Deicide - Deicide (1990)

Nou, dan ben ik de eerste die hier een reactie plaatst zeer sterk album, harde tracks als Lunatic of God's Creation, Deicide, Dead by Dawn. Ik weinig death-metal acts die hun zoiets na kunnen doen.

Mwoah...toen deze plaat uit kwam waren er niet veel mensen die erg opgewonden van werden...waaronder ik.
Er werden , aan de lopende band , veel betere platen uitgescheten .


Matig

edoch, Deicide weet toch op een of ander manier uit te blijven steken tussen de talloze deathmetal bands.

Raar eigenlijk ja....Meneer "de oppper - amerikaan" Glen Benton beloofde ons begin '90 33 jaar oud te worden en zich dan van het leven te beroven.

raar? ach...
ik snap wel waarom Deicide toch aan de death-top blijft.
Ze maken gewoon goede muziek, geweldige solo's, een markante frontman, pakkende titels..

Of je ze nu cheesy of juist stoer vind; feit blijft dat ze zich heel duidelijk onderscheiden.
Dat, tesamen met behoorlijke goede muziek, is klaarblijkelijk genoeg om toch overeind te blijven door de jaren heen.

Samen met Legion het beste wat Deicide geproduceerd heeft. Betwijfel of ze ooit nog dit niveau zullen behalen. Extreme satanische death met pakkende meebrulnummers en gierende solo's. Uitschieters: Deicide, Mephistopheles en Crucifixation. Dikke 5* en in m'n top 10 ermee (die ik niet heb).

Ik denk dat KampF (user) een gloeiende hekel aan Deicide heeft, gezien zijn stemmen

jemig, erg kinderachtig

Net voor 2.50 gekocht, zal binnenkort wel even laten horen wat ik ervan vond

Edit: bekende lompe beukende riffs met een zware gitaarsound. Precies zoals ik het graag hoor. Prima zanger. Alleen vind ik de opname kwaliteit wat matig, en de solo's te zacht..

.....en de teksten te sneu.

Glenn Benton presenteerde zich eind jaren 80 min of meer als zoon van Satan. Deze beroepsidioot brandde zich zelf een omgekeerd kruis in het voorhoofd, repte over zelfmoord op zijn 33ste jaar. (Niet gedaan, overigens) Hij doopte de bandnaam van zijn band Amon om in het iets lompere Deicide om zo zijn niet aflatende woede jegens het christendom te kunnen ontketenen. Dit gebeurde middels wel heel lompe, ongenuanceerde death metal met vrij debiele teksten.

Op zich bevat het album, voor de liefhebber, best aardige nummers. Het stuwende Sacrificial Suicide bijvoorbeeld. Een compact energiek nummer boordevol afwisseling.
In het titelnummer laat Deicide horen, woedend te kunnen klinken zonder alles in de hoogste versnelling af te draaien. Eigenlijk spelen veel nummers zich in een soort hakkelend ritme af. Dat is ook het tempo waarin Bentons stem het beste tot zijn recht komt.

Het blijft echter allemaal lomp en weinig vernuftig. In Dead By Dawn wordt het een beetje banaal met Bentons stem x 5.
Toch is Deicide, vanwege de blinde agressie en de af en toe prima ideeën voor de death metalliefhebber best een aardige belevenis.

Dead By Dawn, geniaal nummer joh!

De enige lp van Deicide die ik nog echt goed ken..het Death Metal gebeuren heb ik na 1990 niet al te goed meer nauwkeurig gevolgd. Ten eerste om dat er veel te veel vanaf toen verscheen. Ten tweede: Death Metal is me alleen heilig vanaf 1984 t/m 1990 zeg maar. Ouwe underground shit dus! Hellyeah! Deze eerste Deicide weet ik nog erg goed toen ie verscheen in de zomer van 1990 meende ik. Een toenmalige maat van me kwam bij me op bezoek met dit voor toen toch wel brute schijfje. Het is misschien geen meesterwerk, maar er staan toch wel een aantal pakkende songs op, schokkend bruut bij elkaar geschreeuwd, lekker bruut hakkend gitaar werk, nietszeggende Slayer-achtige solo's en een prachtige nostalgische hoes er om heen. De produktie had toch, zeker qua drums wat beter gekund. Voor de rest: op z'n tijd nog steeds lekker dit plaatje. Ik heb die heer Glenn Benton op die tour destijds gesproken in de oude Hedon in Zwolle. Yes, gespeeld óf echt, een level bezittend die gast die alleen maar het predicaat kinderachtig en idioot verdient! Met zijn Satan etc....ach ja, als je jezef niet kunt vinden, moet je maar aan de geit die tegen de kerk aan pist...zal vast opluchten. Sacrificial Suicide vind ik overigens één v/d sterkere nummers op deze plaat!

Ik heb weleens betere Death gehoord. Ik vind het geen slechte plaat, maar er zijn heel wat betere platen uitgebracht in het genre.

Jawel, maar de band behoorde tot de eerste Florida golf. En ze was vrij extreem in haar opvattingen. Dat zorgde ervoor dat Deicide opviel en dat we ze nu nog steeds kennen.

Als je muzikaal niet al te best bent, moet je vaak een extreem middel kiezen. Toch zijn sommige nummers van deze plaat pakkend genoeg om soms weer eens door de speakers te jagen. Een top band vind ik het niet...er zijn honderden veel betere bands gelukkig.

...en toch heeft dit debuut van de heren Deicide een fucking gave (nostalgische) sfeer, zeker bij bepaalde nummers; terug naar de zomer van 1990. Heerlijk! Ik vind deze toffer dan hun tweede. Half puntje omhoog! Ondanks wat kritiekpuntjes, toch zo slecht nog niet! En nog steeds errug bruut!...brutaal! Gaaf!

Ik beken: dit is de enige plaat waar ik ooit báng voor was (okee, in my defence: ik was 12 jaar). nu vele jaren later moet ik óók bekennen dat niet alle songs even sterk zijn, maar ik kan de dreigende sfeer van toen zo oproepen, en er staan natuurlijk ook topsongs op (oa "Sacrificial Suicide" & "Dead By Dawn"). Heden ten dagen "sympathiek" bevonden

Het was niet slecht, maar ik ben niet echt geneigd om meer van Deicide te gaan luisteren. Blijft erg in de middenmoot hangen en is vaak maar een beetje geschreeuw. We zullen zien.