Soulfly - Primitive (2000)

Staan enkele zeer goede nummers op deze plaat. Het enige wat je voor kritiek kan geven is dat het soms wel erg melodieus is en deze vaak in wat nummers iets te vaak op een net wat andere manier terugkomt.

Misschien is het een idee om in het vervolg begrijpelijk Nederlands te schrijven, want bovenstaande zin begrijpt waarschijnlijk geen mens.
Verder is het natuurlijk duidelijk dat Max Cavalera gewoon bij Sepultura had moeten blijven. Nu zitten we immers met twee oninteressante bands opgescheept.

Oh slimpie... ga ff een andere mier neuken... ik hoef maar een woordje of komma toe te voegen om er een goede zin van te maken... Let op...

Zucht...
Staan enkele zeer goede nummers op deze plaat. Het enige wat je voor kritiek kan geven is dat het soms wel erg melodieus is. En deze melodie vaak in wat nummers iets te vaak, op een net wat andere manier terugkomt.

Zo goed?

Nee, je zinnen lopen nog steeds voor geen meter en staan vol stijlfouten.

Het is trouwens "je kunt" en niet "je kan".

Welkom bij het dictee der Nederlandse taal.

Naar mijn mening de beste Soulfly plaat van dit moment. Vooral het nummer "Jumpdafuckup" is echt super!

Heb je Dark Ages al gehoord, vind ik veruit de beste.

Ik moet eerlijk bekennen dat ik in bezit ben van alle Soulfly's cd's behalve "Dark Ages". Dus bovenstaande quote is niet juist. Overigens gaat "Dark Ages" wel op het lijstje nog te kopen cd's! Nadien kan ik bepalen over bovenstaand quote nog juist is!

Hihi, JUMP DA FUCK UP!!!!

Supernummer

Op 'Jump Da Fuck Up' na, is dit een degelijke schijf.

Soulfly wordt voornamelijk gedragen door de energie van Max Cavalera, maar het is al bij al wel een onderhoudend geheel.

'Terrorist' en de opener 'Back to the primitive' kunnen me het meest bekoren.

Soulfly is een band van veel kanten, aan de ene kant is het echte 'springmetal' aan de andere kant zitten er ook genoeg thrash elementen in om metal head als mij te kunnen bekoren. Terrorrist vind ik veruit het beste nummer van de plaat.

jumpdafuckup is met corey taylor van slipknot en stone sour. Erg vet nummer, in mijn ogen het beste soulfly album!

Deze vond ik vroeger een tijdje prachtig, dus zou hem geen onvoldoende willen/durven geven.

3,0 sterren.

Soulfly word hier onderschat
ik vind dees het beste Soulfly album en ik leg deze plaat geregeld op met Pain, bring it, Jumpdafuckup en terrorist als favo nummers
ik geef het een 4*

Son Song is een echt ontypisch Soulfly nummer, maar echt een schitterend lied... Geweldige medewerking van Sean Lennon op dat nummer.

Jumpdafuckup en Pain, erg goede nummers, de rest is ook prima

Goede texten, en het beukt, Soulfly is een goede Nu-Metal band, die een eigen sound heeft, 26 Augustus komen ze naar Nederland!

ja, das waar ook, deze luisterde ik 'vroeger' vrij vaak
en het is eigenlijk een verdomd goeie plaat

Nou, hier klinken ze inderdaad nogal Nu-Metal, maar op Dark Ages is het dan weer lekker goeie Thrash. (Hun andere platen ken ik niet genoeg)

Dan ga ik die binnenkort ook maar eens checken denk ik

Erg goede cd. er staan maar enkele mindere nummers op.

Ik vind eigenlijk alleen Son Song en Mulambo goed te doen, maar voor de rest is dit, net als al die andere Soulfly-platen, van hetzelfde laken een pak. Altijd maar weer die Zuidafrikaanse trommeltjes en hier ook weer die 'ratemetatemetata'-onzin-teksten (wie heeft er nou tegen Max gezegt dat er altijd gescat moet worden op zijn recente platen?) Ook klinkt het gewoon allemaal hetzelfde. De 'Roots'-formule is inmiddels tot op het bot uitgemolken.

2,5.

ik vind toch dat back to the primitive, jumpdafuckup, pain, bring it en terrorist de betere nummers zijn. njah ieder zijn smaak zeker.

klopt en inmiddels weten we zo onderhand ook heus wel dat hij uit dat Brazilie komt zeg, damn....

Pain en Jumpdafuckup heb ik altijd supernummers gevonden, nu ik me wat meer verdiept heb in metal, vind ik het toch niet meer bijster veel voorstellen.

Samen met Propecy vind ik dit de leukste Soulfly plaat. Die inheemse invloeden horen gewoon bij Max en ik vind het leuk gedaan. Alleen als er dan hip hop langskomt, pas ik even. Tom Arraya brult toch maar even leuk mee op Terrorist, geweldig. Niet het hele album kan mij boeien, maar de meer alternatieve nummers kan ik zeker waarderen.

Naar mijn mening hadden er hier nou weer wat meer van die world-invloeden in gemogen, als op het debuut bijv.
Pluspunt dat 'ie een stuk minder lang(dradig) is.
De harde nummers hebben hier duidelijk de overhand, waar niks mis mee is aangezien ze echt allemaal goed zijn.
Bring It is volgens mij het meest agressieve soulfly nummer van hun hele carriere.

Ik vindt dit nogal saai en ongeinspireerd klinken eigenlijk, met soms een paar riffjes die eruit springen, en de teksten bereiken hier wel het absolute dieptepunt,m aar dat gaat gelukkig weer wat beter op de latere album's ...... 2,5

Goede plaat met als hoogtepunt Jumpdafuckup. Ook Bring It, Terrorist en Back to The Primitive zijn goede nummers. De oerwoudgeluiden mochten weggeknipt worden, en naar het einde toe staan er toch wat teveel fillers op.

Ik kocht deze plaat als 19 jarige melkmuil tijdens de hoogdagen van de nu-metal en de agressieve native percussie gemixt met de simpele, maar aanstekelijke poppy melodieën lieten mijn tienerkamertje meermaals op haar grondvesten daveren. Het schabouwelijk Engels van Cavalera en de intensiteit waarmee hij die quatsch uitkraamt, werken op de lachspieren, maar met nummers als Primitive, Jumpdafuckup , Bring it en Flyhigh bewijst de Braziliaanse bosaap toch dat hij woede en walging in catchy metal kan omzetten. Thanks for the memories, Max!

Flyhigh en In Memory of... zijn echt 2 draken van nummers, die was ik compleet vergeten.
Leuk om jeugdsentiment weer is terug te horen, kan er nog steeds wel een klein beetje van genieten ook al is ruim de helft van dit album (en eigenlijk de band zelf) niet boeiend.
Vooral wegens nostalische redenen toch een voldoende overgehouden.

De opvolger van het debuut en als geheel is het een beetje hetzelfde laken het pak. Hoewel de productie mij wel een stuk beter kan bekoren, het dichtgesmeerde geluid van het debuut onder leiding van Hotshot van dat moment; Ross Robinson wordt losgelaten. Ergo; een wat ruimtelijker geluid waardoor er net wat meer finesse en details hoorbaar zijn. Wat gebleven is; de 'spuugzang' van Cavalera, het trommeltjesgeroffel en de wat eenvormige riffs hoewel bij vlagen best opzwepend. Jumpdafuckup, Mulambo, In Memory of...en het samen met Sean Lennon gezongen Son Song zijn prima songs. Hoewel niet wereldschokkend kun je inmiddels een verzamelaar maken van alle instrumentale nummers van Cavalera. Primitive is een aardig album, duurt gelukkig een stuk korter dan het lange vermoeiende debuut maar loopt ook niet over van afwisseling of inventiviteit.