John Fogerty - The Blue Ridge Rangers (1973)

Ha, The Blue Ridge Rangers...
Een heerlijke plaat, mijn pa draaide deze nummers vroeger grijs en zo is mijn liefde voor deze muziek en met name John Fogerty ontstaan. Wat kan ik hier van zeggen? Gewoon geweldige muziek met de heerlijke stem van Fogerty. Als ik dit opzet wordt ik altijd happy en ik kan het niet laten om hem heel hard te zetten en mee te zingen. Een vriend had altijd het plaatje "Hearts of Stone" in de jukebox die hij in de kamer had staan. Als ik langskwam wist hij alweer hoe laat het was.

Wat mij betreft een hele vette 5*

Gezellige country-rock, puur en rauw met natuurlijk de prachtige stem van John Fogerty die vanuit het hart zingt. Het zijn allemaal covers van countrysongs die hij op eigen wijze brengt. "Jambalaya" (van Hank Williams) is overbekend en heeft menigeen wel eens gezongen, "Youre the Reason" en "Hearts of Stone" vind ik ook prachtig.

Een album met geen enkel eigen werk van John Fogerty, maar klassiekers, bewerkingen. Op zich niets mis mee, het is wel een vijver waar deze vis zich prima in huis voelt. Maar je moet er wel een beetje voor in de stemming zijn. Soms krijg ik een gevoel van een teamuitje in een feesttent in een Brabants dorpje, waar dan laat op de avond een lokaal bandje deze muziek speelt. Of aan de film met Clint Eastwood uit de jaren zeventig met die Oerang Oetang en daarna lekker knokken in de kroeg. Ja, het zou me zelfs niet verbazen als menig nederlandstalig artiest dit repetoir vertaald heeft.
Vind ik er dan niets aan? Nee, dat valt wel mee. John Fogerty heeft een dikke schuurkorrel op zijn stembanden en dat is prima genietbaar. Met name de nummers na Jambalaya, zijn eigelijk stuk voor stuk fijne kleine nummers, waar vooral de gospel invloeden mij kunnen bekoren.
Leuk voor tussendoor.

ik vraag me af of elvis dit album kende; hij nam in 1976 she thinks i still care op. (en in 1970 proud mary.) heeft fogerty alles zelf opgenomen zoals op zijn officieële solodebuut? ik hou van countrymuziek en dit klinkt lekker maar niet zo spannend als CCR.

Een heel mooi album, helemaal door John Fogerty zelf in elkaar geknutseld. Ook nog eens een album dat ik integraal kon draaien in gezelschap van mijn ouders toen ik nog thuis woonde. De country, gospel en blue grass klassiekers gingen er bij mijn ouders in als Gods woord in een ouderling, als ik Freek de Jonge mag citeren. Bovendien was het voor mij sowieso een album waar ik geen enkel liedje hoefde te skippen. Fijne plaat van begin tot eind.
Het album was initieel geen groot succes maar groeide in de loop van de jaren uit tot een echte klassieker. Uiteindelijk nam Fogerty zelfs een heel aardig vervolg op, 'The Blue Ridge Rangers Rides Again'.
Net als 'John Fogerty' uit 1974 is dit album ondertussen wel toe aan een remaster versie met bonus tracks. Mogelijke bonus tracks zijn een single die onder de vlag van Blue Ridge Rangers uitkwam: 'You Don't Owe Me' met op de B-kant 'Back In The Hills'. Beide tracks komen niet voor op het album maar zijn qua muzikale stijl een perfecte aanvulling. Bovendien zijn het beide Fogerty composities en nog nooit eerder op een officieel verzamelalbum uitgebracht, terwijl het twee prachtige nummers zijn.

Om de opmerking van nlkink nog eens aan te halen
Waar blijft de Remaster uitgave?
En waar blijven de nog niet uitgegeven tracks??
Heerlijk coveralbum van Meester Fogerty!

Saai dit, de plaat gevonden van de week, erg flauw koffer van Jambalaya, vind het erg ongeinspireerd klinken, had er veel meer van verwacht.

Vanaf de 17e ligt deze weer op CD in de winkels. Ik verneem hier graag hoe de reissue klinkt.

Fascinerend dat de single Jamlaya gewoon als schrijven J. Fogerty noemt.....

Wss een foutje van een suffe medewerker (platenmaatschappij)
de meeste (Muziekfielen hier) weten wel beter
Het heel veel gecoverde Jambalaya is uiteraard van de legendarische Hank Williams
Maar deze uitvoering is natuurlijk de mooiste

Nou.....Hank Williams is toch echt wel een held

Het is ook fascinerend om te lezen dat een songtitel als Jambalaya verbasterd wordt tot Jamlaya, Pjottr

Punt voor jou.....het was te gezellig zaterdag

heerlijk solo debuut van John Fogerty met een fraaie mix van blue grass, country en gospel nummers. 2 door hem bewerkte traditionals "Blue Ridge Mountain Blues" en "Workin' On a Building" en 10 bewerkingen van zijn favoriete country songs, met o.a. een aantal prachtige ballads als "She Thinks I Still Care" (Lipscomb/Duffy), "Please Help Me I'm Falling" (Robertson/Blair) en het Merle Haggard nummer "Today I Started Loving You Again".

om maar een open deur in te trappen, een tijdloze klassieker met fijne afwisseling van de blue grass van "Blue Ridge Mountain Blues", de (country) gospel songs "Workin' On a Building" en "Have Thine Own Way, Lord" en meer up-tempo country/pop nummers als "I Ain't Never" en "Hearts of Stone".

(deel) citaat uit de liner notes van Brian Hogg (1987):

"The Blue Ridge Rangers" was first released in 1973, a year after Creedence's final dissolution. It seemed ostensibly to be the work of a group, with five musicians silhouetted on the sleeve. They were, however,
all the same person and the entire work: music, voices, arrangement and production was down to Fogerty. For all that, the album was far from self-indulgent and "The Blue Ridge Rangers" showed the same economy and stripped-down excellence which had made Creedence Clearwater so special.

With this one-off session over, John Fogerty then looked towards a "real" solo career and began work on his eponymous 'debut' album. Just why he chose anonymity for this partcular record has never been fully explained; what remains undeniable is how excellent a collection it is"

Deze plaat had ik ooit, is verloren in het tumult van het leven. Heerlijk plaatje, mijn eerste kennismaking met John Fogerty solo. Als ik die nog eens in een platenbak tegen het lijf loop...