Miles Davis - The Complete Bitches Brew Sessions (1998)

Ik verwacht de longbox van het weekend op de deurmat. Pharaoh's Dance had me overgehaald tot een aanschaf van BB, maar dan moet je het wel gelijk goed doen

Mwoah, doe mij maar gewoon het reguliere album. Dit is me een beetje te veel van het goede en ik draai de outtakes dan ook bijna nooit, al is het zeker de moeite om het eens te luisteren.

Als je kan kiezen tussen de reguliere 2cd voor 21 euro of de 4cd box voor 30 euro, is het een makkelijke keuze

Ik heb volgens mij toch een stuk minder betaald voor de reguliere 2cd, volgens mij 10 a 12 euro, gewoon bij de plato.

Wat een gezeur over geld... ik sluit me aan bij Paalhaas, ik hoor het liefst het oorspronkelijke album, dat is een mooi afgerond geheel en is het album zoals het is bedoeld door Miles en Teo Macero. Ik heb deze box één keer geluisterd, en da's vooral een lange zit. Bovendien is de titel "complete Bitches Brew Sessions" misleidend:

Je hoeft 'm niet in een keer te luisteren

Aanstaande vrijdagavond bij Fame in Amsterdam te krijgen voor het luttele bedrag van 20 Pleuri (mits in bezit van kortingspas)!!!!!!

Het is een hele lange trip, maar wat voor één... De nummers ken ik nog niet echt uit elkaar maar het klinkt allemaal zo zalvend, zo spannend en zo barstensvol creativiteit dat je het echt op alle momenten van de dag kunt beluisteren. Zeer hoogstaande muziek, dit!

De reguliere CD had ik al, voordat ik de complete set voor mijn verjaardag kreeg. De reguliere CD krijgt van mij 4,5 ster, deze echter 4 sterren. De eerste twee CD's zijn geweldig, de overige twee zijn helaas toch een tikkeltje minder, vandaar dat deze een lagere score krijgt.

Het reguliere album krijgt wat mij betreft 5*. Hier geef ik 4.5, omdat de rest van het materiaal ook heel aardig is, maar niet van dezelfde kwaliteit. Natuurlijk behoort dit wel in de collectie van een 'completist', want het is goed materiaal, en nog aardig goedkoop te krijgen.

Tsja, als je dit de eerste keer in 1 keer gaat luisteren zal er weinig blijven hangen. Denk ook dat ik dit de minste van de 4 boxen vind. Nummers als Orange lady, Yaphet, Feio en Trevere doen mij weinig. Guinnevere is best mooi maar niet 21 minuten lang. Gelukkig staan er ook dingen op als de The little blue frog en The lonely fire (staan ook op Big Fun maar hier klinken ze beter). Deze laatste is zelfs een van mijn favoriete Miles nummers. Prachtig opgebouwd (intro duurt misschien iets te lang) en 1 complete take met uiteraard veel improvisatie. Na ongeveer 10 minuten geeft Miles het sein voor een tempoversnelling door een deel van het thema als 3 losse, korte noten te spelen. Wat volgt is een bandimprovisatie waar ondanks de drukke bezetting (dubbele drums, dubbele elektrische piano, sitar) het niet verzuipt in oneidig gepiel of een geluidsbrei. Alles blijft helder, echt een genot om de verschillende instrumenten te volgen of juist proberen alles tegelijk op je in te laten werken. Speciale vermelding van de bas van Dave Holland en de e-piano van Chick Corea, echt geweldig. Maar eigenlijk is iedereen hier goed bezig. Het mag dan een outtake zijn maar het doet weinig onder voor het andere materiaal.

Ik ben wel enigszins verbaasd dat David Crosby, jazzminded als hij is, deze cover van 'Guinnevere' niet kon waarderen. Al kan Miles Davis niet op tegen de close harmony van Nash.

een heerlijke box! misschien niet alle stukken even spannend als op de originele dubbelaar, maar zo razend knap gespeeld, prettig sfeertje, dat ik deze vier cd’s hoog aansla.