Queen - The Miracle (1989)

Dat "terug naar de vertrouwde sound" hoorde je destijds bij het uitkomen van de cd vaker, maar ik vind die sound eerlijk gezegd ver te zoeken, helemaal als je een track als The Invisible man hoort. Het niveau van de songs vind ik ook zeer bedroevend.

Onevenwichtig maar toch behoorlijk geïnspireerd album van Queen wat mij betreft, maar het is altijd een genot om Brian May weer te horen(1 van mijn favoriete gitaristen). Een mengeling van pop en rock nummers op dit album.

Niet het beste album van Queen en ook wat onevenwichtig, inderdaad, maar - zoals ik in een eerder bericht vermelde - wel hun beste album in de jaren '80. Queen kan weer stevig rocken en het spetterende gitaarwerk van Brian May komt weer op de voorgrond. De remixen vind ik wel overbodig.

niet het beste queen album maar heeft zekers zijn toppers is alleen niet zo evenwichtig als de vorige of zo sterk als innuendo

Zoals gezegd wat onevenwichtig, maar na een aantal matige albums was en is The Miracle toch een behoorlijke plaat waarop ze teruggingen naar de oude sound. The Miracle is voor mij zoals het bij bijna alle Queen platen is; een aantal hele matige nummers (m.n. Rain Must Fall) maar ook een aantal nummers die zo onwijs sterk zijn (I Want It All, The Miracle) dat ze niveau toch zo omhoog weten te trekken dat het album boven de rest uitstijgt.

Niet het beste werk van Queen, maar mijn mening gaat dankzij een aantal ijzersterke nummers toch meer naar 4* dan naar 3,5*.

Prima opvolger van A kind of Magic. Er wordt weer duidelijk gemusiceerd, zonder overigens oubollig te worden. De leden hebben er ook duidelijk weer zin in. De composities zijn over het algemeen heel goed.

Zo zie je maar, je kunt maar beter een paar jaar wachten en dan weer ijzersterk terugkomen.

De cd is minder stevig dan sommige onderdelen van A kind of magic. Toch rockt het nog behoorlijk en daarom complimenten voor The miracle, I want it all, Breakthru en Was it all worth it.

Ja het is Freddie M en Queen, dus helaas toch ook nog ruimte voor songs als Rain must fall en My baby does me

Onbegrijpelijk, dat er Queen fans zijn die het album niet zien zitten, juist omdat de ingeslagen weg weer onvervalst goed is.

Toch wel een goed Queen album. Het theatrale van de oudere albums is nog niet helemaal terug maar de heren hebben het juiste spoor weer gevonden.

Vanaf deze plaat gaat het weer goed met de heren.

Een moeilijke start, dwz de eerste 4 nummers vind ik niet zo veel aan.

Maar de arena-rocker I Want It All is wel een magnifieke rocker, de album versie is zoveel beter dan de radio/MTV versie.
Breaktrhu, Rain Must Fall en Scandal zijn ook geweldig.
Zelfs het lome My Baby Does Me is leuk.
Maar de klapper is, naar mijn mening, de progrocker Was It All Worh It.

Wow.

Jammer dat de plaat twee onbeduidende rockertjes als start heeft.
Het ge-engageerde Miracle kan me gestolen worden en de Ghostbusters-rip-off Invisble Man zit in de top10 slechtste Queen-nummers (belachelijk hoe de band door het nummer heen wordt geintroduceerd.)

Innuendo trekt deze lijn voort (prog-georienteerde rock) en is zelfs nog beter.

Ah eindelijk weer een goed album (in de breedte) van Queen.

Een paar jaar terug heb ik dit album 4,5* gegeven.
Nog maar eens goed luisteren of hij dit nog steeds waard is.

Wat ik nog wel steeds vind, is dat er 2 pareltjes op staan, namelijk "Scandal" en het weergaloze "Was It Al Worth It".
Van de week kwam ik ineens wat clips over de dood van Freddie tegen op You Tube en van daaruit heb ik weer een aantal clips van dit album bekeken.

Ben hem inmiddels weer aan het beluisteren en deze cd zit voorlopig nog wel weer even in mijn cd-speler

Mee eens. Heerlijk album met een geweldige opener (2luik), goede singles, prima albumtracks en een geweldige afsluiter.

Was It All Worth It was Freddies eerste The Show Must Go On...

Tja smaken verschillen. Ik vind het juist een erg gave hoes, ook mede omdat deze perfect aangeeft dat de band op 1 lijn zat en als één geheel heeft gemusiceerd (alle credits op alle 4 de bandleden).

De hoes heeft Brain May op de computer gemaakt. Kan je nagaan: jaren '80 en computer.
Dat de hoes gelukt is is dus al een mirakel opzich

I Want It All was mijn eerste kennismaking met deze band: ik heb het nummer helemaal stukgedraaid in de lange, hete zomer van 1989. The Miracle (na lang sparen kon ik het album op cassette kopen ) vond ik een fantastisch album. Nu, twintig jaar later, moet ik constateren dat het album nog redelijk overeind staat: het openingsduo, I Want It All (jazeker, nog steeds), Scandal en Was It All Worth It staan ook nu nog als een huis. De rest is op zijn best onderhoudend te noemen, wat maakt dat het album zich toch niet kan meten met het werk uit de jaren zeventig. Toch 3,5 ster - deels uit nostalgische overwegingen.

@Vortex: in mijn cd-boekje (jaja, het cassettebandje uiteindelijk toch vervangen door de cd) staat toch echt dat Richard Gray verantwoordelijk is voor het "album sleeve design". "Based on an idea by Queen" - dat dan weer wel.

Enige zwakke moment vind ik de toevoeging van die verschrikkelijke remix van Invisible man. Verder vind ik dit een heeeeeel lekker album!

en tja,... was it all worth it.. achteraf gezien zegt het zoveel!

Wat ik wel een beetje corny vindt, in The Invisble Man, is de aankondiging van de bandleden door het nummer heen RRRRRRRRRRRRRRoger Taylor, John Deacon John Deacon etc. etc.

De gitaarsolo in dat nummer is trouwens van buitengewonen klasse.

Ja, zoals eerder gepost: Was It All Worth It was Freddies eerste The Show Must Go On...

Vraag me alleen af waarom ze een trompet hebben gekocht.
Ze hebben het nooit gebruikt.

Khashoggi's Ship is tenenkrommend slecht, Queen onwaardig. Neen, hier was de band al echt een pure singlesband, de elpees stelden echt geen zàk meer voor.
Ga voor de albums tot en met Jazz, daarna wordt het huilen met de pet op.
This one sucks dat het erg is. Kut met peren, ondanks de mooie hoes, maar da's pure oogverblinding.

I Want It All vond ik best goed.
Zelfs een van hun betere nummers; terwijl ik bar weinig met Queen heb.
Maar inderdaad een nummer als Breakthrough en The Invisible Man haalt het nivo van dit album weer een stuk omlaag.

Fascinerend... Ik vind dat juist dít album het eerste echt coherente album van ze is in járen.

We hebben het hier wel over de verschrikkelijke jaren tachtig hè. Het decennia waarin zelfs Cash, Dylan en de Stones (om er een paar te noemen) de weg kwijt waren. Echter van Queen vind ik alleen Hot Space slecht. Op The works en A Kind of magic is echt meer dan genoeg kwaliteit te vinden.
De extra tracks op de cd versie van The Miracle hadden voor mij niet gehoeven.

Overigens de albums tot Jazz is behoorlijk 'seventies rock' als je het in een richting zou moeten duwen. Daarna word het meer gelikter en behoorlijk oppeppender om op Innuendo helemaal bombastisch te worden! Dat moet je wel aanstaan natuurlijk.

Wat dacht je van McCartney en Stevie Wonder ...
Vreemde jaren die jaren 80 als je het zo bekijkt,



Helemaal mee eens !

Dit is een beetje zoals de eerste liefde: je vergeet m nooit. Het was het eerste cassette bandje dat ik als 10-jarig meisje na lang sparen helemaal alleen over de toonbank schoof en ik was direct overdonderd door het gitaarwerk van Brian may en de bombast van Freddy Mercury. Avond na avond luchtgitaar spelen op de vloeiende gitaarsolo's van brian en koorsgewijs meezingen, mooie tijd was het en een gateway naar m'n latere passie voor muziek

Ben ik voor het overgrote deel mee eens, maar zelf zie ik A Kind Of Magic niet echt als een alleenstaand album, ik zie het eerder (zoals wel meer mensen) als een officieuze soundtrack voor de Highlander film: alleen de eerste 2 tracks, "Friends Will Be Friends" en "Who Wants To Live Forever" vind ik de moeite waard, de rest is (in mijn ogen) gewoon verspilling van ruimte en mochten er van mij best afgelaten worden.

Verder vind ik The Miracle een prima album, rockt lekker en zelfs de mindere nummers als "The Invisible Man" en "Scandal" vind ik best wel nog goed. De gitaar treed weer wat meer op de voorgrond, de songs zijn meer straight-forward en rocken harder. Alleen jammer dat sommige nummers toch wel een erg "80's sound" over zich hebben, anders had ik het gerust een 4 wil geven, maar dat geeft het toch ook wel een zekere charme in mijn oren.

Prima album, zeker eens luisteren als je een Queenfan bent.

Dan vind ik het toch wat vreemd dat je kant 2 van A Kind Of Magic zo gemakkelijk wegbonjourt. Daarop is toch duidelijk de lijn van dit album te bespeuren.

Inderdaad!

Ik blijf het wel erg jammer vinden dat de in principe sterke cd's als A kind of magic en hier The Miracle altijd twee duidelijk mindere nummers herbergt.

Wat te denken van Rain must fall en My baby does me.

De rest prima en dan dat soort nummers er bij. Bijzonder ook altijd dat die artiesten dat zelf niet horen. Hadden ze gelijk Chinese torture en Hang on in there als oorspronkelijk nummer op The Miracle gekozen en deze twee laten vallen, had ik nog een half sterretje gegeven.

Ik heb gisterenavond nog eens "A Kind Of Magic" opgelegt, was totaal vergeten dat er op de 2de kant ook "Princes Of The Universe" en "Don't Loose Your Head" stonden.. *schaam*

Maar een nummer zoals "Gimme The Prize" hadden ze voor mij echt mogen weglaten hoor.

Rain Must Fall , My Baby Does Me maar ook The Invisble Man zijn vrij zwak .
Ik vind overigens opener The Party een erg popie jopie gehalte hebben . Over de tekst zal ik het maar niet hebben .
Maar daarintegen is het andere spul goed te pruimen .
Een groep die duidelijk een frisse doorstart wilt maken .
Was It All Worth It is de beste rocker sinds tijden , en tevens mijn favoriet op The Miracle .

Ik vind My Baby Does Me wel een lekkere funky r&b softrocker. Goed gezongen door Freddy. Rain Must Fall kan me ook gestolen worden.

Al vind het openingsduo echt het zwakste van de plaat.

Scandal is een heerlijke proppop song, met een lekkere duistere sfeer.

Was It All Worth It en bonustracks Hang On In There sluiten het album heerlijk af. Vooral Was It All Worth It behoort naar mijn mening tot de beste queen nummers. En die eindriff in Hang On In There is echt heerlijk, alsof er een heel ander nummer begint. Zelfde geldt voor Kashoggi's Ship, ook zon monsterriff aan het eind. The Miracle is echt een prachtig nummer die ik pas na vele luisterbeurten begon te waarderen. I Want It All heerlijke solos van May. Ook in Rain Must Fall zit zon heerlijke solo. Freddie: 'Play It Nice & Cool' en dan die solo met die unieke sound die May heeft. Heerlijk. Breakthru is ook zon lekker meezingertje. Beetje chaotisch stukje dit, maar t komt er op neer dat ik dit een onderschat werkje vind!