Dire Straits - Communiqué (1979)

Zijn dan ook niet met elkaar te vergelijken. Lady writer vond ik in het begin niks aan en standaard een skipnummer van dit album. Inmiddels weet ik wel beter en heeft het samen met de andere 8 tracks een heerlijke sound.

Prima DS album dat op een of andere manier minder aandacht (bij mij althans) heeft gehad de afgelopen jaren als het overige werk. Onterecht want het luistert na al die jaren nog steeds erg lekker weg. Waren mijn oren in de 70 and 80's wellicht wat teveel gespitst op de hits van de band is met het klimmen der jaren de waardering voor de overige nummers toegenomen. De stem van Mark en zijn gitaarwerk blijft fantastisch. Heerlijk.

Wisselvallig album waar sterke songs worden afgewisseld met mindere broeders, maar toch wel (ruim) voldoende is.

Mijn mening!

Alleen Portobello belle en Angel of mercy vallen wat tegen maar voor het overige zijn de Dire straits hier in topvorm waarbij vooral (natuurlijk) Mark Knopfler met zijn heerlijke gitaarspel de nummers tot grote hoogte voert.De opener Once upon a time in the West,Where do you think you're going? en Single-handed sailor zijn mijn favorieten.

Dit album nog maar eens opgezet. Ik ben er nog steeds niet uit welke ik beter vind: Deze of Love over gold. De sfeer die dit album uitstraalt is echt fantstisch. Zo relaxed zonder door te slaan naar saai. Inderdaad 2 mindere nummers zoals gequote. Die trekken het niveau echt naar beneden. Jammer dan had ik geen dilemma gehad

Love Over Gold heeft duidelijk mijn voorkeur, maar dat heeft wellicht ook te maken met mijn voorkeur voor de wat sferische muziek.
Toch is dit een genietbare plaat, stelt in vergelijking met het debuut ( mijn 2e favo van Dire Straits) ietwat teleur, maar er staan een aantal heel mooie werkjes op.

Snelle en sterke opvolger van weergaloos debuut.
Zonder noemenswaardige stijlverandering.
Veel meer is er dan ook niet over te vertellen eigenlijk.
Lady Writer was het hitje en hoor ik nog steeds graag.
Sterkste nummers zijn verder de opener Once Upon A Time In The West, afsluiter Follow Me Home (zo heerlijk relaxt), Where Do You Think Youre Going en Single-Handed Sailor.
Mindere nummers?
Nee, eigenlijk niet, en toch vind ik hem iets minder dan het debuut.

Op LP en CD.

Hoorde vanochtend Lady writer op Radio 2. Kreeg gelijk zin om het hele album te draaien. Follow me home is zo'n heerlijke afsluiter

Eerst het debuut beluisterd, een magistraal album, en daarna deze plaat. Ben van plan alle Dire Straits albums nog eens te herbeluisteren en eventueel dan een (her)beoordeling te geven.

Dit album lijkt dan wel op muzikaal vlak op het debuut, maar het debuut vond ik op sommige momenten veel straffer en swingender klinken. Hier is het vooral zeer relaxte muziek. En het is niet dat ik dit kan appreciëren maar als de liedjes dan allemaal nog eens in eenzelfde muzikale stijl wordt gespeeld en erg op elkaar gaat lijken dan begin ik stilaan weg te dromen en luister ik hier niet meer naar. Had dus op sommige momenten wat meer pit verwacht.

Wil niet zeggen dat dit album slecht is. Er zijn nummers op dit album echt wel waarderen. Opener en afsluiter zijn bijvoorbeeld ongelooflijk en het kleine hitje Lady Writer en opvolger Angel Of Mercy zijn geweldig... Maar net als heel het album... ze blijven ook geweldig rustig Had dan in dezelfde stijl een swingend nummer a la Sultans Of Swings gemaakt bv.

Toch een 3,5* voor dit album want matig of slecht was het zeker niet. En met dit cijfer kom ik toch aardig dicht bij het gemiddelde van Musicmeter.

Dit tweede album van Dire Straits vind ik bijna even goed als het debuut. Bijna, want als geheel vind ik het album net iets minder origineel en divers dan zijn voorganger. Op sommige nummers kabbelt het net wat meer door dan op zijn voorganger. Bijvoorbeeld op Follow Me Home en Communiqué. Deze nummers duren mij dan ook net iets te lang.

Tja hier begrijp ik niet dat je Follow me home te lang vindt duren. Het is mij zelfs nog iets te kort. Zo'n sterk sfeervol mooie afsluiter van een heel lekker relaxt kwalititief mooi album

Hier hoeft het nog niet zo perfect te klinken, het gitaarspel doet mij soms aan de uitvoeringen van JJ Cale denken.

Persoonlijk vind ik hun debuut album hier voor beter uit de verf komen, wat natuurlijk niet wegneemt dat dit nog steeds een aangenaam albumpje is geworden.
Once upon a Time in the West , News, Where Do You Think You're Going?, Lady Writer & Angel of Mercy zijn heerlijke Dire Straits nummers maar tegelijkertijd vind ik de andere 4 nummers best wel weer vergeet baar en was ik daar niet van onder de indruk.

Zeker wel de moeite waard dus!
3,5*

Hmm ik ook niet toen ik ze een paar keer had gehoord. Maar naar mate het album meer bij mij ingenesteld was, kreeg het twee-luik Singles Handed sailor en Follow me home mij volledig te pakken. Dat zijn groeinummers. Die geven het juiste eind aan dit album

Ik kom maar niet voorbij Once Upon a Time in the West.
Ik heb alle nummers opgezocht op Youtube en ik bleef Once Upon a Time in the West maar herhalen en herhalen.

Morgen maar verder luisteren.

Dan moet je vooral de live versie op Alchemy maar eens luisteren.

Ik heb hem nu bijna helemaal geluisterd.
Ik ben wel positief over het album, dat zeker, maar het is helaas geen Brothers in Arms of Dire Straits.
Zoals gewoonlijk is dit weer een heerlijk albumpje van Knopfler en de rest .
Zuiver geluid, mooie gitaar komt er weer in naar voren, ik vind het alleen wat minder... gevoel(?) hebben dan de andere albums.

Ik twijfel nog tussen 3,5 & 4,0, dat mag Follow Me Home beslissen.

zo....... warme avond.......... 23.04 op de klok en de koptelefoon op. en dan luisteren naar het nummer "follow me home"....

Echte zondagsmuziek voor mij. Zeer relaxed allemaal, genietbaar en luisterbaar. Goede productie ook (geldt voor alle DS albums trouwens).

Wat mij betreft is het godzijdank geen Brothers in Arms. Deze plaat is als geheel echt zoveel beter ...

Maar meteen de volle bak? Hoe dat dan?

Briljante composities, super heldere productie.

Samen met Making Movies de beste Dire Straits plaat.

Ik kan begrijpen dat je dit een betere plaat vindt maar Brothers in Arms ben ik mee opgegroeid & doodgegooid.
Dus mijn voorkeur gaat uit naar Brother in Arms.

Stiekem is Once Upon a Time in the West dan wel mijn favoriete nummer van Dire Straits.

Jarenlang deze band echt niet boeiend gevonden. Maar hier en daar kreeg ik eens een album, en ben het toch gaan luisteren, want van het gitaar spel van meneer Knopfler kan ik wel genieten.

Deze plaat kreeg ik dus ook en viel me helemaal niet tegen! Enige zwakke broeder is de titeltrack eigenlijk, en herinnert me aan waarom ik de D.S. niet zo leuk vond.. de stem van Mark irriteert me. Hij speelt veel beter gitaar dan dat ie zingt, en daar hoor ik dat te goed.

De afsluiter Follow Me Home is heerlijk!!!!!!!!

Verder vind ik dit album echt heel erg ok! Ik weet niet wat er gebeurt, maar blijkbaar heeft dit wat meer tijd nodig gehad.. Heb Love over gold en Brothers in arms ook al, dus ik ga maar eens op zoek naar de volgende

It's a miracle...

Ik vind dit het beste album van Dire Straits.
Hoogtepunten zijn Once upon a Time in the West, News (weinig genoemd hier) en Follow Me Home.
Het titelnummer vind ik het enige minpuntje van dit album
4*

Hé, heb ik nog nooit iets gezegd over deze weergaloze versie van Portobello Belle?
Dire Straits "Portobello Belle" (16 minutes!) 1983-06-22 Paris [AUDIO ONLY] - YouTube

Duurt langer dan een kwartier!

Ook ik had bijna alle albums van Dire Straits vroeger gedraaid of gehoord, maar op één of andere manier dit Communiqué niet. En toen kwam ik 'm in prachtstaat tegen in de 3 euro bak, dus ja: dan leg je 'm op de draaitafel. En wat je dan hoort is helemaal niet verkeerd.
Natuurlijk kende ik het prachtige Once Upon A Time In The West van de live plaat Alchemy, maar News direct daarna gaat vrolijk op dat niveau door. Where Do You Think You're Going is een juweeltje van een nummer, met een mooi rustig begin met fraaie gitaar en daarna een pracht van een versnelling. De titelsong Communiqué zelf is wat minder bijzonder, maar niet onaardig.
Single Lady Writer loopt als een trein en heeft wat van voorganger Sultans of Swing. Angel of Mercy is echt een lekker nummer, met alweer die pracht van een gitaar. En zo verloopt ook side 2 van de LP aangenaam, met een mooie finale met Follow Me Home. Dit is alles bij elkaar een prima album van Dire Straits met veel goede songs.

Deze op vinyl gekocht op de lokale rommelmarkt, voor slechts 2 euro dan nog ook! Koopje toch wel, want dit is een heerlijk Dire Straits album. Geen enkel slecht nummer, ook geen enkel legendarisch nummer maar dat boeit niet. Dit soort plaat kan je altijd opleggen en verveelt niet.