The Cure - The Walk (1983)

Jumping Someone Else's Train en Killing An Arab maken die inderdaad sterker, singles die eigenlijk niet op hun debuut staan.

Beetje late reactie na 8 (!) jaar, maar idd dit legendarisch danscafe bedoel ik

Over de EP; je kunt natuurlijk beter Japanese Whispers in huis halen. The Walk is hierop juist één van de zwakkere schakels

Ben ik niet met je eens, Love Cats en Speak my Languages voegen niet erg veel toe.

Dat ben ik dan weer met je eens...

Interessante periode van The Cure, al begrijp ik donders goed waarom vele mensen een vrolijke uitstap als The Walk een miskleun vinden. Afgelopen weekend heb ik het nummer live echter mogen ervaren en dat leverde toch enkele verfomfaaide danspasjes op van yours truly. Alle gekkigheid op een stokje, met die leuze kan men deze periode prima omschrijven. Het contrast met Pornography is immens, wat deze poppy deuntjes des te opmerkelijker maken. Fijn fijn fijn.

De overige 3 nummers vind ik echter nog een stuk memorabeler dan het titelnummer. Wat deze EP automatisch essentieel maakt. Toch kan men deze perfect links laten liggen indien je Japanse Whispers een kans geeft. Desalniettemin: fijne release.

Take me for a walk!

Ik heb de Amerikaanse 12" editie van deze EP met een langere remix van Let's Go To Bed en een langere versie (zo'n 7 minuten) van Just One Kiss, beiden nergens op cd te krijgen. Die langere versie lijkt te zijn ingekort voor de single/Japanese Whispers en is echt veel beter!!!

The Cure - The Walk (Vinyl) at Discogs

Die langere versie van Just One Kiss is dat de remix? Ik heb de 12" van Just One Kiss en deze versie is echt waanzinnig.
Grappig is dat ik het album bij verschijnen op vinyl toen kocht, en daar alle 6 de nummers op staan.

Het is indrukwekkend van The Cure uitbrengt in het eerste helft van de jaren tachtig. Dat niveau wordt later niet meer gehaald.

Vrolijk minialbum na het donkere Pornography.Lament en het titelnummer vind ik prima nummers. Na het verschijnen van de single The Love Cats werd de LP gerecycled als Japanese Whispers.

Deze helemaal uit het oog verloren .....thanx voor de update, brownie65

Deze EP heeft nog een andere incarnatie gekend namelijk een 6 track mini-LP [Zie Hier]. Deze destijds speciaal voor Nederland geperste mini-LP (staat op de hoes) heeft 6 nummers ipv de bovengenoemde vier nummers. Ten tijde van dit album was Simon Gallup na interne strubbelingen vertrokken naar Fools Dance en bestond The Cure uit Robert Smith en Laurence Tolhurst.

Dit is voor mij een blijvende sound trip naar mijn middelbare schooltijd. Ik kan er nog steeds van genieten en sta er eigenlijk van te kijken hoeveel impact deze nummers nog steeds hebben. Faith, Pornography en Disintegration zijn mijn favoriete Cure platen (jawel ik hou van de donkere soundscapes) maar dit album komt daar toch wel heel dicht bij in de buurt. The Cure speelde in 1984 voor het eindexamen feest ten tijde van The Top, ik heb de opnames nog op cassette en moet nog steeds gniffelen om het enthousiaste gegil van Marc Stakenburg tussen de nummers door. (Rennen, rennen, de zaal doorrennen!). Geweldige tijden met geweldige muziek!