George Harrison - Wonderwall Music (1968)

Kan ik uit de weinige (en lage) stemmen plus het feit dat dit het eerste bericht is afleiden dat dit niet bepaald een baanbrekend debuut genoemd mag worden?

Juist!

Wel een zeer gave hoes.

Muziek voor de gelijknamige film en eigenlijk het eerste soloalbum van een van de Beatles. Eerder werd de vraag gesteld of dit een baanbrekend debuut is. De muziek wel in ieder geval, de invloeden uit India zijn overal aanwezig en dat was in die tijd (1968) behoorlijk baanbrekend. Of je het mooi vind is een andere vraag. Het klinkt niet als de Beatles als je dat mocht denken en het is ook zeker niet Harrison's beste werk. Nu heb ik de film niet gezien dus ik weet ook niet of de muziek past bij de film. (dat zou natuurlijk kunnen). De muziek (geluiden soms) zijn wel apart en hebben een onwezenlijke uitwerking (in Greasy Legs bijvoorbeeld). Geen alledaags album (hoofdzakelijk instrumentaal overigens). En vergis ik mij nou of hoor ik in Party Seacombe de aanleg van Blue Jay Way?

Mooie, mooie muziek! Ik hou van de sound van de tablar en de sitar. Ook de nummers van The Beatles in Indiase stijl (tomorrow never knows, within you without you,...) horen bij mijn favorieten in hun repertoire!

een dikke 3.5*!

Prima soundtrack van een vage cult film. Het is het solo debuut van een Beatle, de plaat kwam iets eerder uit als the White album. Deze plaat is opgenomen in Bombay in een studio die zo armzalig was dat als je goed luistert af en toe geluiden van de straat hoort als auto's. Ongemerkt is George de eerste artiest ooit die twee culturen samen laat smelten op één plaat, en hij doet het goed. Nummers als Red lady too, Party seacombe, Guru vandana en Wonderwall to be here vormen de hoogtepunten van een sfeervol en bijzonder debuut waar wel wat wierrook en een groen plantje bij past. Tijdens de sessie van deze plaat is overigens ook het nummer The inner light opgenomen, werd later de B kant van Lady Madonna, een goed maar over het hoofd gezien debuut!! Een 4 met gemak!

Ik ben héél laat met deze reactie, dat weet ik. Ik heb deze cd nèt op de kop getikt, en het is inderdaad niet wat je gewend bent van Harrison. Als je muziek verwacht a la While my guitar gently weeps, Wah-wah, Something, Bangla Desh, Awaiting on you all enz. kom ze ernstig bedrogen uit. Het is een combinatie van van alles en nog wat met het van hem (dankzij Ravi Shankar) bekende Indiase sausje. Dit hoort in het hokje "alternative experimental" en als je daar niet vies van bent, is het een meesterwerk!

Niet het eerste solo-album van The Beatles. Macca was met ''The Family Way'' net een jaartje eerder.

Baanbrekend en onnavolgbaar en juist daarom niet geliefd bij het grote publiek. Je moet er echt van houden.

Zo bedrogen kom je met deze plaat niet uit als je nummers als Within you without you, the inner light en love you too kent, of zijn werk met de Hara krishna en Ravi Shankar, dat beeld past aardig bij deze plaat. Evenals zijn vurige bewondering voor oosterse denkwijze's.

Wat een lage beoordeling, dat verbaast me wel een beetje. Het is natuurlijk geen popmuziek, maar ik vind dit mooie en sfeervolle muziek. Zoals Lennonlover ook al zei, de sitar geeft een erg mooi geluid.

Natuurlijk is dit wel een album waar je voor in de stemming moet zijn, maar mooi is het zeker.

Mooie monty python-achtige hoes en dito soundtrack, hoewel hij mij niet voor de volle 100% kan boeien, vind het allemaal te veel van hetzelfde. Kom hier weinig variatie tegen. Ski-Ing springt er wat mij betreft bovenuit.

Redelijk, maar ook niet meer dan dat.

Wat is eigenlijk de reden dat George hier zelf geen noot op speelt (al heeft hij elk nummer geschreven)?

Harrison had in Bombay de beschikking over muzikaal geschoolde traditionele muzikanten. Die gewoon beter op de sitar waren dan Harrison zelf. Dus koos hij (waarschijnlijk) kwaliteit boven zijn eigen ego. Muzikanten overigens die in 2002 optraden op het tribute concert for George uit 2002.

Is er een single die bij dit album hoort (of singles)?
Wat is het beste hiervan?

Het is de soundtrack van de film Wonderwall

YouTube - Wonderwall (1968) Trailer

Welk nummer is dat bij die trailer? Nummer van dit album?

De titeltrack is van een artiest die zich The Remo Four noemt. Er gingen geruchten dat het een pseudoniem voor Harrison was, maar zelf denk ik dat dat onzin is.
De LP Wonderwall, waar dit nummer niet opstaat, staat vol met Oosterse, Indiase en psychedelisch muziek.

Uiterst sfeervol debuut van de onderschatte Beatle. Alleen ontbreekt er, afgezien van de instrumentatie, een rode draad doorheen het album, waardoor het geheel gefragmenteerd overkomt. De korte nummers zijn mooie stukken muziek maar helaas dus: veel te kort. Ook had wat zang van Harrison zelf hier niet op misstaan. Het is trouwens vreemd dat de man zelf geen instrumenten tot zich nam.

Deze cd heb ik ooit voor 40 euro/gulden? ( ik weet het niet meer ) gekocht. Om het nummer Ski-Ing met daarin Eric Clapton.

Herbeluisterd. Halfje erbij.
Want ik heb het altijd jammer gevonden dat er niet méér oosters geïnspireerde nummers in het oeuvre van The Beatles bestaan. De bekendste zijn "Love You To" en "Within You, Without You", en daarnaast kun je ook "The Inner Light" opzoeken. In die zin is Wonderwall Music een welkom album, als het eerste officiële solowerk van een Beatle (blijkbaar kwam The Family Way van McCartney onder naam van The George Martin Orchestra uit).
In z'n geheel is het album erg sfeervol; de langere nummers "Dream Scene" en "Party Seacombe" zijn toppers. Andere zoals "On the Bed" en "Glass Box" doen de schijnbare niemendalletjes "Drilling a Home" en "Crying" vergeten.
Nog fijn om te weten dat Oasis zijn monsterhit "Wonderwall" baseerde op... Juist ja.

herman: re: je chronologisch solo-Beatles avontuur, wat vond je van deze van Sjors?

Heb er zelf al een tijd niet meer naar geluisterd...

Het album is goed beluisterbaar, maar ik was er niet onverdeeld enthousiast over. Alle nummers zijn instrumentaal en de meeste dan ook nog gestoeid op zijn Indiase invloeden, met tabla en sitar. Maar er staan ook andersoortige nummers op, welke soms een beetje kolderiek aandoen.

Ik had liever gehad dat flauwe musichall deuntjes als Drilling a Home eraf waren gelaten en het hele album in India-stijl was geweest. Maar dan nog zijn de meeste liedjes te schetsmatig en te kort om echt voor deze plaat warm te lopen. Ik hoor liever Harrison's Indiaas beïnvloedde nummers bij The Beatles (mn. Within You, Without You vind ik erg mooi) of dit album van zijn leermeester Ravi Shankar: Music of India: Three Classical Rāgas.

In The Park is wel een positieve uitzondering, vooralsnog mijn favoriet van dit album. Maar ik moet hem nog wat beter leren kennen.

Wonderwall music is niet zomaar een lp maar de soudtrack van de film wonderwall. De nummers zijn daarom vaak fragmatisch en lijken soms schetsen. De lp is voor het grootste deel opgenomen in Bombay. Toen the Beatles van Rishikesh India, na een periode bij de maharishi, naar Londen vlogen ging Harrison met zijn vrouw naar Bombay waar hij verbleef in een woonboot. Overdag opnames maken in een studio die zo primitief was dat door de muren heen het verkeer buiten te horen was. Persoonlijk vind ik wonderwall music behoorlijk onderschat, al is het alleen maar omdat het de eerste plaat was die een cross-over van verschillende muzikale culturen was.

Dit vind ik het allermooiste solo-album van George Harrison, dat iedere maal weer voor mij een luisteravontuur betekent. De film heb ik helaas nooit kunnen zien, maar misschien heb ik daar niet veel aan gemist. Maar de muziek bij de film - dit album dus - valt heel goed zonder de filmbeelden te beluisteren.
Het is inderdaad een soort cross over-plaat, en bovendien kaleidoscopisch van aard en muzikaal zeer afwisselend. Ik sluit me aan bij devel-hunt als hij Wonderwall Music een onderschat album noemt. Waarschijnlijk speelt hierbij een rol dat velen niet zo veel op hebben met Indiase muziek. Hoe vaak lees je niet dat bijvoorbeeld Within You, Without You en The Inner Light worden genegeerd en geskipt. Dit album is aan een herwaardering toe, vandaar dit berichtje.

De film Wonderwall is integraal op YT te bekijken, heartofsoul.
Wonderwall | Full HD Movies For Free | Flick Vault - YouTube
Veel plezier!

Dank je voor de tip, nlkink. Daar ga ik binnenkort wat tijd voor vrij maken.

devel-hunt schreef:



En dat klopt! The Remo Four was één van de betere groepen uit Liverpool die nooit groot zijn doorgebroken. Ze hebben één album gemaakt, The Remo Four - Smile! (1967), dat m.i. wel wat aandacht verdiend.
The Remo Four hebben voor de film nog een nummer opgenomen, In The First Place, dat in 1968 niet door George Harrison is gebruikt. Harrison vond het nummer pas een jaar of dertig later terug tussen alle mastertapes toen er sprake was van een uitgebreide rerelease. Het is alsnog op CD uitgebracht in 1999 (https://www.discogs.com/The-Remo-Four-In-The-First-Place/release/3733094). Op deze release uit 2014 is het nummer opgevoerd als bonus track: Spinner - discogs.com.

De eerste officiële soloplaat van een Beatle, als we het onder Paul McCartneys naam uitgekomen The Family Way (net als dit een soundtrack) niet meetellen. Helaas heb ik deze film nooit gezien, dus of het als soundtrack werkt kan ik niet zeggen. Ruim een halve eeuw als album beluisterd, klinkt het minder als een soundtrack dan als een soort omgevallen ideeënbus.

Harrison werkte aan deze soundtrack tijdens het hoogtepunt van zijn interesse in Indiase muziek, en een aantal nummers zijn puur in die vorm, met Indiase muzikanten en soms zelfs in Bombay opgenomen. Ik ben niet bekend genoeg met deze stijl om te bepalen hoe Harrisons stijloefeningen zich kwalitatief verhouden tot de groten in deze genres, maar mits in de juiste bui beluisterd kan ik het meeste best waarderen.

Op andere momenten wordt het verre oosten losgelaten, en horen we stukjes muziek die misschien wel door de film geïnspireerd waren, die geweigerd werden door of ongeschikt waren voor The Beatles, of waar een soort pure sonische nieuwsgierigheid uit spreekt in de trant van: 'Wat zou er gebeuren als we aan dit knopje draaien?'

Een coherent geheel wordt het niet echt, en heel eerlijk gezegd wordt over de volle drie kwartier mijn geduld wel een beetje op de proef gesteld. Desondanks wel tof om dit een paar keer beluisterd te hebben, en het album kent zeker een aantal memorabele momenten.

George had in ieder geval een goede leermeester.
Ravi Shankar was een kundig en beroemd sitarspeler.

Ik kan hier niet zoveel mee... Sitar is een fijn instrument, maar dit doet me steeds denken aan de efteling,

Er staat een re-release gepland voor de CD, 9 mei a.s.