Anastacia - Freak of Nature (2001)

Vind haar debuut toch echt sterker als deze plaat. Dit is weer teveel van hetzelfde en weinig verrassende nummers. Het verveelt erg snel en echte toppers mis ik toch ook wel.

Een mooie opvolger voor Not that kind. De elementen van eigentijdse funk die op haar vorige album veelvuldig te horen waren, zijn hier ingewisseld voor een meer mainstream pop geluid. Alleen het titelnummer Freak of nature had van haar vorige album kunnen komen qua stijl. De ballads op haar vorige album irriteren me bij vlagen, maar op dit album vind ik juist de ballad You’ll never walk alone het mooiste nummer. Vooral het pianospel aan het begin en de melodie van het nummer vind ik mooi. Dat in combinatie met haar krachtige stem, zorgt voor het meest fraaie moment op Freak of nature.

De drie andere singles Paid my dues, One day in your life, en Why’d you lie to me staan wat mij betreft ook nog steeds als een huis. Vooral die eerstgenoemde is tekstueel toch wel erg sterk; het was een sneer als het ware naar de mensen die niet in haar geloofden. Dat terwijl One day in your life bij mij altijd een zomers gevoel weet op te wekken, zal deels ook wel komen door de mooie videoclip die met het nummer gepaard ging. Met de nummers Overdue goodbye en ook in mindere mate How come the world won’t stop probeerde ze een beetje te flirten met het folk genre, zo lijkt het wel. Uiteraard blijft het pop, maar toch. Na nummer zeven wordt alles toch wel wat minder memorabel, die nummers blijven me dan ook het minst bij. Vervelend zijn ze niet hoor, maar 't zijn in mijn ogen niet meer dan b-kantjes.

Over de gehele linie wel een prima album. Wat minder dan d'r debuut, maar alsnog één van de betere (pop) albums uit die tijd. Iets wat voor mijn gevoel meer te danken is aan Anastacia’s mooie stem, dan aan de individuele nummers (al hebben de vier singles de tand des tijds doorstaan, vind ik tenminste).