menu

Metallica - Live Sh*t: Binge & Purge (1993)

mijn stem
4,32 (229)
229 stemmen

Verenigde Staten
Metal
Label: Elektra

  1. Enter Sandman (7:28)
  2. Creeping Death (7:28)
  3. Harvester of Sorrow (7:19)
  4. Welcome Home (Sanitarium) (6:39)
  5. Sad But True (6:07)
  6. Of Wolf and Man (6:22)
  7. The Unforgiven (6:48)
  8. Justice Medley (9:38)
  9. Solos (18:48)
  10. Through the Never (3:48)
  11. For Whom the Bell Tolls (5:48)
  12. Fade to Black (7:12)
  13. Master of Puppets (4:35)
  14. Seek and Destroy (18:08)
  15. Whiplash (5:31)
  16. Nothing Else Matters (6:22)
  17. Wherever I May Roam (6:32)
  18. Am I Evil (5:41)
  19. Last Caress (1:26)
  20. One (10:26)
  21. Battery (10:01)
  22. The Four Horsemen (6:07)
  23. Motorbreath (3:14)
  24. Stone Cold Crazy (5:26)
totale tijdsduur: 2:56:54
zoeken in:
avatar van Sir Spamalot
3,5
Sir Spamalot (crew)
Bijna twintig jaar heb ik deze box (driedubbele cd + drie vhs-tapes) in mijn bezit want vanaf dag één besteld en gekocht. De driedubbele cd werd opgenomen in 1993 in Mexico City (Black Album tour). Vhs-tape 1 bevat een optreden uit 1989 in Seattle (Justice For All tour), vhs-tapes 2 en 3 bevatten een optreden uit 1992 in San Diego (Black Album tour). Als bijbehoren nog een boekje met veel info en foto’s, een patroon om dat logo overal te kunnen spuiten en nog een snakepit-pass, in een mooie kartonnen doos in de vorm van een flightcase.

Het is en blijft een leuk collectors item om te hebben, de latere generatie zal wel de dvd’s gekocht hebben. Tof dat er drie verschillende optredens (maar tijdens verscheidene avonden) in het pakket zitten, hoewel And Justice For All en The Black Album niet tot mijn favoriete albums behoren. Geluid is spijkerhard en vet, maar ook tamelijk lomp door het drumwerk van Lars Ulrich en het karakter van de tragere nummers. Ik mis soms een beetje dartelheid. Het gevloek van James Heftfield was toen stoer, nu stoort het zovele jaren later een beetje, hoewel mijn arsenaal vloeken ook indruk kan wekken. Ik word oud. Hier en daar wordt het tempo er ferm uitgehaald, kan nuttig zijn na een opvolging van snelle beukers, hier niet. Nummer negen is een amalgaam van bijna negentien minuten solo’s van bass en gitaar en is er voor mij te veel aan. Compleet overbodig, Jason Newstedt is een goede bassist maar om te soleren? Geldt trouwens ook voor Kirk Hammett die maar geen vooruitgang lijkt te maken en na al die jaren smoorverliefd blijft op zijn wah-pedaal. Een vaststelling, geen beenharde kritiek. Ik heb Metallica tijdens beide, bovenmelde tours gezien (in Vorst Nationaal, Brussel en op T/W, Torhout), Seek & Destroy duurt mij telkens veel te lang. Ik ben geen zo’n groepsmens en meebruller.

And Justice For All en the Black Album hebben hun momenten – zie mijn commentaar daar – en vallen live toch iets beter mee, zeker op de video/dvd, het zijn de nummers van de vorige drie albums die het bloed sneller doen stromen: Creeping Death, Welcome Home, Fade to Black, enzovoort. Jammer van de ingekorte versie van Master of Puppets, het is alsof men mijn bord wegneemt en ik nog bezig ben met mijn maaltijd. Essentieel document voor de Metallica-fan want voordien hadden wij enkel de vhs-tape Cliff ‘Em All uit 1988. Toch ben ik karig met mijn punten (inderdaad, geen “vier”) om de redenen die ik heb aangegeven.

avatar van metalfist
Meer dan 15 jaar geleden was ik vastbesloten om deze boxset te pakken te krijgen, maar bij de FNAC in het Wijnegem Shopping Center - waar ik hem toen besteld had - bleven ze maar beweren dat hij ging binnen komen en dat is uiteindelijk nooit gebeurd. Gelukkig had ik niet op voorhand betaald en eerlijk gezegd? Ik ben daar ergens blij om, want ik had nu anders gewoon met een heel prijzig hebbeding gezeten. Ik kan alleen maar spreken over de CDs/de show(s) in Mexico City en hoewel dat erg sterk start, loopt het halverwege compleet mis. James Hetfield mag Jason Newsted dan wel zoveel hypen als hij wil, die bassolo is een aanfluiting en doet je vooral gewoon erg verlangen naar de periode toen Cliff Burton nog leefde. Die man kon tenminste een solo uit zijn bas tevoorschijn toveren. Vreemd ook hoe Master of Puppets wordt ingekort terwijl Seek & Destroy (nochtans één van mijn persoonlijke favorietjes) wordt uitgesponnen tot een bijna 20 minuten durende meezinger waar alle tempo uit verloren gaat. Sowieso hier en daar wel vreemde keuzes met onder andere die Justice Medley, maar gelukkig staan daar nog wel andere leuke verrassingen in de setlist tegenover. Plus, de band klinkt hier wel enorm strak. Hetfield lijkt als een bezetene op het podium te staan, Newsted blijkt een begenadigde backing vocalist te zijn en zelfs onze good old Lars drumt er lustig op los. Dat maakt het des te vreemder hoe dit vanaf de Justice Medley opeens zo als een kaartenhuis in elkaar lijkt te storten. Vanaf Whiplash (toevallig is Kill 'em All ook mijn favoriete Metallica plaat) wordt het wel terug beter, maar tegen dan is mijn interesse grotendeels weggezakt.

Gast
geplaatst: vandaag om 19:25 uur

geplaatst: vandaag om 19:25 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.