas - constateren dat de band voor mij aan aantrekkelijkheid heeft verloren: klonk gewoon te mechanistisch en repetitief voor mijn smaak. Niet zo onbegrijpelijk als belangrijke mensen als Anka Wolbert en Pieter Nooten er niet meer bij zijn. De laatste is wel in de muziek gebleven, maakte kort na zijn vertrek bij Clan of Xymox Pieter Nooten & Michael Brook - Sleeps with the Fishes (1987) en ging toen meer richting ambient; bijv Pieter Nooten - Surround Us (2012) - da's meer in mijn straatje dan Xymox, these days

Ik leerde voor het eerst een nummer van deze new-wave band kennen, toen ik met mijn jongste broer bij mijn oudere broer en een aantal vrienden van hem op bezoek was, ergens begin 2004. Het nummer heette 'A Day', en vond ik destijds vreemd klinken. Ik was die muziek destijds niet gewend, want ik luisterde toen als 21-jarige hoofdzakelijk nog steeds naar hitparademuziek.

Maar onlangs was ik na het spelen van een muziekquiz in Eindhoven (met o.a. DjFrankie in de Effenaar) weer eens bij mijn oudere broer op visite. Hij draaide 'A Day' weer eens, en ik herkende het nummer gelijk. Ik vond het zo mooi klinken, dat ik het weer ben gaan luisteren, en DjFrankie raadde mij ook aan om o.a. 'Stranger' te gaan luisteren. 'Stranger' heb ik inmiddels ook meerdere keren gehoord, en ik moet zeggen dat het een prachtig nummer vind.

Het nodigt mij uit om eerdaags dit gehele album te gaan luisteren.

Ik heb dit album bij een vriend van toen leren kennen. Hij was precies een jaar jonger dan ik en was een Cure fan. Dat was geloof ik al in 85. De volgende album kwam een half jaar later uit en ik heb hem toen zonder te beluisteren gekocht. Deze had ik eerst een kopietje van de Centrale Discotheek. Tegenwoordig heb ik van Clan Of Xymox bijna alle CD's.

Als je 32 jaar na het debuutalbum nog een recensie krijgt dan weet je dat je iets goeds hebt gedaan. En dat heeft Clan of Xymox, natuurlijk samen met 4AD en John Fryer. Een prachtig album, één en al inspiratie en ambitie, werkelijk een van de allermooiste en indrukwekkenste albums ooit van Nederlandse bodem (sort of, want opgenomen in Schotland, in NL konden en kunnen ze dit niet begrijpen).

Opvolger Medusa is mogelijk nog beter, maar mist tegelijk wat van de directe sound van dit debuut. Hierna kwamen zeker nog goede, maar minder magische albums zoals Twist of Shadows en Phoenix, en daarna was het echt afgelopen. De diepe put waar Xymox in de jaren '90 in terecht kwam is naar mijn smaak daarna nooit echt ontstegen; jaar na jaar worden herhalingsoefeningen uitgebracht waarin de bloedeloze darkwave tot grote diepten afdaalt. Vast oprecht bedoeld maar hou daar aub. mee op. Clan of Xymox was een magische combinatie van haar leden van toen; Ronny alleen... Tja.

Helemaal mee eens.

Bijzonder. Pieter Nooten was in die tijd 6 jaar lang de verkering van mijn zus. Toen het uit raakte heeft hij Cry in the wind voor haar geschreven, dat geeft het mooie (Clan of) Xymox voor mij nog een extra diepe lading, prachtige intense darkwave plaat en voor mij inderdaad één van de mooiste platen van Nederlandse bodem ook.
7Th time kon ik destijds nooit zo waarderen, nu één van de mooiste parels op dit prachtige debuut.
Ik was een disco kid in die tijd, compleet met mijn eigen drive in show, maar deze plaat heeft me de prachtige kant van alternatieve muziek op gestuurd, voor eeuwig dankbaar hiervoor.

Vanavond weer eens live gezien. Adri ik wacht op jouw recensie

Zijn ze LIVE nog steeds top? Is ook die zangeres er (nog) bij?

Ja geweldig, er is een van die vrouwen terug, zij zingt echter niet.
Spelen nog steeds veel oud werk.

Ik weet nog dat ik die zomer op vakantie was met 2 vriendinnen in Limburg. We hadden fietsen gehuurd want ik had gehoord dat hun album Clan of Xymox ieder moment uit kon komen. En ja hoor, in de platenzaak stond ie! Ik gekocht en mee op de fiets terug naar de camping. Ik kon er op dat moment nog even niets mee maar so what, ik had 'm tenminste! Toen 18 jaar en nu bijna 53 inmiddels. Wat een fantastische tijd was dat toen in de jaren '80. Leuk om hier even te lezen erover.

Hartelijke groet,
Judith

heeft een plekje in mijn top 500 voor deze site

Rechtgeaarde liefhebber van dit album doe jezelf een plezier en ga even op zoek naar de eerste versie van 'No Words' (de piano versie). De klassieke Right now I guess you move vers klonk nog nooit zo suggestief.

Jeetje dat ik hier nog niets bij geplaatst heb. Dit (semi) debuut van Clan of Xymox draai ik nog met grote regelmaat, evenals opvolger Medusa. Heb de band destijds ook verschillende keren live gezien. Xymox was toch wel een kleine sensatie en paste destijds helemaal in mijn wave straatje. Prachtige hoes ook en natuurlijk het 4AD label wat zeker in deze periode het ene na het andere fraaie album uitbracht. Hier is een producer aan de slag geweest die het beste uit band wist te halen. Alles is hier mooi in balans en alles staat in dienst van de muziek. En dat geldt vooral voor het zeer fraaie toetsenwerk van Pieter Nooten en het prima gitaarwerk van Ronny Moorings. Heb ook nog wat live opnames liggen van radio optredens. Ze noemden Ronny Moorings destijds overigens de Roberto Jacketti voor de wave meisjes kan ik mij nog herinneren. Zal ie blij geweest mee zijn.

Behoort tot de absolute top van de meer op sfeer gerichte Wave. Angstaanjagend consistent ook, deze plaat. Het zijn eigenlijk gewoon allemaal 5-sterren songs.

Heb CoX nooit iets gevonden. Kitscherige Goth volgens mijn herinnering. Maar ik ga het weer eens proberen met dit album….

Dan moet je wat verder teruggaan in je herinnering - bij mijn weten zijn de eerste twee echt wel te hachelen. Door het vertrek van Pieter Nooten, zie ook Pieter Nooten & Michael Brook - Sleeps with the Fishes (1987) - MusicMeter.nl werd het ras minder. Zag de band een aantal jaren geleden op Summer Darkness en dat had ik beter kunnen laten: het was toen al verworden tot kookboekmuziek met een sterk repetitief, mechanistisch karakter.

Overigens plaatst Ivo Watts-Russell dat album met Brook in zijn toptien van 4AD-albums.

Nooten maakte in 2018 nog een album met een sterke ambient-touch.

Dit debuut is minder glad als medusa, al vind ik medusa toch misschien net wat beter.
Beste gothic band uit ons landje!