Vandaag dit album met de post binnengekregen. Ik blijf het een aparte plaat vinden. Eerlijk toegegeven vind ik dat Laura af en toe nogal vals uit de hoek kan komen maar dat geeft juist extra charme aan haar lieve, warme stem. Zoals ze wanhopig in 'Little Bit of You' haar verlangen uit of stellig in 'Not the Tremblin' Kind' aangeeft dat ze niet met zich laat sollen - ze weet het allemaal overtuigend te brengen. Dramatische ik-heb-de-blues-nummers als 'The Whiskey Makes You Sweeter' bevallen mij ook altijd wel goed en dit is geen uitzondering op de regel.
Af en toe wat vals of niet, het bevalt mij in ieder geval zeer en daar gaat het om. Van begin tot eind een album waarbij je eventjes gedachteloos mee kan reizen Het gemiddelde mag wat mij betreft wel wat omhoog, en het aantal stemmen ook
