Manfred Mann's Earth Band - Watch (1978)

Wat ik net schreef bij "To the world of the future" van Earth & Fire geldt ook voor deze plaat. Ik heb echt stad en land afgelopen om deze plaat als cd in handen te krijgen. De LP staat ook ergens in een koffer op zolder, helaas is m'n pickup al jaren geleden overleden Na heel lang wachten heb ik 'm nu kunnen lenen bij de Centrale Bieb. Ik heb dan wel niet het origineel maar eindelijk heb ik dan wel een kopietje van deze wereldplaat op cd.

Dat begrijp ik niet dat stad en land. Hier kan je de cd al jaren bestellen. http://www.themusicsafe.com/id/2/02164471/

Ach je ziet wel eens wat over het hoofd, maar op zich is het terecht om hier stad en land voor af te kammen, een prachtige cd met twee geweldige livetracks, waarop voor die tijd heerlijk met synthesizers wordt geklooid!

@ Hans Brouwer: reanimeren die pick-up, of koop een nieuwe, haal die koffer van zolder en platen draaien, potdomme

'k Zal zien dat ik ergens een naald voor m'n Dual op de kop kan tikken

Er is een verzameldubbel-CD (Arcade) met een zeer compleet overzicht van de Earth band. Deze kwam ik per ongeluk in een uitverkoopbak tegen. Dat scheelt alweer een pick-up naald.

Lucky you . Het zij je gegund hoor Flipper. Zeker na al dat moois wat je over Deep Purple schreef

Groeten, Hans

Graag gedaan,

Nu maak ik nog niet zo lang gebruik van MusicMeter en probeer de schade in te halen, maar hoe weet jij nu dat ik hier gereageerd heb. Ga jij alle albums af??

Groet, Flipper

Goede morgen Flipper,

Ik kijk vrijwel dagelijks even naar de Updates. Als er iets wordt geschreven over een band of album waar ik wat mee heb (Coldplay of Blof bijvoorbeeld ) dan open ik het bericht en lees het. Soms reageer ik wel maar soms ook niet. Tja en met sommige MuMe 'ers die redelijk gelijk gestemd zijn krijg je toch een bepaalde band Ja, beste Flipper en jij hoort ook tot die gelukkigen, maar dat komt natuurlijk omdat je je zo lovend over Deep Purple hebt uitgelaten .
En als ik graag zie dat een MuMe 'er reageert op een bericht bij een bepaald album, dan stuur ik even een persoonlijk berichtje.

Ik ben zelf een MuMe 'er sinds november 2005. Ik ben helemaal verslaafd aan deze site. Het is zo leuk om van gedachten te wisselen met medestanders of om af en toe eens een prikkelende opmerking te plaatsten. Er zijn trouwens MuMe 'ers die zich hier aan storen, nee ik noem geen namen

Maar we hebben het hier over Watch van Manfred Mann. Ik ken niet zoveel albums van Manfred maar dit album vind ik echt helemaal geweldig.

Met vriendelijke groet, Hans

Hans,

Bedankt voor de info.

Langs die weg had ik het nog niet geprobeerd. Ik was al druk genoeg om al mijn favoriete albums van commentaar te voorzien, maar dat had je denk ik al in de gaten.

Terug naar Manfred Mann, naar mijn bescheiden mening is 'Nightingales and Bombers' hun artistieke hoogtepunt.
Naast de genoemde 2-CD Best of, moest ik die op CD hebben. Watch en de rest van de 70-er jaren heb ik allemaal op LP. Soms heb ik nog zo'n nostalgisch LP-avondje, waarbij elke kras je weer bekend in de oren klink. Mijn kinderen zitten me dan ongelovig aan te staren.

Nogmaals bedankt

Mij te poppy vergeleken met het briljante Nightingales and Bombers.

ik had vroeger hier de lp van en volgens mij vond ik california een mooi nummer, zeker 25 jaar niet meer gehoord.
ik ben eigelijk wel benieuwd of ik het nu nog steeds mooi vind.

mighty queen en davy`s on ...... zijn natuurlijk goed.

De live tracks Mighty Quinn en Davy's On The Road Again zijn opgenomen tijdens Pinkpop '77 in Landgraaf. Ik weet nog goed dat dit bij de Vara op het voormalige Hilversum 3 te beluisteren was en dat Mann voor deze toegiften het publiek iets te lang liet wachten omdat hij volgens een van de commentatoren al niet meer een van de jongsten was......

deze vind ik iets minder en dat komt door de voor mij overbodige registratie van ' mighty quinn '

davey is subliem , trouwens de rest van het album ook

heb ook die arcade dubbel verzamelaar en werkelijk 2 x 70 minuten manfred mann ' earth band , schitterend opgenomen en al het beste staat er op , voor een zeer matig prijsje dan nog ook .

Ik heb onlangs deze opnamen nogmaals beluisterd, de uitgezonden setlist bestond uit:

The Road To Babylon
Spirit In The Night
Instrumental
Blinded By The Light
Mighty Quinn

In dat instrumentale stukje was ook een drumsolo. Weet iemand de werkelijke tracknaam?

Daar ga ik eens onderzoek naar doen. Overigens moet ik mij corrigeren. Pinkpop 77 was natuurlijk niet in Landgraaf maar in Geleen en werd niet uitgezonden door de Vara maar door de KRO. Father Of Night, Father Of Day hoorde trouwens ook bij de setlist maar is waarschijnlijk niet uitgezonden destijds. Ik herinner me dat iig niet meer.

Manfred Mann's Earth Band; in de jaren 70 veel gedraaid.
Na Nightingales & Bombers werd het wel wat meer mainstream, maar deze kan er nog zeer goed mee door.

@Janice : N & B tijd niet gespeeld, maar staat daar geen drumsolo op ?

Nee niet echt als ik zo vrij mag zijn. Het zou misschien ''Waiter There's A Yawn In My Ear'' van TRS geweest kunnen zijn. Bij uitstek een nummer dat zich leent voor een drumsolo on stage. Maar zeker weet ik dat ziet, ik ben er wel nieuwsgierig naar.

Enigszins 'mellow' vervolg op The Roaring silence. Lange tijd vond ik Watch beter dan TRS, inmiddels is dat weer omgedraaid.

Met mellow bedoel ik meer uitgesponnen, melodieuzer en softer. Met twee live nummers, omdat er blijkbaar te weinig studio-materiaal lag. Niet de minste live nummers overigens, ik heb Mighty Quinn uitgeroepen tot beste nummer van de cd.

Het enigszins jazzy middenstuk roept herinneringen op aan de periode Nighingales and bombers.

Live weet Mann de nummers altijd wat extra te geven (cd Budapest nog altijd één van mijn favoriete live cd's), uiteindelijk is er toch ook de (wat kortere) studio versie van Davys on the road again opgenomen. Maar die had dus blijkbaar niet de voorkeur.

Ik wist niet dat die live nummers in Nederland waren opgenomen, trouwens. Grappig detail.

Martha's madman is dan het beste studio-nummer van de cd imo, het heeft in ieder geval nog wat vuurwerk in de benen.

ook de hoes mag er wezen , zeer mooi en ook nu te verkrijgen met 4 bonus tracks , maar die vullen niet veel aan bij de cd

Ik verwachtte veel toen ik deze plaat weer eens ging beluisteren. In mijn herinnering was het een voortzetting van de sterkere kanten van The Roaring Silence, maar werd ik me daar even teleurgesteld. Watch bouwt juist door op de eerste drie nummers van TRS, en dan juist dus het softere gedeelte.

Ze weten geen slechte nummers op te nemen, maar Drowning On Dry Land/Fish Soup of California vind ik toch onder de maat voor een band die Starbird of This Side of Paradise heeft opgenomen. Circles en Chicago Institute zijn dan leuke nummers, maar die maken een plaat niet tot wat het is.

De pluskant van Watch is dan "deel 2". De live nummers zijn uitstekend, vooral Mighty Quinn, met geweldige improvisaties in de tussenstukken. En dan is Martha's Madman het enige nummer met een beetje ballen.

Kortom, Watch is soft; een aardige plaat, maar niet geweldig.

Een andere versie van de Earthband dan die met Mick Rogers. Deze line-up maakte twee platen (alleen de bassist verschilt)...

Dave Flett speelt hier de leadgitaar en Christopher Thompson doet de leadzang. Wat meer hardrock gerorienteerde muziek oplevert dan het spacey/proggy van de Mick Rogers-tijd...

De solo's (wat mij betreft) van Dave in California en Fish Soup zijn waanzinnig mooi...

Het mag mij allemaal prima smaken... De band heeft een aantal hits (Davey's on the Road Again, Blinded by the Light)...

Elk nummer op deze plaat is wat mij betreft een knaller... Zelfs de twee live-tracks...

Eigenlijk 1 van de weinige albums van MMEB die ik ken , dus veel vergelijkingsmateriaal heb ik niet . IK vind dit wel een sfeervolle plaat die ook heel constant is in zijn kwaliteit .
Davey's en Mighty Quinn zijn sterke bewerkingen van respectievelijk Springsteen en Dylan .
Goede liveuitvoeringen en Chris Thompson is toch wel de beste zanger die de band ooit had . Zeer typerend stemgeluid .
Verder erg fraai California en Martha's Madman , wat mij betreft 2 classics . Lekker zweverig en een mooi verloop .
Kortom , aan Watch mankeert eigenlijk niet zo veel .

Toch gaat het mij wat te veel de popkant op. Maar daar hadden meer progbands last van in de loop van eind jaren 70. De tweede helft maakt inderdaad alles weer goed.

Ik vind dat niet echt een bezwaar hoor . Manfred Mann komt hier goed mee weg . Ik vind het sterke melodieuze liedjes , en laat het dan pop zijn .
Een band als Camel ging ook die kant op , en die deden het een stuk minder goed . Een plaat als Breathless bijvoorbeeld , erg slappe hap op een aantal kleine uitzonderingen na .

Och, ik vind Breathless anders helemaal niet slecht maar inderdaad een ander soort Camel (Caravan invloeden) dan daarvoor het geval was en de laatste waarmee Peter Bardens zich kon verenigen als ik het wel heb. Ik zie eigenlijk een tendens dat een aantal bands uit die tijd uitgeëxperimenteerd raken, daarna toegankelijker worden en de laatste jaren juist weer gaan teruggrijpen naar de ''progtijd''. Een merkwaardige doch opvallende ontwikkeling. Daarbij blijft het toch altijd de moeite waard wat geproduceerd wordt al was het maar om de vakkundigheid en de ruime ervaring. MM zat er altijd zo'n beetje tussenin vind ik dus op Watch loopt het gelukkig nog niet zo heel erg uit de hand.

Nee , het is geen band van het hele grote gebaar zoals E.L.P en Yes . De proginvloeden zaten er wel in , maar niet zo zeer in al te ingewikkelde muzikale patronen . Ik heb MMEB altijd meer gezien als een melodieuze rock band met symfo invloeden .

In dat geval wil ik je de twee voorgangers van Watch, respectievelijk Nightingales and Bombers [1975] en The Roaring Silence [1976] even aanraden. Dat zal MMEB in jouw ogen vast naar een volwaardige progband doen promoveren.

Die gitaarsolo's in Fish Soup en Chicago Institute zijn wel erg lekker!

Nog maar eens beluisterd. Ik vond het toen een behoorlijke tegenvaller en dat vind ik nog steeds. Davy's en Mighty Quinn trekken het gemiddelde iets omhoog. De overige nummers zijn 3 x niks en van een nummer als Circles krijg ik de kriebels. Halfje eraf.

ik vind dit wel een lekker wegluisterend album. Nou ben ik nogal een fan van Davy's on the Road Again en hoor ik Mighty Quinn ook graag voorbijkomen. Maar de overige nummers zijn ook OK. Op 54 in de Oor jaarlijst 1978 en van mij 3,5*.