Billy Corgan - TheFutureEmbrace (2005)

Ja, een afwijking die hij heeft sinds zijn geboorte.

Ik denk toch dat je de bal hier misslaat hoor. Volgens mij was Corgan écht wel de grote man achter de Pumpkins. De twee nummers waar Iha aan meegeschreven heeft op Mellon Collie zijn ook meteen de twee slechtste nummers op de plaat.

Ik wil niet zeggen dat de andere bandleden nooit een inbreng hadden, maar volgens mij zal die toch héél beperkt geweest zijn. Ik denk zelfs dat Billy Corgan Siamese Dream helemaal alleen geschreven én ingespeeld heeft (gitaar bedoel ik dan), maar daar kan ik me vergissen hoor.

Volgens mij is het vat gewoon een beetje af. Hij heeft dan ook op korte tijd ongelofelijk veel geschreven hé. Mellon Collie is inclusief (steengoede) B-kantjes meer dan 50 nummers. Dat is ontzettend veel, dat beseft iedereen wel denk ik... Ik vrees dan ook voor de nieuwe SP die in juli uitkomt...

Ik wil toch nog eens een lans breken voor dit album. Volgens mij één van de meest verguisde albums aller tijden. IK vind dit album heel subtiel, emotioneel klinken. Daar houdt een gemiddeld SP-fan blijkbaar niet van, dat moet van een dik hout zaagt men planken distortion gitaar. Ik koester dit plaatje in m'n eentje, voelt best wel goed eigenlijk.

Precies de 2 elementen die ik hier nu net mis

Echt waar? Strayz is bv toch een bijzonder emotioneel liedje of ben ik nou gek?

Nee hoor: we komen beiden van verschillende planeten denk ik

Even serieus: dat kan toch? Muziek roept bij iedereen verschillende emoties op.
Ik vind dat in een SP nummer als Rocket de emoties er van af spatten: dat giert echt letterlijk door mijn hele lijf dat wil je niet weten. Jij noemt het van dik hout zaagt men planken. Gewoon een andere beleving, meer niet.

Ik denk dat het met beleving te maken heeft, zoals je zegt. SP heeft me nooit getrokken. Jij bent toch wel fan van hun oude werk. Ik hou meer van Adore, zie daar het verschil.
Ik hou meer van ijle sferische gitaren dan de loodzware gitaarrifs van de oude Pumpkins, dus deze plaat is veel meer aan mij besteed.

Misschien had dit album het beter gedaan als de naam van Billy er niet op stond. Pumpkins-fans die hier op af kwamen vonden dit meestal 3 keer niks en dat is een eigen leven gaan leiden. En mensen als jij hadden denk ik door die naam ook geen interesse en ja dan heb je snel een flop te pakken terwijl het misschien meer mensen zou kunnen aanspreken die niks hebben met de Pumpkins oude stijl.

Zo te lezen zou dit zomaar een Corgan-product kunnen zijn dat zelfs ik kan waarderen.. (al vraag ik het me sterk af met zijn stem)

Die stem verandert niet nee. Toch verbaast het me wel dat juist jij als Smith-fan (nee geen Smiths, dat is ook al zo'n verhaal bij jou) zo'n moeite hebt met die stem. Want Robert is ook een zeiksnor eerste klas qua zang en niet altijd aangenaam om naar te luisteren voor velen (hoor ik overigens niet bij).

Wat weer heel wat anders is dan dat hun stemmen op elkaar lijken.. ik vind Corgan echt geforceerd de mist ingaan (zo komt het op me over). Dat gevoel krijg ik niet bij die andere 'Smith'. Ik vind het eerder vreemd dat jij van mening bent dat de door jou genoemde bands allemaal goed gevonden behoren te worden, daarvoor vind ik hun muziek en algeheel geluid toch wel iets te uiteenlopend. Alto is niet altijd meteen gaaf aERo

Je hebt mij nooit horen zeggen dat het goed gevonden behoort te worden. Je hebt mij ook niet zien posten bij dat overschatte topic
Ik snap namelijk wat makkelijker dat mensen iets goed vinden of niet (hoe ik daar zelf ook over denk). Ik schop ook minder hard tegen bands aan als anderen hier doen. Dus die uitspraak mag je voor jezelf houden en mij niet toedichten

Ach, dat discusseren over wat je wel en niet goed vindt gebeurt hier continue.. daarin worden op verscheidene teentjes getrapt van allerlei fans en genre-aanhangers. Ik kan daar verder niet meer zo mee zitten. Ik vind de Smiths hoogstens overschat, wat niet hetzelfde is als 'slecht' overigens. SP vind ik verschrikkelijk, maar dat heb ik al eens uitgebreid uitgelegd op jouw verzoek meen ik Mij zie je verder ook weinig terug bij posts over die bands of hun albums. Dus laten we vooral de mug de mug laten. Ik begrijp dat dit in elk geval geen grungeplaat is geworden? Dat is alvast één factor van ergernis minder voor mij.

Nou Orbit, ik denk dat dit album je juist dan gaat bevallen (net als bij).
De sfeer van deze plaat is een combi van Faith en Head over Heels, twee albums die jij wel weet te waarderen. Het duet tussen Bob en Billy mag er zeker zijn.

Dat zijn alletwee vrijwel maximale score albums bij mij, dus daar zit muziek in!
Ik ga eens wat opsnorren..

Premonition gokt dat je het wat gaat vinden, ik gok van niet. Ik ben oprecht benieuwd of dit beter bevalt dan de Pumpkins.
Het is toch een oordeel uit een andere hoek en dat is wel eens goed.
Laat zeker van je horen orbit!

Ben nu na een dikke twee maanden wel nieuwsgierig, orbit!

Hélemaal mee eens! Echt een mooi, emotioneel en intelligent album!
Raar dat dit zo'n belachelijk laag gemiddelde heeft.
Aan mij (en Premonition) zal het in ieder geval niet liggen: 4 sterren.

Inderdaad....

Dit meesterwerk, wat het is......heeft veel voor mij betekend!!!

De lyrics zijn zoals altijd van Corgan subliem......

Nu begrijp je Zeigeist, tenminste......dit was de aanloop naar...

Vind dit album een beetje Adore-achtig, anders maar.....prachtig!!!

Strayz: I wasn't born to follow......

The Future Embrace

Ik vind dit een geweldig album.
Wat Corgan ook doet, het is altijd subliem.

Het heeft misschien niet de bekende Pumpkins sound maar wat is nu eigenlijk de typische Pumpkins sound ?
Ze lieten met Adore en nummers als Eye and The End Is The Beginning Is The End al zien dat ze ook een heel ander soort nuziek kunnen maken.

5 sterren (dat krikt tenminste het belachelijk lage gemiddelde op).

Weetje wat het is, de meeste mensen bekijken het als de Smashing Pumpkins, maar ik denk dat Billy eens iets anders wou doen, natuurlijk doet hij de Pumpkins platen ook alleen, maar dan met een totaal andere sound. En dit is juist heel silm, want dan hoef je dit dus niet als vervolg op de Machina reeks te zien, maar mij lijkt dat dit niet goed is over gekomen/opgevat is op het publiek.

Ik vind niets mis met deze plaat, iets anders dan de Smashing Pumpkins, maar dat is logisch, want anders was het wel onder de naam Smashing Pumpkins uit gebracht! Niet alle nummers zijn niet even sterk, maar dat geeft ook weer wat afwisseling, echte favorieten heb ik nog niet, daarvoor heb ik nog tekort naar de CD geluisterd! Die volgen dus nog!

Gewoon een leuk, lekker klinkend plaatje 4*

Een aangename verrassing, deze eerste (en tot nog toe enige) soloplaat van Billy Corgan. Mina Loy, To Love Someday en Dia zijn de nummers die er voor mij uitspringen, maar ook in z'n geheel klopt deze plaat.

Ik hou sowieso al van de elektronische kant van de Pumpkins, en op zich staat het geluid van TheFutureEmbrance daarna niet zo erg ver weg van. Ik denk bijvorobeeld aan het grootste deel van Adore, The End Is The Beginning Is The End, en nog meer The Beginning Is The End Is The Beginning .

Volgens mij komt het bij BC solo erop aan om geen SP verwachtingen te hebben en het gewoon in te nemen zoals het is. Al is het logisch dat alles wat Corgan doet (zie ook Zwan) met zijn SP-werk zal vergeleken wordt.

Inmiddels is zijn 'nieuwe album 'AEGEA' te vinden. Er zijn slechts 250 exemplaren van verkocht en er gaat nu een nieuwe lading van 250 verkocht worden.
Als ik dit clipje zo hoor neem ik niet eens de moeite het hele album te beluisteren.

AEGEA BY WPC: #3 - YouTube