Marilyn Manson - Born Villain (2012)

Ben benieuwd!

De 1.30min. fragmenten zijn veelbelovend!
Qua hardheid doet het me hier en daar denken aan POAAF en AS.

op youtube staan nu al een paar nummers die overeen komen met de tracklist, dus ik denk dat het echt nieuwe nummers zijn. en ik moet zeggen, het klinkt veelbelovend. en heel stuk harder dan zijn laatste platen. live mag hij dan niet meer zijn wat hij geweest is, op album weet hij nog altijd wel te overtuigen.

nu alleen nog afwachten of heel het album zo goed gaat worden. als dat het geval is, kunnen we denk ik wel spreken van een geslaagde comeback.

CD nu al diverse keren beluisterd. Er staat een aantal zeer interessante nummers op.
Later meer...

niet veel van verwacht maar toch redelijk album! In ieder geval een stuk beter dan de vorige the high end of low. De zang is in sommige nummers wel van een behoorlijk bedenkelijk niveau..(dronkenmansslur en kraakstem in bijv: flowers of evil). Favoriete nummers: pistol whipped, slomotion, the gardener en born villain.

Ik ben ook eens benieuwd!

ik had al een idee hoe het album zou gaan klinken vanwege enkele gelekte songs, en ik moet zeggen dat het toch aan mijn verwachtingen voldoet.

de nieuwe van manson is in ieder geval weer een stuk steviger dan high end of low. die plaat klonk wat tam, wat resulteerde in eentonige, saaie stukken.

born villain daarin tegen klinkt harder en vooral ook gevarieerder. er komt wat goth rock voorbij, wat industrial metal, een paar mooie solo's, en manson brult en schreeuwt weer zoals vanouds.

deze plaat is zeker geen tweede antichrist superstar, maar ligt veel meer in het verlengde van mechanical animals en holy wood. en is, naar mijn mening, zijn beste plaat sinds de 2 laatst genoemde.

nu alleen nog maar hopen dat hij zich live ook zo weet te herpakken.

3/5*

ik denk dat je in de war bent ouwe, het is precies omgedraaid. born villain is vele malen rustiger

Meneer Manson is nog niet terug op zijn oude niveau, maar dit album komt in ieder geval wel in de buurt. Het is grotendeels een herhaling van zetten en sommige songs klinken wel heel erg bekend (zoals het toepasselijk getitelde Breaking The Same Old Ground), maar dat neemt niet weg dat veel van de songs de moeite waard zijn. De uptempo stampers zijn beter dan het tragere materiaal, met de single No Reflection en Overneath The Path Of Misery als twee van de positieve uitschieters. Productioneel had de boel wel wat minder kaal mogen klinken en Manson wordt er met het verstrijken van de jaren niet bepaald beter op als zanger.

Ik ga toch wel recht in tegen wat hierboven staat: The High End Of Low vind ik nog steeds een buitengewoon sterk album, een van hun betere zelfs. Deze nieuwe vind ik flink wennen, ik mis tot nu toe die onderhuidse spanning die THEOL wel had.

Maar het is nog vroeg. Het zal niet hun eerste groeialbum zijn, dus wie weet...

Ik vind de cd wel leuk. Een beetje weinig variatie misschien, maar dat was te verwachten.
De verpakking valt me tegen. Een uitklapbaar kartonnetje met alleen de titels van de nummers verticaal geschreven op de achterkant. Verder geen boekje of andere informatie. (oh, toch wel wat. Onder de cd zitten de productie gegevens.)
"Lyrics at bornvillain.com" vind ik wat jammer. Doe ik moeite om de cd te kopen, kan ik net als een ieder die mp3`s van het net plukt naar een website gaan voor verdere info.

De muziek is gewoon lekker en Marilyn Manson z`n stem klinkt echt verrot. Maar dat past er wel bij.

dan heb jij toch wel een andere versie van high end of low dan ik. de hardste nummers op dat album zijn pretty as a swastica, leave a scar, arma-goddamn-motherfucking-geddon en wright spider. voor de rest staan er, naar mijn mening, vooral trage en slepende nummers op. op born villain staan veel meer stevige rocksongs.

Murderers Are Getting Prettier Every Day >>> Kijk zo willen we Manson zien , herleeft een beetje de tijden van Antichrist Superstar !!!! Hij kan zoveel meer !!!!!

Tja, Marilyn Manson, typisch een artiest/band die een parodie geworden is op het imago dat ze in het hun beginperiode kregen.

Ten tijde van Antichrist Superstar was Marilyn serieus een bandje waarvan je kon houden of niet, maar het maakte wel iets in je los, provocatie doormiddel van vlijmscherpe nummers en heerlijke zwartgallige teksten.

Nadat Trend Reznor hun volgende album (Mechanical Animals) heeft geproduceerd is Marilyn voor mij net een Alzheimerpatient, het gaat per album achteruit.

mOBSCENe en This Is the New Shit waren de laatste stuiptrekkingen maar zelfs toen was het vuur al jaren gedoofd..........

O ja, net als de vorige 4 albums, saai en middelmaat.

This is the new shit is een nummer van Manson. Het album heet Golden Age of Grotesque en Mechanical Animals is niet geproduceerd door Trend Reznor.

Hoe jammer ik het ook vind; ik ben het eens met je eerste stelling. Manson is niet langer écht the God of Fuck, maar dat was hij al niet meer na zijn album The High end of Low. Vond dat overigens geen verkeerde muziek, maar hij laat een andere kant van zichzelf zien en veel mensen die veel naar zijn muziek luisteren zullen het ook wel eens zijn met je andere opmerking: het gaat achteruit. Hoewel ik wel moet zeggen, dat ik bepaalde nummers zoals Coma White, Arma-Goddamn-Motherfuckin'-Geddon en zijn nieuwe cover You're So Vain wél echt de moeite waard vind. Ik denk dat Manson op de een of andere manier nóg zwaarder bekeerd is na zijn scheiding met Dita, of zeg ik nu iets vreemds?

Wat ik niet kan waarderen van dit album, is het veelvuldige gebruik van computergegenereerd geluid. Juist op die momenten waar je zit te wachten op een vette bas-intro van Twiggy. Ik denk dat de nummers dan wat vetter hadden geklonken, zoals bijvoorbeeld met "Hey Cruel World", daar had ik wel iets spannenders van verwacht. Over "No Reflection" heb ik weinig slechts te melden, behalve dat het eerste gedeelte van het intro té veel klinkt als piepschuim. Ik heb een godsgloeiende hekel aan piepschuim. De rest van de nummers zijn - zoals Amicus boven mij al zei - middenmaat en zéér eentonig, al moet ik zeggen dat "You're So Vain" me heel erg van hem meevalt. Ik had een Running to the Edge of the World-achtig nummer verwacht, maar het pakte beter uit dan verwacht. Nu alleen nog wachten totdat ik Carly Simon's stem niet ÓÓK in mijn hoofd heb als ik het luister

Al met al wel een redelijk album, ik vind het goed genoeg voor 3,5*

In mijn oren is dit een van de zwakste platen van Manson. Antichrist Superstar, Mechanical Animals, Holy Wood, Golden Age of Grotesque en ook Eat Me, Drink Me en High End of Low hadden stuk voor stuk hun eigen karakter en de prima songs werden nergens vergeten.

Dit album daar in tegen is een routinematige deceptie. De productie is kaal en nietszeggend, de teksten komen niet goed uit de verf en veel belangrijker nog de goede songs zijn op de vingers van een hand te tellen. Voorlopig vind ik alleen Children of Cain zeer de moeite waard. De rest voelt heel obligaat en gewoon niet af. En het ergste van alles vind ik het waardeloze boekje. De heer Manson verwijst voor de teksten naar zijn website. Dit vind ik goedkoop en beledigend. Ik ben er altijd zeer gedreven in om het orginele product te kopen maar dit werkt kopieren juist in de hand.

Voorlopig is dit voor mij de teleurstelling van het jaar. Dat het punt niet lager is uitgevallen komt omdat ik Manson hoog heb zitten en ik het album nog wel een paar kansen wil geven.