Adrenaline Mob - Omertá (2012)

Ik heb ze ook op graspop gezien dit weekend, wat een show! Ik zit nu even naar de CD te luisteren en het klinkt allemaal erg lekker, zeker die zanger: Wat een stem, krachtige muziek en een goede gitarist! Met recht een supergroep!

Daar wilde de zanger, Russel Allen, toch niet al te veel over horen Hij noemde het zijn tweede thuisbasis.

Dit wordt overigens steeds beter voor mij. Naar mijn mening is dit totnogtoe de beste metalplaat van 2012. Hopelijk volgt er nog meer werk van deze jongens.

Het slechte (of minder goede) nieuws: inmiddels is Mike Portnoy alweer uit deze band gestapt....
Het goede nieuws: Volgens Allen hadden hij en de gitarist alle nummers geschreven voordat Portnoy überhaupt bij de band kwam, en inmiddels is bekend dat er aan een tweede cd gewerkt wordt welke eind dit jaar uit zou moeten komen!

source: BLABBERMOUTH.NET - ADRENALINE MOB Singer: 'We Don't Wanna Wait Around' For MIKE PORTNOY

Had destijds bij de release wel de EP beluisterd, maar vervolgens het album laten liggen. Dat bleek een grote fout, want dit album vind ik toch een heel pak sterker dan die EP, hoewel dezelfde nummers ook op het album staan. Misschien is de balans nu beter en komen ze nu beter uit de verf? Hoe dan ook, een stampende, groovende rock plaat is het geworden en Russell Allen klonk nog nooit zo gemeen en ruw. Inderdaad vette riffs ook, en ik denk niet dat Portnoy qua drumskills erg gemist gaat worden, want bij Adrenaline Mob houdt hij zich erg in en richt hij zich meer op de groove.

Goh, die Portnoy bouwt wel snel aan een reputatie voor wat betreft bands die graag door willen gaan.

De rol van een drummer wordt m.i. iets te vaak overschat. Zeker met dit soort muziek. Een, ik roep maar wat, Rob Affuso of een Ernst van Ee zou heel gemakkelijk op die kruk kunnen gaan zitten.

Technisch zo ontzettend goed, ben fan van de gitaar, maar ook een hele goeie zanger.

Tijden niet gehoord dit album, tot ik het onlangs uit een tweedehands partijtje plukte.

Ik was bijna vergeten hoe sterk het eerste album van dit gezelschap is. Russel Allen klinkt rauw, fel en krachtig. Waar dat bij Symphony X naar mijn smaak op sommige albums teveel is, past het uitstekend bij de groevende metal van Adrenaline Mob. Ook gitarist Mike Orlando steelt de show met zijn vette riffwerk en solo's. Een beetje over-the-top, maar dat past wel bij dit album. Helaas zijn de albums hierna toch een tandje minder.....

Ook live op Graspop en Bospop stond deze band als een huis.