I Am Kloot - Let It All In (2013)

Ik vind het eerste nummer veelbelovend. Na 1 echt mindere cd lijken ze weer helemaal hersteld te zijn.\
I Am Kloot - Hold Back The Night on Vimeo

Fraai nummer, fraaie video...

Prachtige eerste single + clip!

Pas geleden voor het eerst live gezien. Hold Back the Night en Some Better Days klonken lekker fris. Kom maar op met deze plaat!

Hoorde vanmiddag Some Better Day op de radio. Tof nummer!

Met momenten een fijne plaat die soms last heeft van kleine minpuntjes. Al bij al zie ik hier wel potentie in.

Nu te luisteren op Spotify!

Eerste luisterbeurt, klinkt goed.

Dat kun je wel zeggen. Erg sterke eerste en tweede indruk. Ik kende deze band nog niet, al heb ik ze vaker voorbij zien komen.

Na hun eerste twee briljante platen leek het er even op dat I Am Kloot voorgoed in ongeïnspireerde middelmatigheid zou verzakken, en wat eeuwig zonde zou toch geweest zijn, maar sinds hun vorige album Sky At Night uit 2010 werd zowaar weer een stijgende lijn ingezet die nu drie jaar later met Let It All In nog een stukje verder wordt doorgetrokken. Had in interviews gelezen dat dit album meer 'stripped down' zou zijn dan de orkestrale voorganger, maar eigenlijk vind ik dat verschil heel erg meevallen. Wie een puur akoestische plaat verwacht in de trant van het debuut, komt ieder geval bedrogen uit, al staan er wel enkele kalere songs tussen daar bijna op gepast hadden. Als geheel is deze plaat meer een aangename mengeling van typische 'klooty' walsjes en wiegenliedjes en meer psychedelische tracks (met mooi ruimtelijk geluid en bijzondere arrangementen). Bramwell's teksten zijn minder bitter dan we van hem gewend zijn, maar zelfs als het zoetsappig dreigt te worden weet hij daar volledig in te overtuigen want je hoort aan z'n strot dat elke letter van diep uit zijn hart komt. Te gek trouwens hoe zijn raspende stem opeens aan Lennon anno '65 doet denken in Masquerade, een verliefdmakend klein liedje. Dit is een zeer afwisselende en uiterst sfeervolle plaat waar ik voorlopig niet op uitgeluisterd zal raken. Deze band timmert al zo lang aan de weg, maar zo lang ze plaatjes als dit blijven afleveren laat ik ze binnen.

Die intro van 'Mouth On Me' doet wel érg denken aan All Along The Watchtower vind ik.

Hey, was me niet opgevallen, maar nu hoor ik het ook. Moet kunnen toch? Is immers slechts het intro. Dat nummer is overigens echt aan het uitgroeien tot mijn favoriet van het album, al vind ik elke track sterk.

Wederom aan de hand genomen door Elbow's Guy Garvey, maar I Am Kloot is dit keer meer zichzelf. Het levert een nog betere plaat op.

Lees mijn volledige recensie op:
De krenten uit de pop: I Am Kloot - Let It All In - dekrentenuitdepop.blogspot.nl

Erwin

Moet absoluut kunnen, vond het alleen lekker frappant

wat een fantastische inzit op muziekaal gebied dit jaar... na Villagers en yo la tengo, nu I am kloot!!! dit zijn al 3 platen die in mijn top 10 thuishoren!

I Am Kloot heeft een superplaat afgeleverd, ik kan niet 1 nummer zeggen dat minder is! Top Top Top

Inderdaad een fantastisch album!!

I Am Kloot ken ik vooral van hun debuut Natural History. Daarna heb ik nog eens naar Play Moolah Rouge geluisterd en dat was het dan.
Op aanraden van user Kaaasgaaf, di eik graag volg op deze site, toch maar weer eens opgepakt en het valt me op dat dit inderdaad een goed album is. De invloed van Guy Garvey is hoorbaar.

Een nummer als These Days Are Mine is behoorlijk avontuur en geeft de band een extra dimensie.

Ik ga voorzichtig van start maar het zou me niet verbazen dat dit nog gaat groeien de komende tijd.

Single is erg goed.
Heb hun na debuut nooit echt meer gevolgd, maar ga deze wel checken.

Huh? En dan weet je nu al dat het 3* waard is?

Onder de luisteraars van I Am Kloot lijkt een soort consensus te bestaan: debuut Natural History is het beste album van de band. De titelloze opvolger was ook prima, maar daarna begon de kwaliteit van de albums minder en minder te worden. Lag dat aan het feit dat de albums sinds album nummer twee I Am Kloot niet meer werden geproduceerd door Guy Garvey, de zanger van Elbow?
Je gaat het bijna denken want in 2010 sloeg I Am Kloot keihard terug met eindelijk weer een goede plaat die werd geproduceerd door Guy Garvey samen met medebandlid van Elbow Craig Potter. Mede hierdoor was het vrij logisch dat dezelfde twee heren ook dit album zouden produceren. Ik moet zeggen dat de invloed van Elbow in sommige nummers goed hoorbaar is; vooral in de twee singles Hold Back The Night en These Days Are Mine. Ook Elbow is niet vies van wat strijkpartijen en Elbow heeft in het verleden ook nummers gemaakt met oriëntaalse violen.
Verder staan er weer een aantal typische I Am Kloot-nummers op: Shoeless is een goed voorbeeld van een lied dat op elke plaat had kunnen staan en verrek, Even the Stars is al eens een keer verschenen op de DVD bij I Am Kloot Play Moolah Rouge.

I Am Kloot heeft met Let It All In een van zijn betere platen uitgebracht in hun oeuvre.

Na Sky at Night is dit het tweede album van deze band waar ik me aan waag, en wederom bevalt dit opperbest. Was ze eerlijk gezegd een beetje vergeten nadat ik het vorige album toch regelmatig gedraaid had, maar nu staan ze weer helemaal op de radar. Ik ga maar snel achter het eerdere werk aan, kijken of ik me in het consensus kan vinden. Favorieten zijn Let Them All In en het prachtige Forgive Me These Reminders.

4,5*

De mooie video van 'Some Better Day' gekoppeld

Leuk dat I Am Kloot nu met een plaat komt waardoor ze eindelijk wat van de waardering krijgen in Nederland die ze al even verdienen. Ik volg ze al vanaf het begin en was er direct weg van. Heerlijke sfeervolle britse singer song writer rock zonder te veel upsmuk. Waarbij je telkens het verlangen krijgt om naar the UK te trekken en aldaar een lamgeslagen pint te drinken in een half gevulde pub met live B artiesten. Donker, nat en grauw buiten. En ach, we drinken nog een pintje...
Plaat na plaat bleef ik ze volgen. Maar geen naamsbekendheid voor deze mannen. En ineens was daar the Seldom Seen Kid van Elbow! Ook supervet natuurlijk. En I Am Kloot wordt volle bak rechts ingehaald door de buurman!
Maar nu in 2013 is ie daar eindelijk! De plaat die I Am Kloot groot gaat maken! Niet te groot natuurlijk, want daar is het het type band niet voor. En eerlijk gezegd ben ik daar stiekem wel blij mee. I Am Kloot is namelijk 1 van die favoriete bandjes van mij die ik graag een beetje voor mezelf houd.. En zoals de liedjes vaak klinken; klein.

Met momenten een fijne plaat die nooit echt goed wordt, maar ook niet echt slecht wordt. Het bengelt een beetje tussen goed en slecht, wat er ook voor zorgt dat ik weinig met deze plaat kan en het enorm veel moeite gaat vergen om deze plaat niet te vergeten. Iets wat zeker gaat gebeuren.

Dat het debuut en de self-titled de twee beste platen van I Am Kloot zouden zijn, daar kan ik inkomen. Ook vond ik inderdaad dat Sky at Night een goede comeback was na het wat mindere Moolah Rouge. Over Let it All in ben ik echter niet zo enthousiast als de meesten hier. 'Hold Back the Night' is een schitterend nummer (goede opbouw en dan die strijkers aan het eind!) maar verder steekt niks er echt bovenuit naar mijn mening. 'Mouth on Me' vind ik een wat slap aftreksel van 'Over my Shoulder'. Het kabbelt grotendeels maar wat voort, ik mis de meeslepende melodieën van eerdere platen. Gods and Monsters wint het wat mij betreft nog ruim van Let it All In, hoewel zelfs een 'middelmatige' plaat als deze van I Am Kloot nog altijd stukken beter is dan het beste werk van de meeste andere bands.

Niet alle nummers zijn even goed, maar These Days Are Mine (met een zeer bijzondere instrumentatie), Some Better Day en Even The Stars verdienen een plaatsje op de erelijst van meest melodierijke en met passie gezongen songs.
Ben zelf geen fan van de muziek van Elbow, maar Elbow's zanger (en producer van dit album) Guy Garvey weet bij de heren van I Am Kloot het beste naar boven te halen. Beste cd tot nu toe van dit muziektrio uit Manchester.

Ben het helemaal eens met Niels78..., dit bandje wil je voor jezelf houden, als een dierbare vriend, waarvan je hoopt dat anderen de waarde van die kameraadschap niet erkennen. (H)eerlijke, op een Beatles-leest geschoeide songs, puur en eenvoudig (?). "Mouth On Me", "Shoeless" en "Masquerade" zijn voor mij de pareltjes van deze plaat, hoewel ik erg houd van de monumentale en psychedelische sound van de eerste 2 albums. Heb IAK diverse keren live gezien/gehoord ("this is a song about love...and disaster") en iedere keer weten ze me te raken. Blijkt dat John Harold Arnold Bramwell hetzelfde bier drinkt als ik ...(Beck´s)!

maak er geen woorden aan vuil.gewoon een hele goede groep daarom ****

Was even mijn stemmen voor 2013 langs aan het lopen en het viel me op dat deze band een redelijk fors aantal stemmen krijgt hier. Dit verbaast mij. Tijdje niet meer geluisterd dus een eerlijke review zal later moeten volgen. Voor nu: klinkt als een goede speelfilm, leuk, 3.5*

Wat een heerlijk ingetogen album, hun beste studiowerk wat mij betreft. Vooral het titelnummer en These Days Are Mine zijn pareltjes. Masquerade kan bij minder bekoren. Je kunt horen dat de heren van Elbow achter de knoppen zitten want het geluid van deze plaat heeft wel raakvlakken met die band. Ideale plaat om in de late uurtjes te beluisteren.

Half punt omhoog; het zal, naast dierbare herinneringen, de tijd van het jaar zijn. Deze muziek, nu, pakt me zeer. 1 Van de bandleden zag ik recentelijk optreden in het voorprogramma van Elbow. Was mooi maar deed me toch vooral terugverlangen naar zijn voormalige bandje.