The Who - Odds & Sods (1974)

Deze plaat kan lang niet tippen aan voorganger Quadrophenia, maar is, op zn tijd, toch wel de moeite waard denk ik. Met "Long Live Rock" als het beste nummer, gok ik.

Aangezien ik nu in mijn Who-periode verkeer heb ik de moeite genomen dit album ook eens een kans te geven.
Ik ben het met pauljojo eens dat dit album het lang niet haalt bij Quadrophenia of de meesterwerken daarvoor.
Toch staan er goede nummers op.
Summertime Blues vind ik vooral lekker.

Een 4* zal geen kwaad kunnen.

Dit is een verzamelaar die voorheen een heel andere tracklist had. Tenminste volgens deze link:

http://en.wikipedia.org/wiki/Odds_and_Sods

Leer ik nog eens wat. Vele malen dank avdj.

een plaat waar vooral john enthwistle ( rip ) mee bezig was om hem samen te stellen via llerhande overschotjes van the who die nooit de voorgaande lp's gehaald hadden , maar er staan heel mooie nummers op vooral : pure & easy , long live rock , een outtake van het epos quadrophenia , en the naked eye , koop wel de nieuwe geremasterde versie met tal aan bonustracks

Inderdaad , een allegaartje van nummers die het niet gehaald hadden op andere platen. Vooral Under my tumb valt op, speciaal als steun voor Jagger en co toen ze zwaar weer hadden in de USA vanwege drugs.

Helaas heb ik hier alleen de 11 tracks-versie van.
Er staan toch een aantal overblijfsels op die heel goed op een regulier Who-album gepast zouden kunnen hebben. Ik noem 'Now I'm a farmer', 'Put the money down', 'Too much of anything', 'Pure and easy', 'Faith in something bigger', 'Naked eye' en 'Long live rock'. De rest is ook wel leuk, maar valt voor mijn gehoor een beetje buiten de boot. Het oudste nummer is 'I'm the face' uit 1964, hun eerste single als The High Numbers. De versie van 'Little Billy gaat op mijn CD ietsje te snel. Op de 4 CD-box 'Thirty years of maximum R&B heb ik 'm wel in het goede tempo staan.
Voor een compilatie met overblijfsels verkocht dit album toch wel goed.

Afgelopen maanden zitten er veelvuldig Who CD's in mijn stereo. Na de aanschaf van de box set ontbraken er nog de nodige nummers in mijn collectie. Odds & Sods bevatten rarities over de periode 1964-1974 en is zowel in de VS als Engeland vrij goed verkocht.

Hoewel veel nummers tegenwoordig op de aangevulde reguliere albums te vinden zijn heb ik een hele goede aankoop gedaan. Er staan tal van sterke tracks op waarover je verbaasd dat ze op de plank zijn blijven liggen. Ik noem Pure and Easy, Too Much of Anything, Long Live Rock en Little Billy. Water kan mij als één van de weinige 'probeersels' weinig bekoren. 4*

Wat mooi is aan de voorkant van het album is dat ze allemaal een helm hadden met ook een naam er in t klein op. Als je goede ogen hebt zie je t en dan zie je ook dat Townshend en Daltrey op elkaars plaats staan.

Omdat hun eigen helmen niet pasten, hebben PT en RD omgewisseld. Oorspronkelijk was het niet de bedoeling dat de hoesfoto verscheurd zou zijn. RD zag de foto op tafel liggen, en was niet tevreden met het resultaat. Hij verscheurde de foto en riep: "Call it a bunch of odds 'n sods". En zo geschiedde...

Erg goede plaat. Enkele terugkerende nummers maar dan wel andere versies
Ook een rock versie van love aint for keeping!

Opvallend sterke, als een geheel klinkende verzamelaar dat helemaal in deze fase van de band past (1974).
De 60's-nummers klinken zodanig dat ze naadloos tussen de Who's Next-restantjes passen.

Ik heb overigens de oude cd-versie.

Waarom staat dit bij reguliere albums vraag ik me af. Dit is een album met outtakes en rarities en valt dus volgens mij onder verzamelaars.

Verder niet echt heel erg een toppertje in mijn beleving, kon mij nooit zo pakken. Sterke nummers als Too Much of Anything en Naked Eye zijn naar mijn idee als betere uitvoeringen te vinden tussen de bonusnummers op Who's Next.

Maar actie dus.

De gehele Who discografie kan ik wel dromen en dit hoort echt niet tussen reguliere albums als de officiële opvolger van Quadrophenia te staan.

Kan echt niet.

Helemaal mee eens
Geen officeel album is altijd een verzamel!

Heb de correctie inmiddels verstuurd. Want dat is mogelijk inderdaad.

Nou maar hopen dat het snel aangepast wordt want heb er niet van kunnen slapen.

Mooie verzamelaar met voormalig onuitgebracht en moeilijk te vinden materiaal. Persoonlijk heb ik de CD aangeschaft omdat er een behoorlijk aantal outtakes op staan van het 'Lifehouse/Who's Next' en het niet uitgebrachte vervolgalbum.
Heb mijn LP omgeruild voor de CD met de 12 bonus tracks. Geen spijt van gehad want ook daaronder zaten weer de nodige outtakes uit de periode 1971-1972.

Dit is een fantastische compilatie. Ze hadden beter de meeste nummers op de reguliere albums kunnen zetten. Ik kan van alle albums wel nummers afhalen, die veel minder zijn dan de nummers op dit album.

The Who is een band waarvoor ik net nog wat te jong was in hun gloriedagen. Daarna is de band ook wat uit mijn beeld gebleven. Toch fijn dat ik door de jaarlijst 1974 van OOR bij dit album aan beland. Een verrassend goede compilatie. In die jaarlijst staat het album niet hoog (gedeeld 52), maar ik ben blij met deze kennismaking.
Een album met alleen maar fijne tracks, voor mij 4*

Naked Eye en Pure and Easy zijn fijne Who nummers. Deze kende ik nog niet.