Iron Maiden - Somewhere in Time (1986)

Mijn meningen zijn verdeeld over dit album, Somewhere In Time en Wasted Years zijn prachtige nummers, maar nummers zoals Alexander The Great en Deja Vu zijn gewoon verschrikkelijk.

Ook bij Brave New World heb ik deze gevoelens, en ik blijf het raar vinden. De ene keer maken ze een paar gigantische hits op een album en tegelijkertijd afgrijselijke.

Ik heb hem laatst weer eens opgezet en ik begrijp waarom ik daar bijna geen moeite mee heb: volgens mee is Bruce op dit album het best bij stem. Man, wat is het heerlijk om te horen hoe hij nummers als "Somewhere In Time" en "Stranger In A Strange Land" zingt! Dit compenseert naar mijn mening wel dat sommige nummers mischien net wat minder zijn.
Wat kan een herluisterbeurt soms verfrissend zijn, zeg

Prachtig album, voor mij na Powerslave de beste Maiden plaat. De melodische stem van Bruce past perfect bij de gitaren en doordat de nummers ook met keyboard zijn aangevuld klinkt het allemaal nog een stuk leuker, en beter.
Persoonlijke favorieten zijn Caught Somewhere in Time en Wasted Years, hoewel de rest van de nummers ook formidabel zijn.
Ongetwijfeld 5* waard.

Dat je een aantal Maiden nrs minder vindt kan ik me voorstellen, maar verschrikkelijk??? Zo enorm afwijkend zijn die nrs nou toch ook weer niet?

T blijft duidelijk Maiden, en dat is altijd leuk, hoewel sommige nrs net ietsje briljanter zijn dan anderen zeg maar

goed album 1 van de zoveel goede albums van maiden

ik vind het een leker album, eigenlijk geen een zwak nummer, waar ik wel aan moest wennen waren de keyboards en daarbij het gladde geluid

had wat mij betrefd wat grover mogen klinken, maar misschien maakt dat gladde deze plaat juist zo lekker

Ik heb 'em al een paar keer geluisterd en vind dit een aardig goede plaat. De gitaren zijn werkelijk prachtig, maar soms vind ik de nummers te soft. Maar toch 4*

Voor mij het beste maiden album. Ook vind ik dat Adrian Smith hier ook zijn beste solo's op speelt.

Naar mijn mening het beste album van maiden na the number of the beast . Ik geef 4*

Maar is dit hun enige album waarin ze keyboards gebruiken ???

neen, dat deden ze ook op zo ongeveer alle navolgende albums...

Ik heb dit album vele luisterbeurten gegunt, maar ik vind dit niet zo'n geweldig album uit de Bruce Dickinson-periode. Dit album weet mij op de een of andere manier minder te boeien dan de andere Iron Maiden albums uit de Bruce Dickinson-periode. Komt waarschijnlijk omdat ik een paar tracks van dit album iets te lang vind duren. Toch nog 3,5 ster, omdat Wasted Years, het titelnummer, en Alexander The Great toch nog geweldige nummers zijn. Ook is de zang van Bruce op dit album zéér goed.

Onlangs herbeluisterd en dat kost een half punt. Dit transitiealbum kent toch wel een aantal momenten van duidelijke verzwakking.

Heerlijk album

Ik vind het ook een erg goed album de nummers klinken wat glad maar ik stoor me er niet aan, ik zie het een beetje als als Iron Maiden's versie van Back to the Future.
De beste nummers vind ik, The Loneliness of the Long Distance Runner, Alexander the Great, Caught Somewhere in Time en De Ja Vu.
Het enige nummer waar ik me een beetje aan stoor is Heaven Can Wait. Ik vindt het zo iritant klinken als hij een paar keer achter elkaar Heaven can waaaiiiIIIiit blijft zingen. verder vind ik het een erg lekker album 4* meer dan waard.

Dit is zonder twijfel de allerbeste plaat dat IM ooit gemaakt heeft!!!
Het enige minpuntje is deja - vu, maar dat heb ik eveneens met can I play with madness van Seventh son of a seventh son.

Dikke 5*

Echt heel erg goed is dit album het klinkt zuiver en pakkend!

Weer een groots album van Maiden. Lekker puur!!!

Weeral een degelijke maiden plaat zonder meer, maar ik ben volgens mij toch een van de weinigen die dit album niet in zijn top 5 van iron maiden albums heeft staan en hij zal er ook nooit inkomen...forgive me

Zeker een goed album. Alleen mijn versie heeft een andere hoes

ben ik het helemaal mee eens! zeker wel een goed album, maar behoord zeker niet tot de maiden-top...

Hoe ziet die eruit dan? Dit album is alleen al goed vanwege déze cover.

snap niet dat ze daar een andere versie van maken nee. zelf heb ik hem in LP vorm, dan is ie helemaal fantastisch!

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/fi/thumb/6/69/Iron_Maiden_Somewhere_in_time.jpg/250px-Iron_Maiden_Somewhere_in_time.jpg

Andere kleur

Ijzersterk album,geen één minder nummer of het zou Heaven Can Wait moeten zijn.Eigelijk is hier gewoon niets negatiefs over te zeggen.

Één van Maiden's beste LP's, met een iets cleaner geluid.
Ze begonnen hier toch al iets commerciëler te klinken (niet negatief bedoeld).

Komt door het gebruik van gitaar synthesizers (als ik het goed vertaal uit het engels).

Het is idd een heel ander geluid dan de voorgaande albums. Of dat perse commercieler is weet ik niet, dat vind ik persoonlijk wel meevallen, maar ik denk inderdaad wel dat een beginnende Maiden-luisteraar (en niet echt een metalfan) dit album of Seventh Son wat toegankelijker zal vinden dan zijn voorgangers...

Over het algemeen ben ik het wel eens dat dit album samen met SSoaSS het meest toegankelijke maiden-album is. Maar dat ligt volgens mij toch meer aan de catchy refreinen dan aan de gitaarsynthesizers. Het gebruik hiervan kun je het best merken bij de intro bij Caugh Somewhere In Time en dat vind ik nou niet bepaald soft klinken. En de riff van Sea of Madness moet - op die van Montségur na - toch wel de hardste zijn die Maiden ooit heeft gemaakt. Op SSoaSS gebruiken ze echte synthesizers, dus daar vind ik het gebruik ervan wel meedragen aan de toegankelijkheid van het album.

Ik zal dit meesterwerkje dan toch maar is overlopen, want dat is het zeker waard.
De cd begint erg sterk met Caught Somewhere in Time,je zou kunnen zeggen dat het twee refreinen heeft *haalt tekstboekje bij zich*.

1.Time is always on my side
Time is always on my side

2.Caught somewhere in time(3x)

Verandert niks aan het nummer,heerlijke nr..
Het bekende Wasted Years dat daarna komt is ook weer goed.Toen ik het voor het eerst hoorde vond 'k de intro nogal raar,maar nu vind ik het super(ook de eerste van single, van dit album uiterraard).
Sea of Mandess begint direkt met harde drums en gitaren.In het midden is er dan weer een wat zachter stukje.Heaven Can wait is ook weer goed,het refrein is wat tegenvallend,maar de intro en het middenstuk zijn geniaal.Het daaropvolgende The Loneliness of the Long Distance Runner is ook top met een prachtige solo.De tweede single Starnger in a Strange Land is ietswat zachter,maar het refrein is dan weer lekker vettig.
De Ja Vu (goed nummer) wordt al snel vergeten door het laatste en gelijk ook beste: Alexander the Great is een nummer met prachtige opbouw en de beste solo van heel de plaat.Ik ben trouwens één van de weinigen die deze beter vind als Seventh Son....

De volle 5 van mij .

Ik meen dat je dan Eddie aan je zijde hebt