Machine Head - Through the Ashes of Empires (2003)

Deze knalde weer eens zoals het debuut album! prima plaat na een paar flinke missers. 4 sterren.

jah idd! met dit album gaan ze weer lekker terug naar het begin van machine head zoals ze horen te zijn! zeer goed album!

Ik moet bekennen dat ik een dergelijk goed album eigenlijk niet meer had verwacht, na het enorm tegenvallende Supercharger. Een zeer sterke comeback.

Ben het volledig mer Hammerhead eens, hun eerste twee platen waren geweldig, maar daarna ging het bult af met supercharger als dieptepunt. Van elke andere band had ik supercharger een goede plaat gevonden, maar van machine head wist ik dat ze veel beter konden, op de een of andere manier wilden ze er persee geen trash riffs in de muziek verwerken, op deze plaat doen ze dat gelukkig wel weer en hoe, wat een beuker. 4.5*

Mooie beukplaat idd 4,5*

Gister de DVD elegies aangeschaft, wat een pracht van een schijf is dat zeg, het laat perfect de energie zien je bij een MH live show voelt/ Wat speeld deze band live ongelofelijk strak zeg, jet geluid is perfect (misschien iets te perfect voor een live show??) De show is opgenomen in de Brixton in London zowieso een van mooiste hallen waar je kunt spelen.

zo jaloers , ik ga deze plaat ook maar is checken

Eigelijk staat 1 nummer van deze plaat slechts tussen mijn mp3's.
Namelijk Imperium! Geweldig nummer.

Ik (als niet-metal-liefhebber) heb dit album ook en ik vind sommige nummers zelfs leuk. Heb er ook een shirt van geloof ik. Imperium heeft natuurlijk een hele mooie opbouw en een nummer als Bite The Bullet kan ik best aanhoren. Luister dit alleen niet zo vaak. 2,5*

Ik zie nu net pas dat ik nog niks had gezegd bij deze 5* plaat. Dit is net als burn my eyes een keiharde knaller! Dit is de echte Machine Head sound. En de vocalen van Robert Flynn klinkt gelukkig nog steeds hetzelfde als in 1994, ik vind hem zelfs 1 van de beste metalzangers die ik ken. In Days turn blue to gray is goed te horen dat er gevoel in het nummer is gegooid en maakt dat ook daardoor het beste nummer van deze plaat.

Tot nu toe het enigste album wat ik heb van Machine Head en kan me niet voorstellen dat de rest tegenvalt.

Maar deze plaat is 5* en niet minder!
en ik zal daarom ook anderen aanschaffen, ben benieuwd

Er zit nogal wat verschil tussen de machine platen vergis je niet hoor een plaat als 'the burning red' is moeilijk te vergelijken met een plaat als deze. en dat zelfde geld voor 'Super Charger'

Hoe kan deze nu in godsnaam een hoger gemiddelde hebben dan het legendarische Burn my eyes !??!

Omdat het een populairdere en (heel objectief gezien) een betere plaat is.

Deze staat nog op minder stemmen, dan Burn My Eyes. Er zullen tot nu toe dus voornamelijk fans gestemd hebben.

De amerikaanse versie bevat nog een extra (geweldig) nummer: Seasons Wither.

Krachtige plaat, alhoewel Machine Head er wel een handje van heeft om hun kruid rap te verschieten.

Na zo'n 5 nummers, vind ik deze cd niet bijster goed meer.
bovendien vind ik de melodieuzere stukken (ieuw....) bij Machine Head nooit zo heel sterk.
Dat komt omdat op dat soort momenten Rob Flynn niet echt oprecht op me overkomen.

Rob Flynn is natuurlijk altijd al een gehaaide toneelspeler geweest;
mensen die hun vanaf de start hebben zien opkomen, moeten dat snappen.
Hij wist altijd net toevallig in te spelen op de op dat moment heersende mode en dat op zo'n gehaaide manier dat hij toch nog trendmaker bleef ipv volger.
Je kunt een hoop over Machine Head zeggen, maar niet dat ze gewoon zichzelf zijn.

Zwarte nagellak in de Korn tijd, Iron Maiden t shirts ten tijde dat de oude helden ineens weer 'in' waren etc, de juiste kleertjes, coupjes,allemaal subtiele gimmicks die zeer zeker van te voren zijn bedacht.
En ook die melodieuze stukken dus, om mijn eigenlijke punt weer op te pakken:

Hij weet dat ze er op commercieel oogpunt op moeten en dus wordt er mijnsinziens maar een niet-gemeend blik met "the pain inside-achtige texten" open getrokken.

Beuken moeten ze en niet mieten, stelletje nichten ; >

ik heb 'm vandaag gekocht, en zonder eerst de tracks te downloaden, ik had echter wel al burn my eyes en dus was ik benieuwd

vond dit nou niet echt beter dan burn my eyes, maar toch wel een goed album, vooral het eerste nr. en Vim vond ik goed

goed album dus, een 4,5* waard wat mij betreft


EDIT: heb burn my eyes nog ff geluisterd, en vind die nog veel beter eigenlijk, dus hier gaat er een halfje vanaf

Ik vond het album ooit erg goed maar toen kwam ik er toch wel achter dat er veel betere metal bestond. Machine Head staat voor mij als een vrij lage band met enkele goede nummers. Ik vind Vim een erg goed nummer en Imperium is wel aardig maar daar houd het toch wel op.

Toch mag je machine head zien als een van de meest invloed rijke en beste live bands van de jaren 90

Ik heb ze nooit live gezien, alleen ze raken me gewoon niet op hun albums. Ik vind ze niet erg slecht ofzo maar gewoon totaal niet indrukwekkend.

zeer zeker.
Machine Head hoorde al gauw thuis in het rijtje Sepultura, Fear Factory, Pantera.

ALtijd een erge grote en zeer invloedrijke band geweest.
Binne gekomen met een explosie (Burn my Eyes), bijna ten onder gegaan door te hip willen zijn (Burning Red) en weer terug geknokt naar de plaats waar ze horen, de top.

Niet dat dat rijtje erg fantastisch is . Het zijn gewoon de mainstream metal bands van de jaren 90 en er zijn veel betere bands dan die in dat rijtje (Pantera is dan wel erg geniaal )

het debuut knalde er zodanig in dat die hele band zich de pleuris schrok en vanaf dat moment ook de weg kwijt was, geforceerd en krampachtig een vervolg ging maken en niets daarna kon nog tippen aan dat debuut

the blackening schijnt weer als vanouds te zijn

ik ben benewd maar verwacht er weinig van

tsja, maar waarom mainstream?
waarschijnlijk toch omdat de meeste mensen hen toch echt als de besten zagen.
en terecht.
Ik zou wel eens willen weten welke bands je beter vind dan bands ala Sepultura in hun top dagen.
Knappe band die bijv. een Pantera ten tijde van Far Beyond Driven naar de kroon kon stijgen.

Wanneer je hun nieuwste album The Blackening luistert hoor je duidelijk dat dit een overgangsalbum is. Men gaat van de wat luchtigere stijl van Supercharger terug naar de roots van Burn My Eyes. Op The Blackening is de stijl geperfectioneerd. Op dit album staan naast een reeks absolute knallers (bijvoorbeeld track 1 t/m 3) helaas ook wat mindere goden, zoals het wat logge Elegy en Days Turn Blue To Gray, songs die pas tegen het einde echt interessant worden. Teveel midtempo en iets te saai qua songstructuur. The Blackening is veel avontuurlijker en bevat betere songs. Neemt niet weg dat dit uiteraard nog steeds een beest van een album is.

wat is Seasons Wither toch een ontzettend strak en vet nummer.
nog steeds wauw!

En waar vind ik dat nummer? In ieder geval niet op dit album

jawel, op sommige versies wel.
het nummer is later opgenomen en is op sommige versies van deze plaat te vinden.

het is bijv ook nr 2 op hun DVD Elegies.

of pindakaas hem anders, want het is het vetste nummer van deze plaat.

Zal eens even op zoek gaan dan..