Allah-Las - Allah-Las (2012)

Met zomerse lo-fi beachtunes en een nostalgische sixtiessound waan je jezelf ogenblikkelijk tussen de surfdudes. Een repeatknop is bij dit album geen overbodige luxe. Twaalf korte maar soulvolle tracks houden het album fris en fruitig tot de laatste minuut. Dit album gaat je door de komende winter trekken!

Wat een verslavende muziek. Muzikaal 2012 kon voor mij al niet stuk, maar dit debuut slaat werkelijk alles en dat nog eens in zeer positieve zin ook.
Eigenlijk is dit dé sound voor mij. Ik hoor muziek dat dicht in de buurt komt bij het debuut van Jefferson Airplane (mijn favoriete band) - 'Takes Off', uit 1966.
Alsof je aan het picknicken bent in Golden Gate Park. In een wolk rook, mogelijk gemaakt door moeder natuur.

Toch moet ik één kanttekening maken. Onlangs was er een breedgedragen discussie over het wel of niet ontbreken van een zomerhit/album. De Allah-las zijn eigenlijk net even te laat. Dan had de discussie namelijk niet plaatsgevonden.

Het is weer herfst. De bladeren vallen van de bomen en de kou trekt langzaam ons land binnen. Mist u de zomer al? Dan heb ik hier een bijzonder aangenaam plaatje voor u. Met het debuutalbum van het uit Los Angeles afkomstige bandje Allah-Las gaat de zon geheid weer schijnen. In veertig minuten vliegen er twaalf korte, zéér aanstekelijke, liedjes om je oren. Veertig minuten waarin je even niks anders voor ogen ziet dan zand, zee, zon en palmbomen.

Allah-Las bestaat uit vier doodgewone gasten die elkaar in 2008 leerden kennen in hun favoriete platenzaak; Amoeba Records. De band is sterk beïnvloed door jaren '60 surfrock en psychedelica, en dat valt te horen. Het kwartet heeft een sound die leunt op bands als The Kinks en the Rolling Stones. Origineel? Zeker niet, maar de band leeft niet geheel in het verleden. Ze maken jaren '60 muziek die toch eigentijds klinkt. Dit is de grote charme van Allah-Las, want het maakt deze gelijknamige plaat fris en verslavend.
'Allah-Las' werd opgenomen met Nick Waterhouse, die zelf verantwoordelijk is voor een van de fijnste retro-soul platen van het jaar. Verwacht veel shakers, luchtige basloopjes, losse drumritmes en onweerstaanbare gitaarloopjes. Het levert belachelijk fijne momenten als het instrumentale 'Sacred Sands', 'Don't You Forget It' en 'Catalina' op. Meest aanstekelijk zijn de singles 'Tell Me (What's On Your Mind)' en 'Busman's Holiday'. Om het plaatje af te maken, leent de zweverige zang van Miles Michaud zich ook perfect voor de muziek van Allah-Las. Kortom: doe uzelf een plezier en zet deze feel-good plaat op. Je kan er alleen maar héél vrolijk van worden. Damn, wat fijn.

van: Allah-Las - Allah - Las alb...

Dat is het zeker. Ik heb deze plaat bijna non-stop op.
Heerlijke zomerse tonen, lekker laid-back ingezongen en ingespeeld allemaal!
Ik ben benieuwd wat deze band nog meer ter gehore gaat brengen !
Mijn initiële 4 sterren blijven met gemak gehandhaafd

Helemaal mee eens.
ik zie ook veel overeenkomsten met de muziek van the La's.
Vooral de stem van de zanger lijkt op die van Lee Silver van the La's.

Doet mij denken aan Arthur Lee & Love , The Leaves . Garage sound met Ronnie Splinter gitaartje. Klinkt alsof het in één take is opgenomen , Shel Talmy - achtige producer m.a.w. niet veel aan gesleuteld.
Maar nu genoeg vergeleken , ik vind het een lekker plaatje , goed voor 4 sterren.
Reacties op mijn mening worden niet op prijs gesteld.