Lecrae - Gravity (2012)

Lecrae – Gravity

Christelijke hiphop is altijd al een beetje het ondergeschoven kindje geweest. Niet geheel onterecht, want veel rappers uit de zogeheten ‘holy hiphopscene’ halen bij lange na niet het niveau de doorsnee mainstreamrapper. Toch timmert er nu een christelijke rapper nadrukkelijk aan de weg, Lecrae. Na veel albums te hebben uitgebracht die hoge ogen gooiden in de gospelcharts, brengt Gravity nu ook mainstreamsucces met zich mee. Gevolg is een verdienstelijke derde plaats in de Billboardcharts, met ruim 70.000 verkochte exemplaren in de eerste week, en lovende woorden van de Wu-Tang Clan, Lil’ Wayne en Jay-Z. Laatstgenoemde probeerde Lecrae zelfs tevergeefs te contracteren.

Door zijn plotselinge succes lijken we hier met een nieuwkomer te maken hebben, maar de schijn bedriegt. Gravity is alweer het zesde album van Crae. Al klinkt het qua sound totaal anders dan zijn voorgangers. Waar Crae’s vorige platen een nadrukkelijke crunksound met zich meebrachten, daar heeft Lecrae er nu voor gekozen om een breder publiek aan te spreken. Getuige ook features van enkele R&B-artiesten zoals J.R. en Ashton Jones. Wat overduidelijk niet is veranderd, zijn de teksten, Lecrae is nog even uitgesproken religieus als op zijn vorige platen.

Het album begint met de schitterende introtrack The Drop, waar het vioolgeluid een knap staaltje muziek met zich meebrengt. Lecrae legt uit dat zijn succes niet aan hem te danken is, maar hij vooral kracht uit zijn geloof haalt. Bij titelsong Gravity neemt J.R. naast het refreintje ook de beat voor zijn rekening, iets wat hij zeer verdienstelijk doet. De vijf tracks die daarna volgen zijn redelijk tot goed, waarbij het vooral Falling Down is die de kroon spant. Op misschien wel de beste beat van het album weten Swoope en Trip Lee geweldige gastverses op de mat te leggen, terwijl ook de verse van Lecrae zelf dik in orde is.

Bij de achtste track van het album, Mayday, stuiten we zowaar op bekende namen uit de mainstreamhiphop. Big K.R.I.T. rapt over de door DJ Khalil geproduceerde beat. Toch zijn het niet die twee die de show stelen op dit nummer, de monden zullen voornamelijk gevuld zijn van zangeres Ashton Jones die een schitterend refrein in huis heeft. Dit nummer kent een sterke opbouw, met Big K.R.I.T. als grote twijfelaar over het geloof, terwijl Lecrae hem daarna liefdevol toespreekt.

"Confessions of a millionaire, lifestyles of the famous. There’s nothing I can’t have, you say it looks so amazing. Well, I would trade it all away for my sanity." Dit refrein uit Confe$$ions, is er een die blijft hangen. Het nummer gaat over geld, maar dan op een andere manier zoals vaak in de mainstream hiphop het geval is. Belangrijk motto in de track is dat materialisme bij lange na niet het belangrijkste is.

Wat vaak het geval is bij albums met 15 tracks, is dat er een aantal fillers tussen zitten. Ook bij Gravity is dat niet anders. De tweede helft van het album klinkt nog steeds redelijk. Met Power Trip, I Know en Tell The World als positieve uitschieters. Maar nummers als Buttons en Lucky Ones komen wat clichématig over en hebben geen enkele toegevoegde waarde op dit album.

Over het algemeen kan gezegd worden dat Lecrae weer een goede plaat op de markt brengt. Al zorgen paar fillers ervoor dat Gravity het niveau van Rebel, Lecrae’s beste werk tot nu toe, niet haalt. Toch maken vooral de verkoopcijfers en de features van Gravity de nieuwsgierigheid naar de toekomst op. Artiesten als Kanye West en Beyonce zijn in het verleden plotseling opgeschoven van de gospelscene naar de mainstream, wat hele andere artiesten met zich mee bracht. De vraag rijst nu hoe Lecrae dit gaat managen in de toekomst. Gravity is in ieder geval een goed begin.

3,5 sterren