Muse - The 2nd Law (2012)

Had je nog meer voor de hand liggende comments neergepend dan? Ik heb alles in deze recensie elders al gelezen, behalve dan het vermelden van het aantal explosies van de laatste film van Michael Bay. Wow, nuttige info in een recensie van een CD. Maar kan ik jouw recensie dan nu ook als goedkoop jatwerk wegzetten?
Ik blijf erbij dat het dwangmatig vergelijken van bands die eigenlijk totaal niet in een hokje te proppen zijn met andere bands en invloeden een goedkope manier is om eigenlijk toe te geven dat je geen idee hebt wat je er mee aan moet.
Muse klinkt namelijk uiteindelijk vooral als Muse, zoals Queen (5 euro in de pot) vroeger ook vooral als Queen (10 euro) klonk, ondanks het gebruik van 100.000 verschillende invloeden en verschillende sounds.

Mwah...Showbiz blonk ook niet uit in originaliteit.

Ja maar daar hijgde Matt tenminste nog, zelfs dat is nu weg...

Sorry foutje, bericht had moet blijven, bij deze alsnog anders staat het bericht van Starsailor zo in het luchtledige.

Tweede wet van Muse: we jatten de boel bij elkaar en leveren een prutalbum af.

Echt niets aan te verdedigen, wat is er toch aan de hand, want Muse heeft toch echt ooit Showbiz afgeleverd.

tussen een sterk niet al te origineel album en een bij elkaar gejat prul zit nog wel wat licht.

Sinds Absolution (dacht echt dat dat het dieptepunt in het werk van Muse zou worden en dat ze zich daarna wel zouden herpakken) is Muse in een neerwaartse spiraal geraakt en zo te zien komen ze daar nooit meer uit, want het wordt alleen maar erger.

Ik ga 5€ naar Serious Request overmaken

Ik hoorde eerste negatieve reactie, maar hij valt me onder andere daardoor zwaar mee.
Goed album zelfs wat mij betreft.

Heerlijk juist die diversiteit, zonder teveel aan hun 'eigenheid' te sleutelen wat mij betreft. Gewoon een heerlijke plaat weer!

Wat lopen sommige mensen toch te miepen, het wiel blijft niet opnieuw uitgevonden worden. Ik accepteer de mening van anderen, echt, maar ikzelf vind het gewoon een goede plaat en kan het experimenteren wel waarderen, ook de invloed van vroegere bands maakt het album voor mij echt niet minder goed.

Muse had in mijn ogen na The Resistance iets 'goed te maken', ik ben nooit weg geweest van dat album. Toen ik hoorde dat er dubstep op dit album terecht zou komen zakte de moed mij enigszins in de schoenen, ik gaf de hoop al op en dacht dat Muse de volgende band zou worden die mijn interesse was verloren. Dankzij enkele positieve reviews hier op MuMe werd ik toch weer nieuwsgierig en besloot ik het album toch een kans te geven.

Mijn bevindingen zijn wisselend. Het album begint aardig, Supremacy is een lekker bombastisch, iets wat mij vaak wel aanspreekt bij Muse, maar het nummer mist een echte climax, het nummer leidt nergens toe.
Dan Madness, één van de nummer die wat mij betreft niet per se op dit album had hoeven staan, het is een 'leuk' nummer met een leuk einde, maar doet me erg weinig. Die stijl is denk ik gewoon niet echt voor mij weggelegd.
Panic Station is een beetje een soortgelijk geval, niet baanbrekend, maar wel aardig en een beetje funky, wel redelijk vernieuwend (voor Muse dan).
Survival is het eerste nummer dat me echt aanspreekt, laat het over the top zijn, ik vind het een fantastisch nummer, veel bombast en scheurende gitaren, zo hoor ik Muse graag.
Follow Me drukt dit lekkere gevoel gelijk weer de kop in, het klinkt een beetje alsof Muse een nummer heeft geschreven en dat heeft laten remixen door een of andere derderangs DJ.
Animals vind ik dan weer een heerlijk nummer met een heel fijn gitaarloopje, een leuke tekst en een mooie opbouw, maar mist in mijn ogen weer een climax.
Explorers is een beetje soft en ook niet helemaal voor mij weggelegd.
Big Freeze klinkt wel fijn, gewoon een lekker nummertje.
Dan twee bijzondere nummers, gezongen door de bassist, die van de alcohol schijnt te zijn afgekickt. In tegenstelling tot vele anderen vind ik dit een geslaagd expiriment, Muse klinkt hier echt anders (dat probeerder ze toch?) en ik vind dat Chris een zeer aangename stem heeft. Vooral Liquid State maakt indruk met het heerlijke riffje, maar ook Save Me mag er wezen.
Tot slot komen er nog twee nummers die een koppeling leken te hebben voordat ik ze luisterde. Deze link zal er tekstueel zijn, maar muzikaal is er totaal geen connectie. Unsustainable valt me, ondanks de dubstep, erg mee, het klinkt wel lekker en vooruit, het is één nummertje. Met Isolated System verwacht ik dan nog een knallend einde, maar niets is minder waar, het dooft uit als een kaars.

Er staat dus best een aantal goede nummers op dit album, maar naar het geheel kijkend vind ik het maar een bij elkaar geveegd hoopje. Misschien hadden ze beter een paar van hun expirimenten voor later kunnen bewaren, zodat er nog een soort van muzikale rode draad door dit album liep. Invloeden van andere bands kunnen me niet schelen, want in mijn ogen is een goed nummer een goed nummer, en een slecht nummer een slecht nummer, ongeacht zijn afkomst, tenzij het een precieze kopie is, maar in mijn oge gebeurt dat lang niet en heeft ieder nummer nog wel een duidelijke 'Muse-stempel'.

Concluderend kan ik zeggen dat het bijna nergens echt spectaculair wordt, maar ook nergens echt slecht. Helaas ben ik wel lichtelijk teleurgesteld, omdat ik toch iets meer van Muse had verwacht.

Vanavond 23:00 een liveconcert van Muse op 3FM.

www.3fm.nl

Animals maakt echt een hele hoop goed hoor. Een bijna Santana-achtig gitaarloopje. Erg vet.

Ik ben opgegroeid met de muziek van Queen,en las toen al iedere rescensie van ieder album dat toen uitkwam,vanaf sheer heart attack(1974).De rescensies waren altijd wisselend.
Ik heb Queen door de jaren horen veranderen,niet altijd zoals ik wilde.(herkenbaar?)
Ik heb ze 7 x live mogen zien in originele bezetting,dus met Freddie Mercury.
Ook was ik n enorme Rushfan.
Na de dood van Freddie Mercury moest ik erg lang wachten op n band die ook maar enigzins mij kon bekoren,totdat n vriend van mij ,mij wees op t album Absolution van Muse.......
Ik was overdonderd,man wat vond ik dat goed,en de cds die er op volgden bhar/ resistance vond ik nog beter,Muse ontwikkeld zich in mijn ogen steeds meer.
Ik heb muse voor het eerst in de brabanthallen gezien,en meteen was ik overtuigd...Beste liveband EVER! Sorry Queen/Rush.
Ik reageer voor t eerst op dit forum omdat ik t zo grappig vindt dat de vergelijking Muse Queen zo vaak gemaakt word,net als met The Resistance in 2009.
Okay unitad states lijkt 2 x 10 seconde op we are the champions,en heeft knights of cydonia n hoog queeninvloedje,(kan er nog wel n paar noemen) maar HEY,IK vindt dat juist geweldig!!! Kan mij niet vaak genoeg gebeuren,hoe meer bombast hoe liever.

Met Muse weet ik onderhand dat t luisterbeurtjes nodig heeft,om te groeien zoals hier vaak al terrecht gezegd is,voorbeeld,de 3 Exogennesis symphonien vond ik na 1 x luisteren behoorlijk pretentieus,nu mogen ze t op mijn crematie draaien.

Nu the 2nd law....

10 x gehoord nu en ik vind echt bijna alles meer dan geweldig,Supramecy is fantastisch,zal t live erg goed doen,madness is erg origineel,ik ken geen band die n nr als survival durft/ kan schrijven/ uitbrengen(overigens mijn favoriet) fantastisch gedaan.
Panic station lijkt in zn geheel niet op another one bites the dust,op de errste basslagen na,maarja dan lijkt t op meerdere nummers.ik dacht wel aan inxs,zoals erder vermeld.
De 2 nummers van chris vind ik zeer verassend.,mooie warme stem heeft deze man.
De rest is typisch muse voor mij,niet in n hokje te plaatsen en dat hoeft ook niet,wat mij betrefd blijven ze vernieuwen,ik vind dat geweldig,ze zijn gelukkig niet als bands als colpay/ red hot chilly peppers/ u2 etc die altijd t zelfde klinken.

Voordat iemand reageerd......niet zeuren over taalfoutjes,en over muzieksmaak valt niet te twisten,n ieder heeft zijn eigen bescheten mening

als hijgen een maatstaf is voor jou, dan adviseer ik je dit duet:

'Je t'aime...moi non plus' van Serge Gainsbourg en Jane Birkin

mja hijgen is niet helemaal wat ik bedoel. ik bedoelde het irritante inademen na elke zin. Maar nu is het allemaal zo gelikt, dat ik zelfs dat mis.

Deze recensie was eerder geschreven dan overige NL-recensies van de plaat, dus je opmerking raakt kant nog wal
Als je op de link had geklikt, dan had je oa het volgende gelezen: de tracks gezongen door Chris zijn juist wél tof, de stem van Matt wordt steeds zwakker, Muse is lui, The 2nd Law slaat tekstueel gezien nergens op, de productie is té strak en té hol is en dat deze zesde studioplaat elke vorm van emotie ontbeert.

Nieuwe user op MusicMeter: Musequeen

O jee

Dat is dan meteen € 5,- voor Serious Request.

Bestaat dat nu nog steeds? Stuitte van de week weer eens op Giel tijdens het zappen langs de radio, die doet ook nog steeds exact hetzelfde als 5 jaar geleden toen ik het wat vaker hoorde. Ect vooruitstrevende zender dat 3FM.

Initieel ingezet op een 3,5*, maar dat zal te zijn verklaren omdat ik hem op de achtergrond op had staan.

Zoals skwiks ook al zegt; dit album is hol geproduceerd, tekstueel zo slap als een vaatdoek en muzikaal zo onuitdagend voor een band van het statuur van Muse als een 100 meter winnen voor Usain Bolt is. Het klinkt als geheel als een afgeraffeld zootje.

Verlaagd naar 2 sterren voor de enkele track die nog een beetje te pruimen valt - wat met name de tracks zijn die niet door Matt worden gezongen en op het openingsnummer na.

Die heeft een aantal berichtjes voor jou gewoon post geplaatst hoor

Ow ja en niet zeuren over taalfoutjes!

En vooral niet over muziek discussieren op een muziekdiscussieforum.

Elk nummer apart gewaardeerd en kom uit op een 2.95.
Muse experimenteert graag, en lijkt, zoals vaker aangegeven, te vaak op Queen. Voor mij geen positief gegeven.
Opener Supremacy redt het gemiddelde nogal (5*) Erg goed.

de Humo heeft een kak review... Ze overdrijven wat daarin ze...

Lol, wat een onzin die review. Dat ze dat album dan laten reviewen door een journalist die Muse wel kan appreciëren denk ik dan.

Het is voornamelijk onzin, omdat het Kashmir riedeltje van Led Zep er wel degelijk in zit, het geheel niet enkel onder bombast te scharen is en Queen meerdere gezichten heeft, dit is vooral het vreselijke Queen van We are the champions, Invisible man, Radio gaga en We will rock you.

Of een recensist wel of niet van de band houdt doet er niet toe, dat enkele feit maakt het geen onzin review, preaching for the choir willen we toch ook niet?

Na hun laatste album alweer een erg bombastische album nu, alleen dit keer met dubstep invloeden hier en daar. Wat ze zeker niet slecht hebben gedaan, dus props daarvoor.

Ik moest wel even door het geweld van de eerste vijf nummers heen zien door te wurmen, voordat het naar mijn mening goed en wel op gang kwam.

Voor nu 3,0 sterren, kan misschien hoger worden.

Sinds wanneer gaan wij Belgen serieus nemen?

Nee, echt? Dus al die andere recensenten die dit vorige week al op engelse reviewsites hebben gezet hebben het van jou gejat? Knap werk, aangezien jouw review pas op 1-10 is gepost. Ennuh.... je vergat te melden dat je in de rest van je review de film Flash Gordon er ook nog bij had gehaald...

Heb je de Telegraph eerst gebeld voordat je het zelf heb geplaatst?

Ook niet gejat natuurlijk