Aiden Grimshaw - Misty Eye (2012)
mijn stem
5 stemmen
Verenigd Koninkrijk
Pop
Label: RCA
-
Hold On (3:27)
-
Is This Love? (3:22)
-
What We Gonna Be (4:28)
met Smiler
-
Misty Eye (3:39)
-
Be Myself (3:24)
-
This Island (4:08)
-
Breathe Me (4:13)
-
Poacher’s Timing (4:00)
-
Nothing at All (4:10)
-
Curtain Call (4:00)
-
Misty Eye [Acoustic Version] * (4:00)
-
Curtain Call [Acoustic Version] * (3:48)
-
This Island [Acoustic Version] * (3:51)
-
Chokehold * (3:49)
toon 4 bonustracks
totale tijdsduur:
38:51
(54:19)
0
geplaatst: 21 augustus 2012, 19:34 uur
Aiden Grimshaw was deelnemer in de zevende serie van The X Factor in het Verenigd Koninkrijk en werd daar negende.
*zapp*
En weg was ik weer...... totdat ik Is This Love hoorde. Nee, niet echt vernieuwend. Een beetje categorie Hurts maar dan nog meer pop wellicht. Toch heeft hij er z'n tijd voor genomen en dat toont aan dat er niet snel gecasht moest worden na het programma, iets dat helaas te vaak gebeurt met dit soort artiesten. Waarom dus niet het hele album beluisteren?
Qua zang is Grimshaw niet erg bijzonder. De man kan zingen maar dat kunnen er meer.
En dan de nummers: volgens mij liggen de jaren '90 al ver achter ons maar daar had dit album zo in kunnen verschijnen (waarom doet dit me soms toch aan Bomfunk MC's denken?).
Hier en daar wat geforceerd met de 'raps' (voor zover we die term mogen gebuiken) en zoals gezegd komt het allemaal wat gedateerd over maar hey, tijden kunnen herleven en wellicht gaat Grimshaw daar voor zorgen.
Soms een vermoeiend album maar tegelijkertijd ook wel weer vermakelijke pop met wat lichte Moby-invloeden (van voor zijn Play album).
Ach ja..... soms zijn dit soort albums wel aardig voor de afwisseling. maar beste Aiden: 'Blijf voortaan met je tengels af van Sia's schitterende Breathe Me wil je?!'
*zapp*
En weg was ik weer...... totdat ik Is This Love hoorde. Nee, niet echt vernieuwend. Een beetje categorie Hurts maar dan nog meer pop wellicht. Toch heeft hij er z'n tijd voor genomen en dat toont aan dat er niet snel gecasht moest worden na het programma, iets dat helaas te vaak gebeurt met dit soort artiesten. Waarom dus niet het hele album beluisteren?
Qua zang is Grimshaw niet erg bijzonder. De man kan zingen maar dat kunnen er meer.
En dan de nummers: volgens mij liggen de jaren '90 al ver achter ons maar daar had dit album zo in kunnen verschijnen (waarom doet dit me soms toch aan Bomfunk MC's denken?).
Hier en daar wat geforceerd met de 'raps' (voor zover we die term mogen gebuiken) en zoals gezegd komt het allemaal wat gedateerd over maar hey, tijden kunnen herleven en wellicht gaat Grimshaw daar voor zorgen.
Soms een vermoeiend album maar tegelijkertijd ook wel weer vermakelijke pop met wat lichte Moby-invloeden (van voor zijn Play album).
Ach ja..... soms zijn dit soort albums wel aardig voor de afwisseling. maar beste Aiden: 'Blijf voortaan met je tengels af van Sia's schitterende Breathe Me wil je?!'
* denotes required fields.
* denotes required fields.