Taylor Swift - Red (2012)

Tot nu toe is Red mijn favoriet.. Kan niet wachten op dit album

Vreselijk irritante single dat 'We Are Never Ever Getting Back Together'. Sowieso heeft zij wat mij betreft nog nooit een degelijk nummer uitgebracht.

De vraag is in hoeverre dit nog country is...

Wat heb ik toch een hekel aan Taylor Swift. Ik snap niet dat mensen haar zo adoreren. Ik heb geprobeerd al haar albums te luisteren (is gelukt), maar nog steeds snap ik het niet! Live is ze echt barslecht, en haar singles zijn ook prut. De clip van We are never ever getting back together is alleen leuk omdat de mevrouw in het eekhoornpakje (ongeveer bij 2,40) een enorme smak maakt.

Ze was al amper country en met 'Never Ever..' heeft ze die deur helemaal dichtgeslagen.

Ja, volgens mij ook, maar toch word country hier weer als voornaamste genre genoemd en domineert ze weer in de country-hitlijst(en).

Vond haar eerst best leuk, toen is dit minder geworden, maar sinds een half jaar ben ik haar weer leuk gaan vinden. Ben wel benieuwd naar dit album. Haar nummers zijn altijd wel leuk, al is het steeds weer een beetje hetzelfde.

We Are Never Ever Getting Back Together vind ik een erg leuk numer!

Ik ken haar doordat ze gefeatured was op een nummer van B.o.B. Daar vond ik haar een erg fijne stem hebben. Ik zal eens kijken of ik ook een heel album van haar volhoud, tot nu toe klinkt het allemaal wel lekker iniedergeval!

Met dit album heeft Taylor Swift haar doelgroep: 15-jarigen definitief neergezet. De nummers van dit album hebben al met al wel een catchy melodie, alleen de teksten zijn bijna alleen toegankelijk voor tienermeisjes.
Ik ben het met verschillende mensen eens dat dit geen country meer is. Helaas hebben ze in hitlijsten nog de irritante gewoonte om 'eens country, altijd country' te handhaven. Ik ben niet een fan van haar, maar ik moet zeggen dat ze wel kan zingen, en als muziekje op de achtergrond kan deze cd er heus wel mee door. Alleen moet ik maar niet letten op de tekst...

Taylor Swift's nieuwe Single Never ever getting back together klinkt inderdaad wat kinderachtig, vind het dan ook niet zo een goed nummer. Begin Again vind ik wel de moeite, klinkt prachtig De rest van dit album moet ik nog luisteren maar kijk er alvast erg naar uit!
Vooral haar Speak now album vond ik prachtig. Ze is niet de beste zangeres, maar ach zo zijn er meer.. Haar teksten doen het meestal wel bij mij. Country is het, zelfs haar eerste album was meer pop dan country.

Goh! Vandaag Begin again gehoord en ik moet zeggen dat het me erg goed beviel!!! Interessant! Taylor moet geen kleuterpop maken zoals WANEGBT. Ze moet rustige countryballads maken zoals Begin Again! Prachtig!

Ben niet echt onder de indruk na het album 2x beluisterd te hebben.. Enkel All too well, I almost do en Begin again zijn de moeite

Ik heb de plaat zelf niet gehoord, maar de hoes vind ik schitterend!
De mystieke cover nodigt uit om te luisteren.

Btw. Nu.nl is zeer positief over dit album.

Waarom (tegenwoordig) zoveel tracks op een album. Geen doorkomen aan.
Alhoewel dit best een aardig album is, catchy, poppy met countryinvloeden. Het luistert lekker weg. Maar toch ben ik ruim verzadigd bij het bereiken van track 14. Man man. Gelukkig is track 14 een fijn nummer met medewerking van Ed Sheeran, maar daarna moet ie toch echt afgezet worden.
Kortom: prima album, maar het had de helft korter/minder gekund.

Na een paar keer luisteren word hij wel beter, maar toch kan hij niet tippen aan Speak Now

The Moment I Knew en Come Back... Be Here zijn wel 2 prachtige bonustracks!

Mij viel het artwork ook al op. Hele mooie foto, en de rode tint op de lippen en in de albumtitel is precies goed, in combinatie met de rest van de hoes.

Maar ernaar lúisteren, daar begin ik (afgaande op haar singles tot nu toe) maar niet aan.

Hier hetzelfde. Misschien ooit eens de vinyl editie aanschaffen om aan de muur te hangen

Taylor Swift gaat van country naar pop, maar het is wel pop van niveau. Wie durft te zeggen dat dit echt een goede plaat is? Ik wel.

Lees mijn volledige recensie op:
De krenten uit de pop: Taylor Swift - Red - dekrentenuitdepop.blogspot.nl

Erwin

Dit is een geweldig album.
Uiteraard heb je wel liedjes die je vaker luistert,maar het is niet dat ik zeg WOW er staat een bar slecht nummer op dit album.

WANEGBT is misschien voor vele wat aan de kinderachtige kant,maar ach tis een Catchy song,niet waar een diepere boodschap achter zit zoals andere liedjes van Taylor.
En ik zie liever een artieste als Taylor die wat kinderlijk is en ondanks al haar roem zichzelf blijft en beide beentjes op de grond heeft.
Dan de zoveelste jonge artiest die het idee heeft van *Sex Sells*

ik heb al vele concerten gekeken,maar mij raakt geen enkele artiest zo als Taylor.

Check Speak Now tour.
Check EMA's
Check haar optreden at X-Factor gisteren

Door Begin Again ben ik het album toch maar volledig gaan luisteren. En nooit gedacht dit te gaan zeggen maar: WOW! Wat een lekker album! Begin Again is wel het hoogtepunt, maar de rest is ook prima te pruimen! Wauw! Het eerste album van Taylor dat ik echt leuk vind! Begin again is wel een van de mooiste nummers van 2012! Ook dat had ik nooit van Taylor verwacht! Toch leuk dat een vooroordeel zoals ik die had, blijbaar zo fout kan zijn!

Nou in 3 dagen heb ik het album steeds verhoogd, en nu staat het op 5*! Toen ik net 1,5 uur in de trein zat heb ik het album steeds laten draaien! En wat is dit toch eigenlijk een heerlijke plaat! Wauw! Dat ik dat ooit over Taylor zou zeggen! Fantastisch!

Ik kan me alleen maar aansluiten bij de beoordelingen van Emile93, Roy13 en erwinz.

Wat een gweldige pop plaat is dit geworden !
Laat je niet van de wijs brengen door het nummer "We Are Never Ever Getting back Together" (alhoewel het stiekem toch wel een leuk en catchy nummer is) want de meeste songs zijn veel beter.
Hoogtepunten zijn er te veel om op te noemen en een favoriet kan ik niet aanwijzen, State Of Grace, Red, All To Well, 22, I Almost Do, Holy Ground, Sad Beautiful Tragic, The Lucky One, Begin Again.... Het zijn stuk voor stuk parels en er staat geen slecht nummer op deze cd.
Zoals erwinz in zijn recensie zegt maakt taylor indruk met haar vocalen en is de plaat in muzikaal en productioneel opzicht van een bijzonder hoog niveau. Maar het belangrijkste is dat de plaat me wat doet. Het is een warme plaat met emotie en dat is iets wat je niet vaak hoort bij andere pop zangeressen. Vergeet Lady GaGa, Kathy Perry, Rihanna, Britney Spears en luister maar eens naar deze plaat. Taylor laat de concurrente mijlen ver achter zich.

Het fout dat dit geen country meer is maakt totaal niet uit zolang het eindresultaat zo verbluffend goed is. De plaat duurt zeker ook niet te lang maar eerder te kort, maar gelukkig is er een deluxe versie met 6 extra nummers.

Om nog even terug te komen op een eerder opmerking van Emile93 over haar live prestaties: Ik vindt dat ze enorm gegroeid is, in het begin van haar carriere zong ze live niet altijd even geweldig. Ze was regelmatig onvast en zat soms tegen het valse aan maar daar is tegenwoordig geen sprake meer van. Je moet niet vergeten dat ze in het begin van haar carriere pas 16 was en dat haar stem beter en krachtiger is geworden.
Haar concerten zijn zowiezo een aanrader, de dvd/blu-ray Speak Now World Tour Live is geweldig. Taylor is een geweldige performer geworden met veel uitstraling.

Kijk een naar deze clip op you tube voor een live versie van Begin Again:

YouTube - Taylor Swift Performs 'Begin Again'

Normaal gesproken luister ik eigenlijk niet naar dit type muziek maar naar rock en alternatieve muziek maar op de een of ander manier weet Taylor Swift mij te raken. Ik dacht eerst met een of andere standaard dertien in een dozijn zangeres te maken te hebben maar niets is minder waar. Ik vind haar een zeer originele artiest die vooral zichzelf is en die kwalitatief hoogstaande muziek maakt.

Zoals erwinz zegt, "Vergeet de popprinsessen van een aantal weken geleden, maar omarm deze popkoningin. Je gaat er geen spijt van krijgen."

Ik heb deze inderdaad al vaker gezien. Geweldig gezongen. Sowieso zingt ze Begin Again altijd goed live (het is bovendien mijn favoriete nummer van het album). Ik vergeet zeker niet hoe jong ze was toen ze begon, echter vind ik leeftijd geen excuus voor de zuiverheid van het zingen. Ik vond het eerst gewoon niet om aan te horen. Sinds dit album luister ik graag naar Taylor: zowel studio als live. (al kan het eerdere oevre van mevrouw Swift me nog steeds niet boeien)

Wow, Begin Again is echt een geweldig popliedje. Een bitterzoete ballad waar enorm veel emotie in is gelegd. Vocaal en tekstueel is van fantastisch hoge kwaliteit. Beste nummer wat ze tot nu toe gemaakt heeft.

Rest van het album heeft nog een paar luisterbeurten nodig alvorens ik mijn stem kwijt kan.

Met jou kan ik praten!

Nu pas dit album beluisterd omdat ik "We Are Never Ever Getting Back Together" best een irritant nummer vind waar je mee dood gegooid word.
Gelukkig is dit nummer (wel haar 1e nummer 1 hit in amerika) niet representatief voor het album want dat is werkelijk geweldig.
Misschien nog iets voor het jaarlijstje van 2012.

Ik snap al dat ophef over het 'country/pop/countrypop niet echt. Taylors eerdere albums hadden wel degelijk country-invloeden en op dit album zijn er bij sommige nummers toch best wel country-achtige elementen in verwerkt. Maar toch, dit album is over het algemeen pop ten top.

In tegenstelling tot iedereen op deze site, denk ik, vind ik 'We Are Never Ever Getting Back Together' een geweldig nummer. Heerlijk vrolijk (breekt wat met het getreur over een liefdesbreuk) en een geweldige tekst. Met recht vind ik dat het gekroond is tot popnummer van 2012.
De nummers luisteren stuk voor stuk heerlijk weg, maar toch moet ik de meeste eer geven aan 'All Too Well' en 'I Knew You Were Trouble', en dan voor het laatst genoemde nummers: wat een verrassing was dat! Taylor Swift met dubstep elementen? Dat had volgens mij niemand ooit kunnen bedenken, maar wat klinkt dat lekker zeg!
Maar waar vooral de kracht ligt bij Taylor, is haar enorm zuivere en soepele stem gecombineerd met prachtig schrijfwerk, die vooral op 'Begin Again' en 'State of Grace' naar voren komt. De duetten met Ed Sheeran en Gary Lightbody voegen niet echt wat toe, ze had het zelf ook prima in haar eentje kunnen zingen, maar het zorgt voor afwisseling en het maakt het album er absoluut niet minder op.
Ik was nooit een fan van de Taylor met het mierzoete 'Love Story', maar met dit album heeft ze me overtuigd.

Als ik een jaarlijst over 2012 zou moeten maken dan is dit album gewoon de nummer 1.

Al sinds enkele jaren ben ik een trouwe fan van Taylor Swift en daarom liet ik ook dit album niet aan mij voorbijgaan.

Nadat ik voor de eerste keer 'We Are Never Ever Getting Back Together' in de zomer gehoord had, had ik niet echt veel hoop op een goed album, want laat ons eerlijk zijn: het liedje zelf is echt geen topper. Ik vond het allemaal wat te 'bubblegum pop' en dat komt natuurlijk voor 99 procent door de samenwerking met Max Martin. Laten we hopen dat ze dit in de toekomst achterwege laat.

Echter, wanneer ik dit album gekocht had (ik wilde het toch maar een kans geven), werd ik aangenaam verrast. State of Grace is een geweldige opener. Alhoewel dit ook niet de 'countrySwift' is waar ik zo van hou, mag het terecht een sterk nummer genoemd worden. Het slagwerk vind ik erg geslaagd, vooral in de intro.

Het liedje 'Red' vind ik ook een mooi bewijs dat Taylor Swift niet zomaar een popzangeresje is. De lyrics zelf vind ik heel leuk, met name de vergelijking met kleuren waarover ze zingt. Ook voor het volgende nummer 'Treacherous' geldt dit.

'I knew you were trouble' is dan weer een geval apart. De aanstekelijke beat en de dubstepinvloeden kunnen mij zeker bekoren, maar toch vraag ik mij af in hoeverre dit nog country is? Ook hier zit Max Martin (blame him) er weer tussen en dat verklaart natuurlijk veel.

En dan komen we aan bij het pareltje van het album : All Too Well. Wat een heerlijk nummer is dit, zeg. Ik vind dat ze hier bijzonder mooi haar gevoelens beschrijft en het liedje zelf herinnert mij aan haar vroegere albums. Het refrein 'Wind in my hair, I was there, I remember it all too well' is gewoon supermooi gezegd. Beste song van het album.

Opnieuw komen we dan bij een nogal 'poppy' song : 22. Tja, dit soort geautotunede liedjes is nu eenmaal niet aan mij besteed.. Want eerlijk, soms klinkt ze bijna als een robot.. Jammer, want live heeft ze al bewezen dat ze het lied wel degelijk goed kan zingen. Ach, het is wel een leuke 'sing along song'.

'I almost do' is gewoon een mooi liedje. Niet veel speciaals. 'Stay Stay Stay' vind ik dan wel weer geweldig. Het is gewoon een ontzettend vrolijk liedje en het is ook zo aanstekelijk. Als je 1 keer het refrein hebt gehoord, kan je het zo meezingen. Naar mijn mening ook een topper van het album.

Ik heb niet echt iets met 'The Last Time', ookal is het zeker geen slecht liedje. Misschien komt het gewoon omdat ik Gary Lightbody's stem zo overheersend vind...

Nummer 11: 'Holy ground'. Ik vind het persoonlijk een zeer speciaal en alternatief liedje. Niet de topper van het album, maar wel erg leuk om op het album te hebben staan.

'Sad beautiful Tragic' is dan weer een erg 'slow' nummer. Een beetje de 'Last Kiss' van RED. Persoonlijk hou ik er heel erg van, want in dit soort liedjes is ze nu eenmaal meester, maar ik kan ook wel begrijpen dat er mensen zijn die dit niet zo een goed liedje vinden. Het is nu eenmaal een trager liedje van RED en als je het album luistert voor de pop, valt dit misschien niet zo goed in de smaak.

'The Lucky One' vind ik dan weer een erg volwassen nummer. Ik weet het niet, maar ik was er gewoon meteen gek van. De songtekst vind ik er goed geschreven en ook het liedje zelf klinkt gewoon nogal leuk.

'Everything has changed', een song waar ik persoonlijk heel erg naar uitkeek om te horen toen ik het album kocht. Want zeg nu zelf, 'Taylor Swift en Ed Sheeran' belooft veel. Ik was dan ook blij dat dit inderdaad het geval was: ze klinken bijzonder goed samen. Dit vind ik toch ook wel een topper van het album.

'Starlight' vind ik dan weer niks. Wat klinkt ze hier overdreven geautotuned, zeg.. (Is dit mij alleen opgevallen?) Ook vind ik dat ze nogal overdrijft met 'Let's have 10 kids and teach them how to dream'... Dit is naar mijn mening veruit het slechtste liedje van het album.

Gelukkig wordt dit allemaal goed gemaakt met 'Begin Again' : de prachtige countryballad. Zeker één van de beste songs die ze ooit geschreven heeft. Ook een absolute topper van het album.

Ik mag mij ook een gelukkige eigenaar noemen van de Deluxe-editie en ook hier wil ik even een paar woordjes over kwijt :

'Come back.. Be here' en 'The Moment I knew' vind ik echt prachtige bonusnummers. Het is mij nog altijd een raadsel waarom ze deze 2 liedjes op de extra-cd heeft gezet, in plaats van 'Starlight' en bijvoorbeeld '22'.

Ook vind ik het leuk om 'Treacherous' en 'State of Grace' akoestisch op de cd te hebben. State of grace klinkt gewoon erg mooi wanneer ze dit akoestisch speelt. Het brengt gewoon een heel ander sfeertje met zich mee.

Kortom: Alhoewel RED niet de nodige portie country bevatte waar ik op gehoopt had, is het toch een erg warm album. De liedjes zijn gewoon van hoge kwaliteit. Geen enkele artiest weet mij zo te raken als Taylor Swift en met dit album heeft ze dit opnieuw bewezen. Red is een plaat waar je van gaat houden.