Dire Straits - Alchemy (1984)

Kleine aanpassing
Expresso love moet op 2 en Romeo and juliet op 3 ??
In de tracklist

Ik zou zeggen, dien een correctie in!

Op de 2LP is dit de volgorde...

Ik luister nu naar de net binnen gekomen Japanse Shm remaster op SACD. Goedemorgen, eindelijk: wat een geluid, fantastisch! je moet wel een SACD speler hebben, want het is op één spoor gezet. En er voor willen betalen: het is de versie uit 2014.

Draai het album nog regelmatig. Ongelooflijk slecht opgenomen trouwens met dat zoemgeluid in sommige nummers (of is het maar 1 nummer ..?) . Deze heren waren met Brothers In Arms promotors van de compact disc die in die tijd de lp aan het verdringen was. Onbegrijpelijk dat je dan zo'n slechte productie krijgt voor dit live-album.

De lange uitvoering van once upon a time in the west is werkelijk fantastisch, lekker veel bombast en creatief vertolkt in deze live set. Knopfler klinkt soms wel lui maar is nooit storend. Gewoon knap gedaan als je dit vergelijkt met de studioversie die trouwens ook erg goed is.

Local Hero perfecte afsluiter; alleen Two Young lovers is Dire Straits onwaardig, hoewel Mel Collins prima meespeelt.

Fantastische live album van Dire Straits , geweldig gitaarspel van Knopfler en Terry is een beest van een drummer , helemaal top.
Dikke 5 sterren van mij

Als ik aan Dire Straits denk hink ik altijd een beetje op twee gedachten. Enerzijds denk ik aan dodelijk saaie liftmuziek en anderzijds denk ik aan de geweldige gitarist Mark Knopfler. Het zal duidelijk zijn welke van de twee gedachten als eerste naar boven komt bij beluistering van deze live cd. Knopfler laat hier wat mij betreft horen tot de beste gitaristen van zijn generatie te horen. Een prachtige vloeiende en subtiele stijl die uit duizenden herkenbaar is. Daarnaast was hij toen nog een geweldige songschrijver.

Hoogtepunten zijn voor mij Once Upon a Time in the West en Sultans of Swing, met beide waanzinnige gitaarsolo's van Knopfler. Dit is hoe Dire Straits moet klinken! De rock 'n roll nummers Two Young Lovers en Solid Rock vallen behoorlijk uit de toon en hadden voor mij gerust weg gelaten mogen worden. Verder is elk nummer raak en geniet ik met volle teugen van Alchemy. Van een slechte productie, die in enkele eerdere berichten wordt aangehaald, hoor ik niks terug. Alle instrumenten zijn prima hoorbaar een er is sprake van een echt live gevoel door het vaak duidelijk (maar niet hinderlijk) aanwezige publiek.

Ik kan me helemaal vinden in je mening. Ik was vanaf het debuut een grote fan van de band, maar langzamerhand vervielen ze inderdaad een beetje in saaie liftmuziek en werd de band te groot. Zowel letterlijk als figuurlijk: de enorme verkoopcijfers hadden een negatieve invloed op de muzikale koers en bij de laatste concerten stonden er geloof ik wel tien muzikanten op het podium.

Desondanks mag ik af en toe graag een plaatje van Dire Straits opzetten, waarbij deze live-dubbelaar tot mijn favorieten behoort. Helaas zijn Two young lovers (een soort B-kantje van de Twisting by the pool E.P.) en Solid rock hier twee skipnummers, maar voor het overige is dit een uitstekende live-plaat met nagenoeg perfecte uitvoeringen van prima nummers zonder dat het steriel wordt. Integendeel, de live-sfeer wordt hier best goed gevangen.
Ik vind het bijzonder dat een perfectionist als Mark Knopfler gewoon op de hoestekst toegeeft dat er hier en daar wat 'occasional stage buzzes' in de opname zijn blijven hangen die er niet in thuishoren. Kennelijk ook geen overdubs als we hem mogen geloven, maar ik vermoed dat er nog wel veel tijd is besteed aan een goede mix van de instrumenten. Want het klinkt allemaal prima.

Ik had de CD al veel langer, maar kwam onlangs de dubbele live-LP in prima staat voor een zacht prijsje tegen. Niet geaarzeld en het valt me nu pas op dat Love over gold niet op de plaatversie staat, maar wel op de CD (hij staat hier dan ook terecht als bonustrack aangemerkt). Gelukkig heb ik daar nog de single van. Ik denk dat ik 'm gewoon maar in de LP-hoes stop...

Dire Straits was zoveel meer dan Mark Knopfler & co. Terry Williams was on fire tijdens dit concert. Deze geweldige cover geeft een mooi inkijkje in zijn drumpartij bij Sultans of Swing: Dire Straits - Sultans of Swing (Alchemy) - Drum Cover - YouTube

Fantastische drummer is het inderdaad. Maar ik vind het wat te overdadig. Hij is echt overal. Maar dat is mijn bescheiden mening. Ik vind de soepele swing van het origineel een stuk fijner, maar ze maken er sowieso meer een steviger nummer van.

Gisteren de dubbel cd weer gekocht. Had een jaar of wat geleden de cd weg gedaan en de lp gekocht. Maar (dubbel) live lp's en ik dat bleek geen al te gelukkig huwelijk. Op cd luistert een live registratie veel lekkerder vind ik. Anyway, gisteren gelijk maar in de cd speler gedaan. Man, wat blijft dit een fijn album! Love over gold er ook weer 'gewoon' tussen. En ja, ook ik wordt altijd een beetje erg happy als ik deze versie van Sultans of swing hoor. Wát een genot!

Dit album brengt mij terug naar een gammele, vervallen keet, waar de platenspeler het enige waardevolle attribuut was. Moed verzamelen, sterke verhalen vertellen en indrinken om later op de avond te verschijnen in de toen hippe tenten, met al even hippe meiden. Als van onze vriendengroep weer eens iemand smoorverliefd was geworden kon Romeo&Juliet van deze plaat niet ontbreken. Het nummer is zeker niet het sterkste nummer ( ga zelf voor 8 of 10) van dit live-album, wel dus diegene met veruit de mooiste herinneringen. Niet vreemd daarom dat ik aan Romeo&Juliet moest denken toen ik het artikel schreef; Bruiloft in de wacht....een heel kort en bekroond verhaal over bruiloften die vanwege het huidige virus noodgedwongen zijn afgelast en hopelijk later alsnog kunnen plaatsvinden. Het artikel/verhaal staat, voor de liefhebbers, op de blog met de titel; rowart.auteursblog.nl ( bijna 10.000 keer bekeken/gelezen ) en is de kers op de taart bij mijn roman De erfenis van Karlijn.

Blij met de hernieuwde aandacht. Als je Solid Rock aan je voorbij laat gaan hou je met Telegraph Road en Going Home een hemels gevoel over, ben 'bang' dat ik morgenvroeg met een hele fijne glimlach wakker ga worden.

Sultans of Swing heeft ook een speciale betekenis voor mij, het was vaak de afsluiter in de kantine van de voetbalclub. Dat is op zich niet bijzonder, wel het gezelschap wat op deze locatie spontaan is ontstaan en dat je plots dansende mensen voor je ogen zag die normaliter de dansvloer zorgvuldig vermijden. Heel lekkere en pakkende versie hier, die met recht Swing in zich draagt.

Heeft er eigenlijk iemand een idee welke tracks van welke datum komen? Ik weet dat Alchemy bestaat uit tracks van 22 en 23 juli 1983 (de laatste twee concerten van de Love over Gold tour), maar ik kwam dit online tegen en het zou me op zich wel verbazen dat het enige verschil een stukje in Solid Rock is:

Ik zag wel dat er op Youtube een bootleg van 23/07 online staat: Dire Straits - Alchemy Live 1983 (bootleg version) - YouTube Binnenkort maar eens een vergelijk proberen te doen, maar ik heb echt geen goed gehoor voor zo'n dingen Dat terzijde, ik vind het altijd zonde dat er geen volledig concert wordt uitgebracht. Nu mis je 3 tracks en als ik Portobello Belle hoor in zijn edited version op de Money for Nothing verzamelaar, dan had ik dat nummer ook graag op de officiële release gehad.

Door het topic de stap genomen om het album zelf aan te schaffen. Thuis bij mijn ouders regelmatig beluisterd, maar ik had nog niet de stap genomen om het album zelf in huis te nemen.

Een goede jaren tachtig productie. De liveregistratie opgenomen in de legendarische Rolling Stones Mobile vrachtwagenstudio. Alhoewel niet alle nummers van de Dire Straits mij kunnen bekoren, hoor ik hier een band in vorm. Het langzame, broeierige en spannende once upon a time in the west, heerlijk hoe uitgerekt en afwijkend het van de studioversie is. Sultans of Swingss allemachtig wat een prachtige spetterende versie. Een versie van een gitaarnummer dat bij iedere gitaarliefhebber in de smaak behoort te vallen, of je nu van hardrock of softrock houdt. De stapsgewijze versnellende opbouw naar de grote finale is om te smullen. Stilzitten is onmogelijk.

Het dubbelalbum is een goede weergave van een jaren tachtig band in vorm. Knopfler laat zijn kunsten om elektisch en akoestisch gitaar horen. De keyboardgeluiden, The War on Drugs weet waar ze hun inspiratie vandaan hebben gehaald. En dan diende het klapstukalbum Brothers in Arms nog gemaakt te worden.

Magistrale versie van Sultans Of Swing inderdaad. En dan te bedenken dat deze versie op Alchemy nog niet eens de beste versie is.

Brothers In Arms een klapstuk album? Mwah met name commercieel gezien denk ik dan.

Geweldige live document van Dire Straits. Mooi dat Once Upon A Time In The West zo'n lange meeslepende uitvoering krijgt, net als Tunnel Of Love. Dire Straits in topvorm, de geluidskwaliteit is ook super.

Mooi live document van de band die op het moment van opname in goede vorm verkeerden.

Vooral de lange versie van "Sultans of Swing" is geweldig. Voor mij nog beter dan de studio versie.

En tunnel of love ...en telegraph Road als andere toppers en de overige nummers op eredivisie niveau.

In 1984 was ik nog niet zo bezig met Dire Straits ( debuutplaat uitgezonderd ).
Deze live plaat eigenlijk structureel links laten liggen tot ik onlangs de dubbel CD voor € 2,00 bij de kringloop zag liggen.
Na ruim 38 jaar na dato kan ik toch wel concluderen dat ik hier een vergissing mee heb gemaakt.
Geweldig gitaarspel van Knopfler en prachtige uitvoeringen van Romeo & Juliet, Sultans Of Swing, Tunnel Of Love & Telegraph Road.
Enkel de rockende Dire Straits is niet aan mij besteed.
Two Young Lovers & Solid Rock vind ik beduidend minder indrukwekkend.

Ik had ook de lp versie van deze live registratie, heb hem van de hand gedaan, en ook de geremasterde cd versie aangeschaft. Blijft en prachtig live album. De studio versie van Once upon a Time in the West kan bij lange na niet tippen aan deze live versie, geweldige uitvoering. Maar ook tunnel of love en telegraph road worden geweldig uitgevoerd, met prachtige solo’s. Dat geld ook voor sultans of swing. Maar vind alles hier goed dus vandaar de volle score. Het latere live album on the night is beduidend minder, en vind ik altijd maar wat mat en tam. Maar hier zitten ze nog vol energie en staan ze te rocken als en malle!

Absoluut niet mee eens. Hij klinkt prima maar ik vind de studio versie echt veel beter qua sound. De live versie wordt hier in een ander veel gejaagder ritme gegoten dat afbreuk doet aan de lekker slome oorspronkelijke versie. Wel geweldig dat toen nog zowel Tunnel Of Love en Telegraph Road werden gespeeld tijdens een concert. Ik was erbij in Ahoy 1983. Wat betreft On The Night ben ik het met je eens, vreselijk duffe plaat. Die concerten in De Kuip in 1992 waren ook behoorlijk slaapverwekkend destijds.

Ooh maar dat mag hoor Running On Empty. Waarschijnlijk komt het ook omdat ik de live versie eerder kon, dan de studio versie. Toen ik later de studio versie leerde kenne vond ik hem wat sloom, later ben ik dat wel meer gaan waarderen. Maar ik ga toch nog liever voor de live versie. Maar smaken verschil. Klopt de Kuip concerten waren saai en waar Knopfler aan het begin van het concert ging staan , daar stond hij aan het eind nog haha. M’n vader had toen 2 kaarten, m’n oudste broer mocht mee ipv ik,( zal wel aan m’n rapport gelegen hebben ) maar waren niet heel enthousiast. Later beelden gezien en de dvd on the night en dezelfde conclusie getrokken.

Ik ben benieuwd: welke beschouw jij als dé definitieve live-versie?

Ga op zoek naar de live CD Swinging Golden Hearts. Live opname van de eerste solotour van Mark Knopfler. Ik vind zijn gitaarsound op Sultans Of Swing op deze opname veel vetter. Zelfde arrangement verder. Check YouTube ook even, staat ie wellicht op.

Alchemy wordt heruitgegeven, geremastered en op 3LP, in de boxset Live 1978-1992 (12 LP/8CD). Hier is de boxset momenteel het goedkoopst:

Live 1978-1992: Dire Straits, Dire Straits: Amazon.fr: CD et Vinyles}

Mooie release, interessante box.

Zal wel de CD set worden, misschien ook de LP set als ik deze tegenkom voor een goede prijs.

Over Amazon FR ben ik niet enthousiast, te veel gezeik mee gehad.

Toevallig net weer prima contact met de klantenservice daar gehad. Truc is om 'vraag in het Engels stellen' aan te klikken. Daar heb ik goede ervaringen mee.

Een andere optie voor de LP of CD boxset is fnac.com

Zelf vind ik Expresso Love toch wel een stuk beter dan Solid Rock. Die twee worden nog wel eens genoemd als mindere goden. Ik had Solid Rock vervangen door Love Over Gold (nu bonustrack).

Overigens, als voormalig bewoner van Italia: het is espresso.