Queen - Hot Space (1982)

Ik heb sinds kort de 40th Anniversary box van Queen met alle deluxe cd’s van m’n allerliefste gekregen voor vaderdag met ook het Complete Works boek en daarin staat dat UP wel degelijk voor het album was bedoeld.
Cool Cat stamt van dezelfde sessies.

Vanaf Crazy Little Thing... prefereerde de band losse studio sessies tussen tournees en vakanties door in plaats van het strikt hokken in een studio voor maanden.
Dat verklaart de wat rommelige single/album releases.
De onderlinge verstandhoudingen waren er sinds Jazz ook niet bepaald beter op geworden. Ieder wilde vooral z’n eigen ding doen.

De latere opnamesessies voor HS verliepen overigens rampzalig. De band verbleef in de Musicland studio dat bekend stond vanwege het hoge aantal zelfmoorden (er is zelfs beweerd dat er een vloek op rustte) en de leden (behalve naar het schijnt John) gingen zich te buiten aan drank, drugs en feesten waardoor ze ook op persoonlijk vlak in de problemen geraakten. Bovendien maakte Freddie’s manager (Paul Prenter) er een sport van om hem bij de band vandaan te houden. Al met al geen rooskleurige periode, al lijken Roger en Brian nu vrede te hebben met het album.

Cruciaal hierin is de release van The Works/Radio Ga Ga op de drempel tussen 1983 en 1984 waar zich zowat het epicenter bevindt van het succes van de toonaangevende bands uit die tijd.

Gisteren deze en The Works uit het boxje gehaald, niet om de vergelijk, maar om lekker wat Queen te horen (krijg geen genoeg van dat setje).

Dan hoor je toch duidelijk een contrast.
Een regel uit Machines (van The Works) zegt het eigenlijk heel treffend: ‘In a machine world there ain’t no place for rock ‘n roll’; een tandje terug schakelen, terug naar oudere waardes. In het Complete Works boek staat ook dat de band ‘terug wilde naar wat ze het beste konden’, al ging het niet zonder slag of stoot in de studio.
Hot Space en The Works zijn van huis uit twee tegenpolen, al vind ik de extreme reacties van ‘de fans’ ten opzichte van HS echt zwaar overdreven.
Plak er een andere bandnaam op, zeker uit die tijd, dan was iedereen er positief over. De plaat draagt een molensteen van Queen’s verleden met zich mee.

Niet ter zake, maar ik vind de bonus EP’s leuke toevoegingen, zeker van het debuut en The Miracle.

Ik ben het met je eens kaztor. Ok. de meesten zijn het er wel over eens dat Hot Space niet tot het beste Queen werk behoord.
Maar om dit nu gelijk als vod te beschouwen gaat mij ook wat te ver.
Het was een experimentje en ze hebben het geprobeerd.
Je kunt stellen dat het wellicht niet hun sterkste punt was, maar bijv. Staying Power kreeg live een meer funkrock behandeling en blijft uitstekend overeind.
Ik vind het na al die tijd eigenlijk een vermakelijker album dan The Works.
Dat begint geweldig met Radio Ga Ga, maar zakt dan uiteindelijk wat in door het wat ongemakkelijke karakter van de plaat.
Voorzichtig wat modernere invloeden invoeren, maar tegelijkertijd de fans pleasen met bedenksels die ik al eerder hoorde.

The Works is bovenal The Game deel 2.
Is ook met die insteek gemaakt.

Het bevat enkele geweldige nummers (Keep Passing The Open Windows en ook It’s A Hard Life zijn me vooral positief opgevallen de laatste tijd -ik zal de waardering ook even wat opkrikken-), maar het is het begin van hun ‘gevestigde band’-fase waarin ze vooral vertrouwen op hun eigen formule.

The Game vind ik eigenlijk maar één plaatkant enigzins de moeite waard. Vanaf de obligate synth rock and roller Rock It ( Prime Jive) van Taylor, krijgt de groep het niet echt meer voor elkaar om echt te boeien. Ja, met afsluiter Save Me dan wel, maar dan is het al te laat.
The Works heeft ook een beetje dat euvel, al komt er dan af en toe wat knaps voorbij.
1980 t/m 1986 is bepaald niet hun meest inspirerende periode.

Wat vind je dan van Sail Away Sweet Sister?

Ik vind The Game overigens sterker dan The Works.
Organischer vooral.

Sail Away Sweet Sister is niet slecht, maar voor mij geen favo. Altijd een beetje langs mij heen gegaan die song.

Roger's bijdragen op The Game zijn echt zwak en Don't Try Suicide is een prima boodschap van Freddie, maar erg niemendallerig als song.
Kant 1 gaat nog ( Dragon Attack fantastisch zelfs).
Maar als geheel vrij teleurstellend.

Als produktie wel voorbeeldig. Prima mix van Mack.

Deze plaat zal in 1982 veel fanatieke Queen fans bijna een hartaanval hebben bezorgd. Ik luister hem af en toe wel eens, en vind het echt een super productie. Treffend tijdsbeeld en een uniek Queen album!

klopt ik haakte toen af.....

En kant B? Die moet toch wel minstens die 1* naar een 2,5* of 3* kunnen trekken? Kant B is gewoon rock-Queen. En kom op, Under Pressure? En Life is Real is toch tenminste een sympathiek eerbetoon?

Maar 1* is wel overdreven laag.

vergelijk dit album maar bijvoorbeeld met Shear Heart Attack of Queen II, dan blijft hier zeer weinig van over.

Dat is toch een andere discussie? Jij beoordeelt het album nu in het licht van het gehele bandoeuvre.
Als op zichzelf staand werkje is het zó verschrikkelijk slecht nog niet.

Hot Space verguizen is wel érg 1982 hoor.
Ik heb altijd een zwak gehad voor albums waar de "ware fans" op poepen.

Ik vergelijk deze nooit met Queen II. Ik vergelijk deze een beetje met The Game en The Works, die vind ik afzonderlijk fijner, en vooral The Works vind ik een erg fijne plaat.
Hot Space is een beetje dé Deacon-plaat. Kant A funk/disco van Mercury/Deacon, en Kant B de rock/pop kant van Mercury/May/Taylor en het enige nummer met een bekende andere zanger (tijdens het leven van Freddie), wat ook een unicum is.

Draai ik deze vaak? Nee, ik draai deze niet vaak.

Ik kan er niks aan doen want ik weet dat je graag sterk je mening ventileert (tot op het kwantitatieve af) maar hier heb je wel een heel sterk punt.. .

Ja, ik schrok ook zeker bij het eerste keer beluisteren van dit album (en de snor) maar na 38 jaar ben ik er inmiddels al wel aan gewend. Maar Lachende derde heeft natuurlijk wel een punt dat het 'op zichzelf staande werkje' niet echt zo verschrikkelijk slecht is en dat er best wel wat sterke nummers op staan. En beste Derde, let niet teveel op 'Neal Peart'. Die krijgt soms wat last van wat negatief schriftelijk laxatiegedrag als andere users een positieve mening hebben over een album/periode wat hem niet bevalt. Dan snapt hij niet dat er toch ook mensen zijn die een andere (positieve) smaak kunnen hebben. Dat moet hij dan altijd even laten weten. Hij lijkt wel een Feyenoord supporter.

Ik wijt de invloeden op dit 'werkje' vooral aan een mix van Reinhold Mack, München, Peter Freestone, wat chemisch verruimende en vooral verdovende middelen, 4 Diva's, leren broek en de daar bijbehorende snor. Ach, 1982 hè... Wat stortte er toen allemaal niet in in de muziekwereld..

Ik ook niet, hoewel ik soms ineens zin kan krijgen in kant A, vaak vanuit nostalgische overwegingen.
The Game - hier ook vaak verguisd - vind ik een heerlijk album en The Works is ook al zo'n verrukkelijk eighties-style Queenwerkje.
En uiteraard is hun vroege seventies werk onovertroffen. Neemt niet weg dat ik persoonlijk van mening ben dat de gladdere, commerciëlere variant van hun unieke geluid ook erg goede resultaten heeft opgeleverd.

Queen and David Bowie recorded Cream covers in Under Pressure sessions.

Mooi stukkie. Meteen even naar die ‘Cool Cat’ versie met Bowie gezocht en jawel...:

Queen & David Bowie - Cool Cat( RARE DEMO) - YouTube

Dank je !

Dit album staat bekend als het album dat verguisd wordt door de meeste Queen fans. Nu ben ik niet een echt Queen fan maar in de afgelopen jaren heb ik zo'n beetje de hele Queen studio album collectie aangeschaft dus ook deze. Eerst vond ik deze ongetwijfeld door zijn reputatie ook niet heel sterk. Maar hoe vaker ik hem beluister des te beter ik hem begin te vinden. Het is geen rockplaat maar is meer funk en disco. Wat ik zo goed vind aan deze plaat is de groove. Ik vind hem echt groovy en mijn favoriete nummers zijn 'Dancer', 'Body Language', 'Staying Power' en de rocker 'Put out the fire'. Persoonlijk vind ik dit album prettiger wegluisteren dan bijvoorbeeld 'Queen II'.

Je vergeet Back Chat!

Nice, nooit geweten dat Bowie origineel in dit nummer zat. waarom is ie eruit gehaald????

"Cool Cat", written by Mercury and Deacon, originally featured David Bowie on backing vocals and a few lines of spoken word to a rhythm during the middle eight. According to Mercury in a 1982 TV interview, Bowie was unhappy with the results and requested that his vocals be removed days before its parent album was slated to be released. With the exception of the electric piano (which was played by Mercury), all the instruments are played by Deacon, including drums, guitars, and synths. On the album version, Mercury sings the entire song in falsetto. The alternate take with Bowie's vocals still intact is widely available on various bootleg recordings and surfaces from an early 1982 vinyl Hot Space test pressing from the US. Deacon can be heard using the slap bass technique throughout the track.

Bron : Hot Space - Wikipedia - en.m.wikipedia.org

Het gehele probleem in een notendop samengevat.
Queen mag uiteraard z'n ding doen en de spijtbetuigingen van de leden van de band deden oprecht aan.

Bij een andere artiest kwamen we eerder dit jaar, bij een zeer slecht album, tot de conclusie dat de artiest heel veel volgelingen heeft en dat hij met zijn laatste album besloten had om dit keer een buitengewoon kleine groep van zijn fans aan te spreken. Waardoor, kun je concluderen, elk slecht album van een band of artiest kan worden doorverwezen met de kritiek "nee, niet slecht. Het is gewoon muziek voor een héééééél aparte doelgroep van zijn fans, die hij dit keer óók eens heeft willen bedienen".

De oude fans moeten even slikken, het album ter zijde schuiven, geen kritiek leveren (alleen opbouwende in de zin van: "wat leuk dat hij/zij ook eens aan anderen denkt") en geduldig wachten op het volgende album.

Het is natuurlijk puur wanstaltig om van progressieve rockart over te stappen naar funk/disco maar ieder zijn liefhebberij. Dat de band Queen wanhopig was ten tijde van de opnames, nooit meer zo'n album heeft willen maken, zich schaamden voor het gebodene, neem ik graag ter kennisgeving aan.

Ik ben meer van het uithuilen en opnieuw beginnen. Aldus is ook geschied. Dat de liefhebbers van de disco en de funk, die Queen daarvoor nog nooit hadden zien staan, bij Hot Space plotseling wel de oren hebben gespitst is natuurlijk evident. Even zo vlug zijn ze daarna ook weer afgehaakt. Ieder zijn smaak en Queen heeft in 1982 haar eigen speciale (nog onontgonnen) doelgroep weten te bereiken zullen we maar zeggen.

De enige zinvolle reactie van de oude Queen fans kon inderdaad alleen maar zijn "uithuilen en opnieuw beginnen".

Wanhopig ten tijde van de opnames? En daardoor namen ze een paar “disconummers” op? Right. Volgens mij genoten ze rond de tijd van de opnames vooral stevig van het nachtleven. En gokten ze op continuering van het onverwachte Amerikaanse succes van Another One Bites The Dust.

Ze waren misschien wanhopig toen het geen groot succes bleek te zijn. Dat verklaart dat ze met The Works weer een plaat probeerden te maken die de Queenfans weer wat rustig in hun bolletje zou maken.

May en Taylor zouden zich later wat van Hot Space distantiëren. Beetje onsportief. Toen de plaat net klaar was staken ze nog de loftrompet over Mack, hun Duitse producer. Als Hot Space een hit was geworden, hadden ze nu met Adam Lambert nog steeds Back Chat en Action! (This Day) staan spelen.

Mooi artikel + gegevens + foto’s over/van het concert in de Groenoordhallen in Leiden tijdens The Hot Space tour.

Queen - Hot Space Tour - Leiden 1982

Het is een beschrijving van 25 April. Toch staat er ook het conflict beschreven wat het voorprogramma Bow Wow Wow had met de Queen fans. Volgens mij moet dat 24 april zijn want ik was getuige van de blikjes bier die naar de band werden gegooid. En ik weet nog dat ik de volgende dag (25 april) treurig was dat ik geen kaartje had voor het tweede concert wat de band toen gaf.

Wel bijzonder hoor toen ik al die blikjes echt spuitend door de lucht zag tuimelen richting podium en de zangeres wanhopig wegduikend probeert te zingen.

Dat is me nogal niet een uitspraak!

Hoezo? Deze is toch veel leuker opzetten?

edit: om eerlijk te zijn ben ik helemaal geen Queen album draaier, maar deze heeft naar mijn smaak wel een hoop verfrissende losse nummers. Maar de helft is ook niet het draaien waard helaas.