Karima Francis - The Remedy (2012)

Bij het debuut uit 2009 riep ik vol zelfvertrouwen dat Karima wel eens heel groot zou kunnen worden.
Ze had dan ook alles mee: ze begaf zich in een genre dat het op dat moment goed deed en Adele deed het met haar debuut immers ook behoorlijk goed en we weten hoe dat verder is gegaan.
De voortekenen waren dus goed maar het pakte anders uit: The Author deed niet veel, Karima werd ziek en dat was het dan.

Drie jaar later is ze terug met een nieuw album geproduceerd door Flood. De verwachtingen, ook de mijne, zijn nu een stuk minder hoog. Karima zal met The Remedy geen potten breken (what's in a name).
Dat is jammer want wederom staat er een album van haar bol met intense nummers. Aangezien Karima ook nog eens te maken kreeg met een verbroken relatie kun je je voorstellen dat de pijn er afdruipt en dat hoor je (of het origineel klinkt is een geheel andere vraag die makkelijk met nee beantwoord kan worden). Maar ja, de wereld is het verdriet van zangeressen misschien wel beu na Adele dus een garantie voor een doorbraak is het zeker niet. Tijden veranderen zoals ook Karima Francis verandert.

Flood voegt duidelijk iets toe aan dit nieuwe album: subtiele, warme verrijkingen t.o.v. haar debuut.
De scherpe manier van zingen (soms wat hard en schel) moet je kunnen waarderen maar dat deed ik bij het debuut al dus dat is voor mij geen probleem.

The Remedy is een hartverscheurend album van een vrouw die het even zwaar te verduren heeft gehad. Hopelijk heeft het maken van deze cd haar geholpen uit een dal te klimmen maar het blijkt wel weer dat ellende toch vaak bijdraagt aan sterke muziekresultaten. The Remedy is er zeker eentje van.