Toen ik dit album voor het eerst hoorde schoot de cd Blood Songs van Nick Harper door mijn hoofd. Ook Ron Sexsmith kwam naar boven.
Ongetwijfeld is het stemgeluid van Emmett Tinley daar verantwoordelijk voor. De pers rept over Jeff Buckley en Rufus Wainwright. Die laatste hoor ik er absoluut niet in en Jeff Buckley heel in de verte.
Dit is typisch zo'n geval van een ontzettend mooi album, voer voor jaarlijstjes, maar uiteindelijk zal hij verdwijnen in de vergetelheid en al helemaal niet in welk jaarlijstje ook belanden.
Dat is best jammer eigenlijk.
Fans van Coldplay, Keane en consorten moeten hier ook eens naar luisteren, want ik denk dat deze categorie hier best wel eens veel plezier aan zou kunnen beleven.