My Bloody Valentine - Isn't Anything (1988)

Deze zijn inderdaad nog niet uit. Staan al ontzettend lang bij Amazon in het bestand met als status "Binnenkort te verschijnen" maar het komt er maar niet van . Iemand wat meer insider info waarom dit zo lang duurt.

Qua productie doet dit album wel onder voor Loveless, maar qua liedjes vind ik deze stiekem beter dan Loveless. Het is niet allemaal even zuiver, maar die rauwheid brengt in mijn ogen juist veel emoties met zich mee. Ik heb zowel deze als Loveless nu op 4,5* staan, maar ik zie deze eerder de 5*-status bereiken, want hij raakt mij toch meer en is in mijn ogen iets diverser. De grootste uitschieters zijn Lose My Breath, No More Sorry en (When You Wake) You're Still In A Dream.

-EDIT-
Ik zie mij eigenlijk wel genoodzaakt om toch de volle mep voor dit album uit te reiken. Verder was ik nog vergeten om All I Need als misschien wel mijn grootste favoriet te noemen.

Iemand een idee hoe het nu zit met de remasters van dit album en Loveless? Die laatste heb ik al in fysieke vorm, deze wil ik nu ook hebben. Zijn ze al uit of blijft de release eindeloos uitgesteld worden?

Mijn eerste aanraking met My Bloody Valentine, dus eerste maal viel het wat rauw, maar toch vaker opgezet en wat een heerlijke muziek. Benieuwd hoe lang het kan blijven boeien,

Hier ook de 1ste kennismaking met My Bloody Valentine...maar dan wel in 2011 en niet in 1988. Destijds was mijn smaak van muziek toch wat behoudener en toegankelijker. Door onlangs naar een concert te zijn gegaan van A Place to Bury Strangers, waar o.a. als invloed werd aangegeven My Bloody Valentine, alsook New Order en Joy Division, eens nader geluisterd. Het openbaart niet direct zijn schoonheid aan mij....ik vind o.a. de zang wel wat ver naar achter 'gemixed' , maar de muziek klinkt open, niet zwaar of overdadig, maar zelfs transparant en zeker niet gedateerd. Ben benieuwd wat ze nog meer in petto hebben.

Ik kan je mijn avatar van harte aanbevelen. (de EP "you made me realise")
Loveless vind ik ook goed, maar die EP blijft toch wel favoriet.

Neig de laatste tijd toch meer naar deze en You Made Me Realise dan Loveless. Loveless verlagen zit er voorlopig nog niet in. Deze 2 bovengenoemde platen verhogen en wie weet omwisselen (in plaats van Loveless) in mijn top 10 wel.

Dit album verdient wel wat meer aandacht. Ook ik grijp meer naar dit album en de EP compilatie (al vind ik Loveless als album wel beter). Het rauwe element in dit album spreekt me echt aan en je hoort hier een echte band spelen in tegenstelling tot Loveless, wat duidelijk een studio-product is. You Never Should vind ik één van hun beste songs en bij die instrumentale bridge halverwege gaat het dak er helemaal af. Andere hoogtepunten vind ik No More Sorry en All I Need, lekker vaag en de muziek vraagt gewoon om loeihard gespeeld te worden.. Heb alleen moeilijkheden met Feed Me With Your Kiss, ben altijd blij als dat nummer gepasseerd is.

Toch minstens zo goed als Loveless... het varieert nog wel eens welke ik echt de beste vind.
Sowieso beide top 25 allertijden-waardig.

Naar aanleiding van de onlangs uitgebrachte analoge re-issue dan toch maar eens mijn bescheiden mening over dit album poneren.

Tijdens de oorspronkelijke releasedate heb ik deze plaat langs me heen laten gaan. Ik kende de band wel maar achteraf denk ik dat ik dit toen te extreem vond. Nu luisterend denk ik nog steeds dat het een vrij heftige plaat is, zeker ook in vergelijking met Loveless. Isn't anything is in alles iets extremer. Waar Loveless vooral heel consistent is is deze plaat gevarieerder: de harde nummers zijn harder, de zachte nummers zijn zachter en de vervreemdende nummers zijn vervreemder. Kwalitatief zijn ze wel vergelijkbaar.
Op kant A wordt volop geëxperimenteerd met songstructuren, op kant B staan wat meer "recht-toe-rechtaan" rockers die mij allen doen denken aan het oude werk van Dinosaur jr. Daarbij is het lastig te beoordelen wie wie heeft beïnvloed omdat Dinosaur jr. in deze periode opereerde met een gelijksoortig geluid.
Isn't anything is geen makkelijke plaat maar beloning is groot als je de moeite neemt om er een aantal keer doorheen te luisteren. Dan dringen er klanken door die je niet eerder gehoord hebt. Althans da's mijn ervaring.

Over de re-issue: prachtige uitvoering, mooie openklapbare sleeve die van zichzelf al bijna 180 gram is, uitstekende persing en een gratis extra vinyl (exact dezelfde uitvoering, weet niet waarom maar toch altijd lekker als je een reserve plaat in huis hebt

https://pitchfork.com/news/my-bloody-valentine-secretly-released-alternative-cut-of-isnt-anything/

Denk toch niet dat het dezelfde uitvoering is maar dat je één van de gelukkigen bent die de alternative cut erbij heeft gekregen.

Ah, Nice! Ik ga de verschillen zoeken.

Dat was dan een bloody goeie investering, hij is nu al in waarde gestegen

Na een flink aantal klassieke EP's, het volwaardige debuut van MBV. Met alle kenmerken van hun vintage sound. Mooi album.

Dit is een hypnotiserend mooi album met heel bijzondere klanken.

Eigenlijk ook wel echt een groeier. Vroeger luisterde ik veel meer naar Loveless en liet ik dit meer links liggen, maar voor één of andere reden ben ik de laatste tijd veel meer into early MBV sounds dan vroeger, en heb ik continue veel meer zin in eerst de EP's en nu ook dit album, waardoor ik het een stuk beter begin te kennen, en ook hier blijkt dat nummer na nummer valt en fenomenaal is, zelfs tracks als No More Sorry, Sueisfine, Several Girls Galore en I Can See It (But I Can't Feel It) vind ik al echte "klassiekers" in mijn geheugen. Er zijn weinig albums die me beter liggen dan dit.

Potje briljant dit. Ieder nummer heeft wel een wending of kippenvelmoment, het loopt allemaal net niet lekker wat het precies de juiste spontaniteit geeft.

Veel meer dreampop dan Loveless, en minder afgewerkt. Las dat ze deze in zo’n twee weken hebben opgenomen, met weinig slaap. Dat pakt erg goed uit. De opvolger is legendarisch maar het grote songwritingtalent maakt dit ook een topper