Neil Young - After the Gold Rush (1970)

Ik draaide deze vannacht nog eens en kwam tot de conclusie dat hij minstens nog 3 albums heeft die beter zijn deze. Er staan wel een paar prachtige nummers op deze, maar helaas ook wat zwakkere. Als men moeite met deze heeft, probeer eens On the Beach, absoluut de moeite waard. Zijn stem is ook wat minder 'zeurderig' daarop.

Het album "On the beach" is zeer zeker niet beter dan dit wonderschone album "After the Gold Rush". Dus Musicfreak, welke drie albums van Neil Young je dan wel bedoeld is mij een raadsel Dit album "After the Gold Rush" is samen met "Harvest" en "Unplugged" m.i. het beste wat N.Y. ooit heeft uitgebracht .

Vind jij, er zijn zat mensen die On the Beach beter vinden dan deze. Alsof het ergens geschreven staat dat deze beter is... Maar ik ga niet met jou in discussie, dan kan ik net zo goed tegen een baksteen gaan praten.

Ik dacht toch ècht dat uit jouw woorden te kunnen opmaken . Maar wellicht heb ik het niet helemaal goed gelezen . Tot slot, het spreekwoord luidt: "een ezel stoot zich in 't gemeen niet twee keer aan denzelfde (bak)steen ". Musicfreak, het is goed te weten dat je over zoveel zelfkennis beschikt .

Meer dan alleen een hoogtepunt in het oeuvre van een groot artiest, is het nummer After the Goldrush een wijze les.

“Look at mother nature on the run in the nineteen seventies”

, nou dat is ze nog steeds.
Dit nummer wordt met de dag actueler. Neil Young laat ons hier een apocalyptisch doemscenario horen welk als we niet oppassen zomaar werkelijkheid kan worden.
Wat als we doorgaan met onze vervuiling? Ontkenners van het broeikaseffect: kijkt allen naar buiten, alweer een warmste maand in 300 jaar..

“Well, I dreamed I saw the silver space ships flying in the yellow haze of the sun,
There were children crying and colors flying all around the chosen ones.
All in a dream, all in a dream the loading had begun, flying mother nature's silver seed to a new home in the sun.
Flying mother nature's silver seed to a new home.”

Neil Young zegt het al: op een gegeven moment zullen we om het menselijk ras te laten overleven “de uitverkorenen” in een ruimteschip naar een nieuw huis/planeet moeten brengen, opdat “moeder natuur haar zilveren zaad” overleefd.
Een fenomenaal nummer is het natuurlijk ook nog steeds gewoon, een tekstueel meesterwerk en schitterend kwetsbaar gezongen.
Een nadeel van zo’n goed nummer is dat het de rest van een album kan overschaduwen, zoals ook hier het geval is.

Hoe zit dit album dan in mekaar? Dit album dat begon als een soundtrack voor een gelijknamige film die nooit is uitgebracht.
Zoals op de meeste Neil Young-albums is de opener ijzersterk, mooi gezongen en goed gemusiceerd. Only Love Can Break Your Heart, het schijnt een hit te zijn geweest, maar ik vind het het minste van kant A. Na de fijne rocker Southern Man, met zeer kritische tekst over jawel, de zuidelijke Amerikaan, danwel Redneck, is het altijd lekker bijkomen met Till the Morning Comes. Kant A is en blijft toch wel van grote klasse.

Kant B opent met een nummer van Don Gibson, maar valt niet uit de toon bij de rest van het album. Don’t Let it Bring You Down is nog een topnummer, maar dan is het uit met de pret. Birds en I Believe in You zijn twee ballads die ik uiterst melig vind en de afsluiter is aardig, maar weinig verheffend. When You Dance You Can Really Love is niet meer dan aardig.

Terugkijkend op mijn Neil Young-ontdekkingstoch die in december vorig jaar met dit album begon raad ik de Neil Young leek aan om met dit album, Harvest of Zuma te beginnen. Alle drie vrij toegankelijk en sterk. De houdbaarheid van deze plaat echter.. In vier maanden is mijn waardering gedaald van een bijna-5 naar een net aan-4.

We meten de temperatuur pas 100 jaar. De aarde bestaat al 4,57 miljard jaar. Waarom maken we ons dan ineens druk over een temperatuur verschil van 3 graden? We zitten nu eenmaal tussen 2 ijstijden en dus wordt het warmer, totdat het toppunt bereikt is en dan wordt het weer kouder. Niets om je druk om te maken.

Tussen twee ijstijden liggen enkele 10,000 jaren. 3 graden op 100 jaren is dus wel degelijk significant, dunkt me. Behalve als je een ijstijd binnen 100 jaar niet erg opzienbarend vind, natuurlijk.

Trouwens: Pink Queen, toffe review die blijkbaar inspireert tot nadenken!

Nee hoor niets aan het handje, en roken is ook niet ongezond....

Veel mensen willen gewoon niet weten wat er aan de hand is.

Samen met On the Beach en Harvest vind ik deze bij het allerbeste wat de Canadese bard heeft uitgebracht.
Zéér evenwichtige plaat is dit. Bloedmooie liedjes, zeer breekbaar ook; Dan denk ik vooraal aan pareltjes als Tell Me Why of Only Love Can Break Your Heart.
Till the Morning Comes is ook van hetzelfde caliber.
Southern Man neemt natuurlijk een speciale plaats in.
Eigenlijk staat hier niets ondermaats op, ik vind dit een plaat om heel je leven te koesteren, de skipknop heb je hier absoluut niet nodig.
4.5 sterren voor een bijna volmaakte plaat ! **** 1/2

Ik vind die meerstemmigheid een beetje vervelend, voor de rest is het wel een ok plaat. Maar ik hoor liever Harvest en On the Beach

Er is al veel gezegd over dit album maar nog niet dat hierop ook een 17-jarig mannetje mee doet die, merkwaardig genoeg, de pianopartijen voor zijn rekening neemt en mede de zang verzorgd. De naam? Nils Lofgren! .

Prachtig album! Hoort thuis in het rijtje 'Everybody knows this is nowhere', 'Harvest' en 'Trans'.

Euh... Trans ?

Ik vind Trans lang niet zo slecht als de vakpers destijds wou doen geloven, maar om dat album nou meteen bij zijn beste worpen te rekenen, mij niet gezien.

Neen, als je had geschreven; dit prachtige album hoort thuis in het rijtje Everybody Knows This Is Nowhere, Harvest en On The Beach, dan kon ik je geheel volgen.

Maar dit album blijft natuurlijk een absolute topper dat ik gelijk van 4.5 ster wil opwaarderen naar de volle pot : 5 sterren, want dit is tijdloos mooi.

*****

Ik ken nog een heel mooi album van Neil Young........ "Unplugged" .

'Landing on water' is ook goed.

Goeie plaat die een goede waardering van mij krijgt (4). Inmiddels 'Decade' aangeschaft en via www.mailmydisk.com van de hand gedaan ('This Note For You' en 'Everybody Knows This Is Nowhere' staan ook open) .

Wauw wat is dit een prachtige plaat. Het is echt zo'n plaat die ik regelmatig draai en elke keer weer prachtig vind. Het zijjn echt melodieen die in mijn hoofd blijven rondzingen als de plaat is afgelopen. Ik wil hier echt wel 5 ***** voor geven.

Iedereen heeft zo zijn eigen Neil Young voorkeuren, dit is in ieder geval één van mijn Neil platen. Ingetogen en sober waardoor de plaat alleen maar aan zeggingskracht toeneemt. Persoonlijk vind ik deze samen met Comes a time en Freedom zijn beste!!

Zeer goede plaat. Zeer intiem. Het is alsof de Neil in mijn woonkamer 'After the goldrush' staat te zingen. Zeker beter dan Harvest. Laat ons bij 4 sterren beginnen en zien waar het eindigt.

Dit album is het ultieme antwoord op eenzaamheid. Vooral voor jongens in de puberteit. Ik was er zo een. Te schijterig om meisjes aan te kijken, maar stiekem hevig verliefd. Weltschmerz, hartenzeer! Het draaien van deze plaat bood troost. En niet alleen mij. Oh nee, ik kan er zo zeven, acht uit mijn omgeving opnoemen. Het album vertolkt de stem van de introverte puber - op de drempel van volwassen worden. ,,Everybody is a going out and having fun. I'm a fool for staying home en having none.''

Troostbieder. En dat al ruim drie decennia. Hij huilt zichzelf door Don't Let It Bring You Down heen. Ik weet nog dat mijn broertje mijn slaperkamerdeur lomp dichtgooide omdat hij het niet kon horen. Ik ben vanaf mei 1993 helemaal verslingerd aan dit album. Daarom vijf boordevolle sterren!

Wederom een parel van Neil Young.Teksten en muziek laten inderdaad sporen na van eenzaamheid.Terugkomende thema's in zijn jaren 70 materiaal,maar het zal nooit vervelen of oubollig worden.Daarvoor bezit Young te veel klasse.Geen volle 5 sterren omdat "Till the morning comes" en "Cripple Creek Ferry"mijn inziens te melig zijn."Southern Man" had wat mij betreft nog wel iets langer moge uitvallen,maar blijft evenoed magistaal.

Absoluut één van de betere Neil Young-platen. Uitschieters zijn het titelnummer en vooral "I believe in you".
Enkel "Oh, lonesome me" en "Cripple creek ferry" vind ik minder.
Kortom : 4*

De nieuwste aanschaf in mijn NY-collectie en deze had me bij mijn nekvel vanaf de eerste beluistering: alles wat hij kan op één schijfje => breekbare pianosong met het titelnummer, onstuimige rocker met Southern Man, heerlijke harmoniepop met Tell Me Why, softrock met Don't let it bring you down en country met Oh lonesome me. En het gekke is dat dit gewoon een heel consistente eenvormige plaat is ondanks de uiteenlopende stijlen. Geniaal!

hoe fantastisch is Don't let it bring you down niet...

Samen met Harvest voorlopig mijn favoriete NY plaat. (5*)

Dit is ook mijn favoriete Young-album, tesamen met "Harvest". Maar hij heeft nog veel meer prachtige albums uitgebracht (On the beach, Zuma, Comes a time, Freedom, Unplugged ...).

Ik vind Neil Young op zijn best bij gevoelige en pakkende songs (zijn breekbare stemgeluid leent daar perfect toe) met een sobere begeleiding. Hier staan allemaal parels van songs, waarmee hij zich definitief bij de kop van de singer/songwriters nestelt.

Per vandaag opgenomen in de lijst van 39 beste albums uit de Top 250 met een score van minimaal 4,10 en tenminste 334 stemmen. Zoals een meesterwerk betaamt.

Prachtige plaat. Persoonlijke favorieten zijn Tell Me Why en Birds. Dit is voor mij echt één van die albums die je altijd een prettig gevoel geven, net als bijvoorbeeld Transformer van Lou Reed.

Lekker album, stuk voor stuk sterke nummers die lekker in je hoofd gaan zitten. Ik vind het alleen jammer dat Cripple Creek Ferry niet wat langer is, wat een lekker nummer. Dat zegt al genoeg over de kwaliteit van deze cd denk ik.

Ik vind de fade-outs schokkend kloten.

Wel een goed album.. maar het rockt niet echt. Southern Man dan wel heel erg, maar de rest is me wat rustig. Harvest is bijvoorbeeld ook rustig, maar toch wat meer met gitaar erin.

Vele volwassenen die ik ken vinden dit de beste van Neil Young.. maar zoals ik hierboven las vind ik ook dat Neil betere albums heeft. Inderdaad vind ik On The Beach, Mirror Ball (klinkt misschien gek maar hee ik ben 17 he en hier niet mee opgegroeid), Harvest, Rust Never Sleeps en Comes A Time beter.