Cloud Nothings - Attack on Memory (2012)

Mijn album van 2012 samen met Ty Segall - Twins. Wasted days is inderdaad het hoogtepunt van dit album, kort daarop gevolgd door No future/ no past. Geniaal. Liep gisteren in het oude centrum (Boekhorststraat) van Den Haag langs een platenzaak. Loop naar binnen, zie ik Attack on Memory en Twins van Ty op vinyl in de schappen. Meteen ingepikt. Wauw, maar wat een abominable kwaliteit, doet overigens niet aan de muzikale kwaliteiten van het album.

Vooral de eerste twee nummers zijn heel erg goed, dan komen Fall in en Stay useless, die ik beiden zeer irritant vind, en dan gaat het album lekker voort met wat simpel raggen. 3,5*

Stay Useless greep mij ook helemaal niet in het begin. Toen ik de clip echter zag, begreep ik hem op de een of andere manier beter;

YouTube - Cloud Nothings "Stay Useless"

Ik begrijp nog steeds niet wat mensen tegen Fall In hebben, na 2 jaar en meer dan honderd keer luisteren vind ik het nog altijd echt een heerlijk nummer. Dat einde

Het einde van dat nummer is erg goed, maar ik vind het begin nogal 'flauw' aanvoelen na het ijzersterke Wasted Days.

Omdat deze mannen op Guess Who? komen, album toch een nieuwe kans gegeven. Zo'n beetje dezelfde conclusie als destijds; de eerste twee tracks zijn sterk, net als Separation. Daarmee is voor mij de koek op. En dat is te weinig voor een voldoende. Vooral met die stem heb ik het al snel gehad.

Eerste 2 nummers zijn aardig, op basis daarvan het album geluisterd, maar de rest is behoorlijk matig.

Soms klasseer je een plaat al te snel bij het uitkomen.
Bij het verschijnen in 2012 beluisterde ik deze plaat enkele keren, en klasseerde ze als weinig interessant.

In mijn iTunesbibliotheek waren enkele nummers achtergebleven, en ineens botste ik op Stay Useless en ze hadden mijn aandacht.

Met de teksten erbij, wordt het helemaal duidelijk: stevige indie rock doordrenkt met een gevoel van ontevredenheid, gemiste kansen en melancholie.

I thought ... I would ... Be More ... Than this

Heerlijk

Dit is een leuk album wat punk aanvoelt maar het eigenlijk niet helemaal is. Soms een beetje 7zuma7 en queens of the stone age achtig met een vleugje deftones maar de zanger heeft een punk zangstem. Ik ken deze band niet echt dus kan mijn vinger er nog niet echt opleggen wat ik allemaal hoor. Moet zeggen dat ik wel volop geniet, de teksten gaan langs me heen want die zanger is niet echt super duidelijk maar de gehele sound vind ik wel vetjes. 4*

Wasted Days is geweldig, maar van de rest ben ik niet zo onder de indruk. Dat No Future / No Past ook veel lof krijgt, snap ik niet zo goed. De zanger herhaalt de hele tijd hetzelfde en aan het eind doet ie dat wat wilder. Maar oké, als je die melodie goed vindt kan ik er nog inkomen dat je het niet erg vindt dat het de hele tijd zo doorgaat. Maar mij gaat dus het nogal snel vervelen.

Dubbel gevoel hierbij. De sound en spirit spreken me erg aan maar heb problemen met de zang. Het klinkt te vaak niet goed genoeg. Ergens op het forum lees ik een vergelijking met The Pixies. Black Francis kan idd ook schreeuwen maar heeft wel heel wat meer vocale beheersing in huis. Bij Cloud Nothings krijg ik het gevoel dat de zanger vooral aanmoddert, soms zit het erop, maar dikwijls niet.

Een goeie zanger maakt altijd verschil. Jammer.